Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب تاريخ دويم 29 Bible Online

تاريخ دويم 29 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

تاريخ دويم 29

¹حزقياه د پينځۀويشتو کالو په عُمر کښې د يهوداه بادشاه شو او يو کم دېرش کاله يې په يروشلم باندې بادشاهى وکړه. د هغۀ مور ابياه د زکرياه لور وه.

²هغۀ د خپل پلار نيکۀ داؤد په نقشِ قدم باندې روان وو او هغه کار يې کولو چې مالِک خُدائ ورباندې رضا کېدو.

³د حزقياه د بادشاهۍ د اول کال په وړومبۍ مياشت، هغۀ د مالِک خُدائ د کور دروازې کولاو کړې او مرمت يې کړې.

⁴هغۀ د مالِک خُدائ د کور نَمرخاتۀ طرف ته دربار کښې اِمامان او ليويانو راغونډ کړل

⁵او هلته يې ورته خبرې وکړې. هغۀ ووئيل، ”ليويانو تاسو به خپل ځانونه وقف کړئ او د مالِک خُدائ کور به پاک کړئ کوم چې ستاسو د پلار نيکۀ خُدائ پاک دے. د مقدس ځائ نه ټول ناپاکه څيزُونه لرې کړئ.

⁶زمونږ پلار نيکۀ د مالِک خُدائ زمونږ د خُدائ پاک نافرمانه وُو او هغه کار يې کولو چې په څۀ باندې هغه ناراضا کېدو. هغوئ مالِک خُدائ او د هغۀ کور پرېښودو او هغه ته يې شا وګرځوله.

⁷هغوئ د ننوتو د کوټې دروازې بندې کړې، ډيوې يې پرېښودې چې مړې شى او خوشبوئى يې نۀ سوزوله او نۀ يې د بنى اِسرائيلو د خُدائ پاک په مقدس ځائ کښې سوزېدونکې نذرانې پېش کړې.

⁸نو په دې وجه مالِک خُدائ يهوداه او يروشلم ته غصه دے او چې هغۀ څۀ کړى دى په هغې باندې هر يو کس حېران دے او يرېدلے دے او سپک يې ګڼى او تاسو ته د دې ډېره ښۀ پته ده.

⁹زمونږ پلار نيکۀ په جنګ کښې وژلے شوى وُو او زمونږ ښځې او بچى قېديان بوتلے شوى دى.

¹⁰اوس ما دا فېصله کړې ده چې د مالِک خُدائ د بنى اِسرائيلو د خُدائ پاک سره يو تړون وکړم، نو هغه به نور مونږ ته غصه نۀ وى.

¹¹زما زامنو وخت مۀ ضائع کوئ. تاسو هغه څوک يئ چې مالِک خُدائ د دې دپاره خوښ کړى يئ چې هغۀ ته خوشبوئى وسوزوئ او د هغۀ په عِبادت کښې د خلقو مشرى وکړئ.“

¹²۱۲‏-۱۴ دا ليويان هلته موجود وُو: د قُهات د ډلې، د عماسى زوئ محت او د عزرياه زوئ يوئيل، د مرارى د ډلې، د عبدى زوئ قيس او د يهلل ايل زوئ عزرياه، د جيرسون د ډلې، د زمه زوئ يوآخ او د يوآخ زوئ عدن، د اليصفن د ډلې، سِمرى او يعو اېل، د آسف د ډلې، زکرياه او متنياه، د هيمان د ډلې، يعې اېل او سِمعى، د يدوتون د ډلې، سمعياه او عُزئيل.

¹⁵دې سړو خپل ليويان راغونډ کړل او هغوئ ټولو خپل ځانونه پاک کړل. بيا هغوئ د مالِک خُدائ د کور پاکول شروع کړل، هم هغه شان چې څنګه بادشاه حُکم کړے وو. هغوئ په خپل کار کښې د مالِک خُدائ د اصُولو منلو خيال ساتلو.

¹⁶د مالِک خُدائ د کور مقدس کولو دپاره اِمامان دننه لاړل او هغوئ د مالِک خُدائ د کور د دربار نه هغه هر څۀ راوويستل کوم چې ناپاک وُو. ليويانو هغه هر څۀ د ښار نه بهر د قِدرون وادۍ ته يوړل.

¹⁷نو هغوئ د اولې مياشتې په وړومبۍ ورځ مقدس کول شروع کړل، نو هم د دې مياشتې په اتمه ورځ هغوئ د مالِک خُدائ د کور د ننوتلو دروازې پورې ورسېدل. بيا هغوئ په اتۀ نورو ورځو کښې د مالِک خُدائ کور پاک کړو او د وړومبۍ مياشتې په شپاړسمه ورځ يې ټول کار ختم کړو.

¹⁸ليويان لاړل او حزقياه بادشاه ته يې دا خبرې وکړې، ”مونږ د مالِک خُدائ د کور د پاکوالى ټول رسم پوره کړے دے، چې په هغې کښې د سوزېدونکې نذرانو قربان‌ګاه، د مقدسې روټۍ مېز او د هغې ټول سامان هم شامِل دے.

¹⁹مونږ هغه ټول سامان هم واپس راوړے دے چې کوم احاز بادشاه په هغه کالونو کښې اوړے وو چې کله هغه د خُدائ پاک نافرمانه وو او مونږ دا بيا وقف کړے دے. دا هر څۀ د مالِک خُدائ د قربان‌ګاه په مخکښې دى.“

²⁰نو حزقياه سحر وختى د ښار مشران سړى راغونډ کړل او هغوئ په يو ځائ د مالِک خُدائ کور ته لاړل.

²¹د شاهى کورنۍ او د يهوداه د خلقو د ګناه د کفارې دپاره او د مالِک خُدائ د کور د پاکولو دپاره، هغوئ اووۀ غوَيى، اووۀ ګډان، اووۀ ګډُورى او اووۀ چېلى د يوې نذرانې په توګه بوتلل. بادشاه د هارون د اولاد اِمامانو ته ووئيل چې هغه ځناور په قربان‌ګاه باندې قربانى کړئ.

²²اِمامانو اول غوَيان حلال کړل، بيا يې ګډان او بيا يې ګډُورى حلال کړل او د هرې قربانۍ وينه يې په قربان‌ګاه باندې وشيندله.

²³په آخر کښې هغوئ بادشاه او نورو عِبادت کوُونکو له چېلى راوستل، چې هغوئ خپل لاسونه په دې چېلو باندې کېښودل.

²⁴اِمامانو بيا چيلى حلال کړل او د دې وينه يې په قربان‌ګاه توئ کړه چې دا د ټولو خلقو د ګناه د کفارې نذرانه شى، ځکه چې بادشاه حُکم کړے وو چې د ټولو بنى اِسرائيلو دپاره سوزېدونکې نذرانې او د ګناه نذرانې پېش شى.

²⁵بادشاه په هغه اصُولو باندې عمل وکړو چې کوم مالِک خُدائ د بادشاه پېغمبر جاد او د ناتن پېغمبر په ذريعه داؤد بادشاه ته ښودلى وُو، هغۀ د مالِک خُدائ په کور کښې د ربابونو او چمټو سره ليويان مقرر کړل،

²⁶دا د موسيقۍ هم هغه شان څيزُونه وُو چې څنګه داؤد بادشاه اِستعمال کړى وُو. هلته اِمامان هم د بيګلو سره ولاړ وُو.

²⁷حزقياه حُکم وکړو چې سوزېدونکې نذرانه دې پېش کړے شى، او چې څنګه د نذرانې پېش کېدل شروع شول، نو خلقو د مالِک خُدائ ثناء صِفت وئيل شروع کړل او موسيقارانو د بيګلو او نورو څيزُونو غږول شروع کړل.

²⁸هلته چې هر څوک هم وو نو هغه په عِبادت کښې شريک شو او ثناء يې صِفت وئيل او نوره موسيقى تر هغه وخت پورې جارى وه چې ټولې نذرانې وسوزولے شوې.

²⁹بيا حزقياه بادشاه او ټول خلق ټيټ شول او خُدائ پاک ته يې سجده وکړه.

³⁰بادشاه د قوم مشرانو ليويانو ته ووئيل چې د مالِک خُدائ د ثناء صِفت هغه سندرې ووايئ کومې چې د آسف پېغمبر او داؤد په ذريعه ليکلے شوې وې. نو هر يو د لوئې خوشحالۍ سره سندرې ووئيلې هغوئ ټيټ شول او خُدائ پاک ته يې سجده ولګوله.

³¹حزقياه خلقو ته ووئيل، ”اوس چې تاسو پاک شوئ، نو د مالِک خُدائ کور ته قربانۍ او د شکرانې نذرانې راوړئ.“ نو خلقو خپلې قربانۍ او د شکرانې نذرانې راوړې او چا چې غوښتل نو هغوئ سوزېدونکې نذرانې هم راوړې.

³²هغوئ مالِک خُدائ ته د سوزېدونکې نذرانې په توګه اويا غوَيى، سل ګډان او دوه سوه ګډُورى راوستل،

³³هغوئ شپږ سوه غوَيى او درې زره ګډان هم راوستل چې د خلقو د خوړلو دپاره قربانى شى.

³⁴خو اِمامان دومره لږ وُو چې دا ټول ځناور يې نۀ شول حلالولې، نو ليويانو د کار د ختمېدو پورې د هغوئ مدد کولو تر هغه وخته پورې چې نورو اِمامانو ځانونه پاک کړل. ليويانو د ځان په پاک ساتلو کښې د اِمامانو نه زيات خيال ساتلو.

³⁵د پوره سوزېدونکو نذرانو د پېش کېدو نه علاوه، اِمامان د هغه وازګې د سوزولو هم ذِمه وار وُو کومه چې د هغه نذرانو نه پېش کړے شوې وه چې خلقو خوړلې وې او هغوئ د هغه شرابو د تويولو هم ذِمه وار وُو چې د سوزېدونکې نذرانو سره پېش کړے شوى وُو. نو داسې د مالِک خُدائ په کور کښې عِبادت بيا شروع شو.

³⁶حزقياه بادشاه او خلق خوشحاله وُو، ځکه چې خُدائ پاک د هغوئ مدد کړے وو چې هر څۀ زر زر وشى.