Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب نحمياه 2 Bible Online

نحمياه 2 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

نحمياه 2

¹د ارتخششتا بادشاه د بادشاهۍ په شلم کال د نيسان په مياشت کښې په کوم وخت چې بادشاه له شراب راغلل، نو ما شراب واخستل او بادشاه له مې ورکړل. زۀ د هغۀ په حضُور کښې د دې نه مخکښې هيڅ کله نۀ وم خفه شوې،

²نو ځکه هغۀ تپوس وکړو، ”تۀ ولې دومره غمژن يې؟ تۀ خو بيمار هم نۀ يې، ما ته پته ده چې تۀ ډېر سخت خفه يې.“ زۀ ډېر زيات ويرېدم

³او جواب مې ورکړو، ”بادشاه سلامت! خُدائ دې تاله ډير عُمر درکړى! زۀ به ولې خفه نۀ يم چې په کوم ښار کښې زما پلار نيکۀ ښخ شوى دى هغه تباه شوے دے او د هغې دروازې په اور تباه شوې دى؟“

⁴بادشاه ترې نه تپوس وکړو، ”تۀ څۀ غواړې؟“ نو ما د آسمانونو خُدائ پاک ته سوال وکړو،

⁵او بيا مې بادشاه ته ووئيل، ”بادشاه سلامت! که تۀ په ما باندې مِهربانى کول غواړې او دا چې زما درخواست منظُور کړې، نو ما له دا اِجازت راکړه چې زۀ يهوداه ته لاړ شم، نو چې داسې زۀ هغه ښار بيا جوړ کړم چرته چې زما پلار نيکۀ ښخ شوى دى.“

⁶نو بادشاه په هغه وخت کښې زما درخواست منظُور کړو. او مَلِکه د هغۀ په څنګ کښې ناسته وه چې زما نه يې تپوس وکړو چې د څومره وخت دپاره به ځې او بيا به کله واپس راځې، نو ما هغۀ ته په جواب کښې ووئيل.

⁷نو ما ورته ووئيل چې په ما دا مِهربانى وکړه چې ما له د فرات سيند نمرپرېواتۀ طرف ته صُوبې د حُکمرانانو دپاره خطُونه راکړه، چې هغوئ ته يې دا ليکلى وى چې ما له اِجازت راکړى چې د هغوئ په مُلک کښې يهوداه ته په خېر سره سفر وکړم.

⁸ما د شاهى ځنګلو څوکيدار آسف دپاره هم يو خط وغوښتو، چې هغۀ ته يې ليکلى وُو چې د هغه قلعې د دروازو دپاره چې د خُدائ پاک د کور حِفاظت کوى، د ښار د دېوالونو دپاره او د هغه کور دپاره ما له لرګى راکړى چې په کوم کښې به زۀ اوسېدم. ما چې څۀ غوښتى وُو نو بادشاه ما له هغه هر څۀ راکړل، ځکه چې خُدائ پاک په ما مِهربانه وو.

⁹نو بادشاه زما سره يو څو فوجى آفسران او په اسونو سوارو کسانو يوه ډله ولېږله او زۀ د نَمريواتۀ طرف ته فرات په سفر باندې روان شوم. هلته مې حُکمرانانو له د بادشاه خطُونه ورکړل.

¹⁰خو د بيت‌حورون ښار سنبلط، او طوبياه چې هغه د عمون صُوبې يو آفسر وو، خبر شو چې څوک راغلى دى چې د بنى اِسرائيلو د فائدې دپاره کار کوى، نو هغوئ ډېر زيات خفه شول.

¹¹زۀ يروشلم ته لاړم او تر دريو ورځو پورې

¹²ما هيچا ته هغه خبره ونۀ کړه چې کومه خُدائ پاک زما په زړۀ کښې د يروشلم په باره کښې اچولې وه. بيا په نيمه شپه زۀ پاڅېدم او بهر لاړم، يو څو ملګرى مې د ځان سره کړل. مونږ صِرف يو ځناور د ځان سره بوتلو، دا هغه خر وو چې په کوم زۀ سور وم.

¹³کله چې زۀ د ښار نه روان شوم نو تر اوسه پورې شپه وه. د وادۍ په دروازه باندې ووتلم او د ګيدړ کُوهى نه تېر شوم او د ګند دروازې ته لاړم. کله چې زۀ روان وم، نو ما د ښار غورزېدلى دېوالونه او هغه دروازې وليدې کومې چې په اور باندې تباه شوې وې.

¹⁴نو بيا زۀ د فوارې دروازې ته او د بادشاه تالاب ته لاړم، خو په کوم خر باندې چې ما سورلى کوله نو هغۀ د تېرېدو لار پېدا نۀ کړه،

¹⁵بيا زۀ لاندې د قِدرون وادۍ ته لاړم او په خر باندې سور وم، دېوال ته مې کتل. بيا زۀ په هغه لار راواپس شوم چې په کومه راغلے وم او د وادۍ په دروازه باندې واپس ښار ته لاړم.

¹⁶د هغې علاقې يو آفسر ته هم دا پته ونۀ لګېده چې زۀ چرته وم يا مې څۀ کول. تر اوسه پورې ما د خپلو بنى اِسرائيلو يو کس ته، اِمامانو، مشرانو، آفسرانو، يا بل چا ته هيڅ نۀ وُو وئيلى چې څوک به دا کار کوى.

¹⁷خو بيا ما هغوئ ته ووئيل، ”ګورئ مونږ په دې وجه په تکليف کښې يُو چې يروشلم تباه شوے دے او د دې دروازې سوزولے شوى دى! راځئ چې د يروشلم دېوالونه بيا جوړ کړُو او د دې بې‌عزتۍ نه ځان خلاص کړُو.“

¹⁸او ما هغوئ ته ووئيل چې خُدائ پاک زما څنګه مل وو او هغه څۀ مې ورته ووئيل چې ما ته بادشاه وئيلى وُو. نو هغوئ په جواب کښې ووئيل، ”راځئ چې د دېوالونو په جوړولو بيا شروع وکړُو!“ او هغوئ د نېکۍ په دې کار کولو باندې شروع وکړه.

¹⁹کله چې سنبلط حورونى، طوبياه او جشم نومې يو عربے زمونږ د منصُوبې نه خبر شول، نو هغوئ په مونږ پورې ټوقې او مسخرې وکړې او وې وئيل، ”تاسو دا څۀ شروع کړى دى؟ ولې تاسو د بادشاه خِلاف بغاوت کول غواړئ؟“

²⁰ما جواب ورکړو، ”د آسمان خُدائ پاک به مونږ له کاميابى راکړى. مونږ د هغۀ خِدمت کوُونکى يُو او مونږ کار شروع کوُو. خو تاسو په يروشلم کښې د جائيداد لرلو هيڅ حق نۀ لرئ، او نۀ حِصه لرئ.“