Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب نحمياه 4 Bible Online

نحمياه 4 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

نحمياه 4

¹کله چې سنبلط خبر شو چې مونږ يهُوديانو دېوال جوړول بيا شروع کړى دى، نو هغه سخت غصه شو او مونږ پورې يې خندا شروع کړه.

²د خپلو ملګرو او د سامرى فوجيانو په مخکښې يې ووئيل، ”دا بد بخته يهُوديان چې څۀ کوى د هغې په باره کښې يې څۀ خيال دے؟ د هغوئ اراده د ښار بيا جوړولو ده څۀ؟ ولې د هغوئ خيال دا دے چې صِرف د يو څو قربانو پېش کولو په وجه به هغوئ هغه دېوال په يوه ورځ کښې جوړ کړى؟ هغوئ د سوزېدلى ګند د ډېرى نه د عمارت کاڼى جوړولے شى څۀ؟“

³طوبيا هلته د هغۀ په څنګ کښې ولاړ وو او دا خبره يې وکړه، ”هغوئ څۀ قسم دېوال جوړولے شى؟ داسې چې يو لومبړه يې هم راغورزولے شى!“

⁴ما دعا وکړه، ”خُدايه پاکه! د هغوئ خندا واوره چې په مونږ پورې يې کوى، د هغوئ کنځل دې هم هغوى ته بلا شى! هغوئ دې وتښتولے شى او پردى مُلک ته دې قېديان بوتلے شى.

⁵هغوئ چې کوم بد عمل کوى هغه مۀ معاف کوه او د هغوئ ګناهُونه مۀ هېروه، مونږ چې کله دېوال جوړولو نو هغوئ زمونږ بې‌عزتى کړې ده.“

⁶نو مونږ د دېوال په جوړولو باندې لګيا وُو او دا دېوال زر د نيم اُوچتوالى پورې جوړ شو، ځکه چې خلقو به په شوق سره د دې کار کولو.

⁷خو کله چې سنبلط، طوبياه، د عربو او عمون خلقو او اشدود واورېدل چې مونږ د يروشلم د دېوال په بيا جوړولو کښې لګيا يُو او د دېوال غورزېدلے ځائ نو جوړېدو نو هغوئ سخت غصه وُو.

⁸نو هغوئ ټولو دا منصُوبه جوړه کړه چې راشى او په يروشلم باندې حمله وکړى او ګډوډى پېدا کړى،

⁹خو مونږ خپل خُدائ پاک ته سوال وکړو او د هغوئ خِلاف مو شپه او ورځ په څوکيدارۍ باندې سړى ولګول.

¹⁰د يهوداه خلقو يوه سندره لرله او هغوئ ووئيله، ”مونږ مزدوران کمزورى شوى يُو، دومره ماتې خښتې به څنګه اُوچتوُو. مونږ دا دېوال نن څنګه جوړ کړُو؟“

¹¹زمونږ د دشمنانو خيال دا وو چې مونږ به خپل دشمنان ونۀ ګورو او نۀ به تر هغې پورې دا پته راته ولګى چې څۀ کېږى چې تر څو پورې هغوئ مونږ ته رارسېدلى نۀ وى، مونږ به ووژنى او زمونږ کار به بند کړى.

¹²خو چې زمونږ د دشمنانو سره کوم يهُوديان اوسېدل هغوئ وخت په وخت راتلل او چې زمونږ دشمنانو زمونږ خِلاف کومې منصُوبې جوړولې نو د هغې نه به يې خبرولو.

¹³نو ما خلقو له تُورې، نېزې او غشى ورکړل او ډله په ډله مې د دېوال شاته په هغه ځايُونو کښې ودرول چرته چې کار لا ختم شوے نۀ وو.

¹⁴ما ته پته ولګېده چې خلق يرېدلى وُو، نو ما هغوئ، او د هغوئ مشرانو او آفسرانو ته ووئيل، ”زمونږ د دشمنانو نه مۀ يرېږئ. ياد ساتئ چې ستاسو مالِک خُدائ ډېر لوئ او يروُونکے دے او ستاسو وطندارانو، ستاسو بچو، ښځو او ستاسو د کورونو دپاره به جنګ کوى.“

¹⁵زمونږ دشمنان خبر شول چې مونږ ته دا پته لګېدلې ده چې هغوئ څۀ منصُوبه جوړوله او چې خُدائ پاک د هغوئ منصُوبې خرابې کړې دى. نو مونږ ټول د دېوال د بيا جوړولو دپاره روان شوُو.

¹⁶د هغه وخت نه واخله زما نيمو سړو به کار کولو او نيم کسان به د څوکيدارۍ دپاره ولاړ وُو. هغوئ زغرې اغوستې وې او نېزې، ډالونه او غشى ورسره وُو. او زمونږ مشرانو د خلقو سره پوره مدد کولو،

¹⁷يعنې د هغه خلقو سره چا چې دېوال جوړولو. چې کومو کسانو به د عمارت سامان وړلو نو هغوئ به هم په يو لاس باندې کار کولو او په بل لاس کښې به يې وسلحه نيولې وه،

¹⁸او هر چا به چې د جوړولو کار کولو نو هر يو به په خپله ملا پورې تُوره تړلې وه خو چې کوم سړى به د خبردارى دپاره بيګل غږولو نو هغه به زما سره ايسارېدو.

¹⁹ما خلقو، د هغوئ آفسرانو او مشرانو ته ووئيل، ”دا کار په دومره ډېره فاصله باندې خور وور دے چې مونږ په دېوال باندې د يو بل نه ډېر زيات لرې يُو.

²⁰که تاسو د بيګل آواز واورئ، نو ما ته راغونډ شئ. زمونږ خُدائ پاک به زمونږ دپاره جنګ کوى.“

²¹نو هره ورځ، د سحر نه واخله د شپې تر هغه وخته پورې چې ستورى به راښکاره شول، زمونږ نيمو کسانو به کار کولو، خو هغه نور نيم به د نېزو سره د څوکيدارۍ دپاره ولاړ وُو.

²²په هغه وخت کښې ما هغه مشرانو سړو ته ووئيل چې هغوئ او د هغوئ ټول مدد کوُونکى به د شپې په يروشلم کښې ايسارېږى، نو چې داسې مونږ د شپې د ښار څوکيدارى کوُو او د ورځې به کار کوُو.

²³ما د شپې هم خپلې جامې نۀ ويستلې، نۀ زما ملګرو، نۀ زما خِدمت‌ګارانو او نۀ زما څوکيدارانو ويستلې. او که مونږ د اوبو دپاره هم تلو نو مونږ ټولو به وسلحه د ځان سره ساتله.