Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب اِستَر 5 Bible Online

اِستَر 5 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

اِستَر 5

¹د روژې په درېمه ورځ اِستَر شاهى لِباس واغوستلو، لاړه او د محل په دنننى دربار کښې د تخت کوټې ته مخامخ ودرېدله. بادشاه دننه وو او د محل دروازې ته مخامخ په شاهى تخت باندې ناست وو.

²کله چې بادشاه وکتل چې مَلِکه اِستَر دننه په دربار کښې ولاړه وه، نو بادشاه په هغې باندې مِهربانه شو او هغۀ خپله د سرو زر امسا يې وراُږده کړه. بيا اِستَر ورنزدې شوه او د امسا سر له يې لاس وروړو.

³بادشاه ترې نه تپوس وکړو، ”مَلِکه اِستَر څۀ خبره ده؟ ما ته ووايه چې څۀ غواړې، تۀ که زما نيمه بادشاهى هم وغواړې نو تا ته به مِلاو شى.“

⁴اِستَر ورته په جواب کښې ووئيل، ”بادشاه سلامت! که ستا رضا وى، نو زۀ دا دعوت درکوم چې تۀ او همان زما مېلمانۀ شئ په هغه مېلمستيا چې ما ستاسو دپاره کړې ده.“

⁵بادشاه همان له حُکم ورکړو چې زر راشى، نو چې داسې دوئ د اِستَر مېلمانۀ شى. نو بادشاه او همان د اِستَر مېلمستيا له لاړل.

⁶د شرابو څښلو په وخت بادشاه د هغې نه تپوس وکړو، ”ما ته ووايه چې تۀ څۀ غواړې، نو تا ته به هغه مِلاو شى. زۀ به ستا درخواست منظُور کړم، تر دې پورې که تۀ زما نيمه بادشاهى هم وغواړې.“

⁷اِستَر ورته ووئيل چې،

⁸”بادشاه سلامت! که تۀ په ما مِهربانه شې او زما عرض منظُور کړې، نو زۀ غواړم چې تۀ او همان سبا زما په يوه بله مېلمستيا کښې مېلمانۀ شئ چې زۀ به يې ستاسو دپاره تياروم. او سبا به درته ووايم چې زۀ څۀ غواړم.“

⁹کله چې همان د مېلمستيا نه لاړو نو هغه خوشحاله او ښۀ په سر کښې وو. خو بيا هغۀ مردکى وليدو چې د محل د دروازې په خولهٔ کښې وو او کله چې هغه تېرېدو نو مردکے ورته پانۀ سيدو او نۀ ورباندې د هغۀ رُعب څۀ اثر وکړو، نو همان ورته سخت غصه شو.

¹⁰خو همان خپل ځان قابو کړو او کور ته لاړو. بيا هغۀ خپلو دوستانو له دعوت ورکړو چې کور ته يې راشى او خپلې ښځې زرش ته يې ووئيل چې د هغوئ سره شريکه شى.

¹¹نو هغۀ ورته لافې وهلې، چې دے څومره مالداره دے او څومره ډېر زامن يې دى او بادشاه هغۀ له څومره اُوچت مقام ورکړے دے او چې هغه د بادشاه د نورو ټولو آفسرانو نه څومره زيات اهم وو.

¹²همان وئيل، ”د دې نه علاوه، مَلِکه اِستَر زما او د بادشاه نه بغېر بل هيچا له دعوت نۀ دے ورکړے، او سبا هغې ما له بيا سره د بادشاه دعوت راکړے دے.

¹³خو چې تر څو پورې يهُودى مردکى د محل په دروازه کښې ناست وينم نو زما دپاره د دې هيڅ فائده نشته.“

¹⁴نو د هغۀ ښځې او خپلو ټولو دوستانو هغۀ له مشوره ورکړه، ”تۀ يو پينځۀ‌ويشت ګزه لوَړ دار ولې نۀ جوړوې؟ سبا سحر تۀ بادشاه ته ووايه چې مردکى په هغې باندې راځوړند کړى، نو بيا به تۀ ښۀ په خوشحالۍ سره مېلمستيا له لاړ شې.“ نو په همان دا خبره ښۀ ولګېده، او هغۀ هم هغه شان دار جوړ کړو.