Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب هجرت 22 Bible Online

هجرت 22 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

هجرت 22

¹که چېرې يو سړی يو غويی يا يو پسه غلا کړي او هغه حلال يا خرڅ کړي، نو هغه بايد د هر غويي په بدل کې پنځه غوايان او د هر پسه په بدل کې څلور پسونه ورکړي.

²۲‏-۴ څه چې هغه غلا کړي دي بايد د هغه تاوان ورکړي. که چېرې هغه هيڅ شی ونلري، نو د غلام په توګه دې خرڅ شي چې د غلا شوي شي تاوان ورکړي. که غلا شوی حيوان که هغه غويی، يا خر يا پسه وي د هغه سره ژوندی وموندل شي، هغه بايد د هغه دوه چنده بيه ورکړي. که چېرې غل د شپې له خوا کور ته د ننوتلو په وخت کې ونيول شي او هغه ووژل شي نو چا چې هغه وژلی دی هغه د ده د قتل په خاطر مجرم نه دی. خو که دا کار د ورځې له خوا وشي نو هغه به د دې قتل په خاطر مجرم وګڼل شي.

⁵که چېرې يو سړی خپل حيوانات په يو پټي يا د انګورو په باغ کې څروي او هغه پرېږدي چې وګرځي او د بل سړي په پټي کې وڅريږي، نو هغه بايد د خپل پټي يا د انګورو د باغ ترټولو ښه حاصل په تاوان کې ورکړي.

⁶که چېرې يو څوک په خپل پټي کې اور ولګوي او دا اور د ازغيو په وسيله د بل چا پټي ته خپور شي او د هغه ګېډۍ يا ولاړې غلې دانې وسوزوي، نو هرچا چې اور لګولی وي بايد پوره تاوان يې ورکړي.

⁷که چېرې يو سړی بل چاته پيسې يا قيمتي شيان د امانت په توګه ورکړي او هغه د هغه سړي د کور څخه غلا شي، که چېرې غل ونيول شي بايد دوه چنده بيه ادا کړي.

⁸مګر که چېرې هغه غل پيدا نشي، د کور خاوند بايد د قاضي په حضور کې ځان حاضر کړي او په دې ځای کې به هغه قسم خوري چې هغه د دې سړي شتمني نه ده غلا کړې.

⁹فرض کړئ د دوه نفرو ترمنځ د غويي، خره، پسه، کاليو يا نورو شيانو په سر شخړه ده او هر يو وايي چې هغه زما دي. نو دواړه خواوې دې د فيصلې کولو دپاره قاضي ته راشي. نو کوم يو چې د قاضي له طرفه مجرم وګڼل شو، هغه بل نفر ته بايد دوه چنده تاوان ورکړي.

¹⁰که چېرې يو سړی خپل خر، غويی، پسه يا کوم بل حيوان بل چاته د امانت په توګه ورکړي او هغه مړ يا زخمي شي يا په داسې وخت کې غلا شي چې هيڅوک يې ونه ويني،

¹¹د هغوی ترمنځ به دا شخړه د څښتن په نوم په قسم خوړلو سره حل شي چې هغه سړي د دې بل سړي حيوان نه دی غلا کړی. نو خاوند دې دا ومني او هيڅ تاوان ته اړتيا نشته.

¹²مګر که چېرې دا حيوان غلا شوى وي، هغه سړی بايد د هغه خاوند ته تاوان ورکړي.

¹³که چېرې هغه د کوم وحشي حيوان له خوا وژل شوى وي، هغه سړی دې د هغه حيوان د بدن پاتې برخه د ثبوت په ډول د هغه خاوند ته راوړي، نو دا لازمه نه ده چې هغه د وژل شوي حيوان په خاطر تاوان ورکړي.

¹⁴که چېرې يو سړی د بل چا څخه يو حيوان په قرض واخلي او هغه په داسې وخت کې زخمي يا مړ شي چې د هغه خاوند حاضر نه وي، هغه يې بايد تاوان ورکړي.

¹⁵مګر که چېرې دا پېښه د هغه د خاوند په موجوديت کې وشي، نو د تاوان ورکولو اړتيا نشته. که چېرې دا حيوان په کرايه نيول شوی وي، نو د کرايې پيسې چې خاوند ته يې ورکړل شوې دي د هغه تاوان پوره کوي.

¹⁶که چېرې يو سړی يوه داسې پېغله چې چاته کوژدن شوې نه وي وغولوي او د هغې سره زنا وکړي، نو هغه بايد مهر ورکړي او د هغې سره دې واده وکړي.

¹⁷که چېرې د هغې پلار بيخي راضي نه وي چې خپله لور هغه ته ورکړي، بياهم بايد هغه نفر د پېغلې پلار ته د ناوې د مهر په اندازه پيسې ورکړي.

¹⁸کوډګره ژوندۍ مه پرېږدئ.

¹⁹هرڅوک چې د يو حيوان سره جنسي اړيکې لري بايد ووژل شي.

²⁰هرڅوک چې د څښتن څخه پرته بل خدای ته قرباني وکړي بايد له منځه يوړل شي.

²¹د يو بېګانه سړي سره بده رويه مه کوئ يا ظلم ورباندې مه کوئ، ياد ساتئ چې تاسو هم په مصر کې بېګانه وئ.

²²د کونډې يا يتيم سره بده رويه مه کوئ.

²³که چېرې تاسو داسې وکړئ او هغوی ماته د مرستې دپاره فرياد وکړي، زه به د هغوی دعا قبوله کړم.

²⁴زه به په قهر شم او تاسو به په جنګ کې ووژنم. ستاسو ښځې به کونډې شي او اولادونه به مو بې پلاره شي.

²⁵که چېرې تاسو زما د قوم څخه کوم غريب ته پيسې په قرض ورکړئ، د يو قرض ورکوونکي په شان عمل ورسره مه کوئ او هغه مه مجبوروئ چې سود درکړي.

²⁶که چېرې تاسو د يو چا چپنه په ګرو واخلئ، بايد هغه د لمرپرېواته څخه مخکې بېرته ورکړئ.

²⁷ځکه چې دا د هغه يوازينی لباس دی چې هغه ورباندې تود وي. کېدای شي چې د هغه سره بل داسې شی نه وي چې هغه په کې ويده شي. که چېرې هغه ماته د مرستې دپاره فرياد وکړي، زه به د هغه دعا قبوله کړم ځکه چې زه رحيم يم.

²⁸د خدای پاک په باره کې بدې خبرې مه کوئ او نه د خپل قوم کوم مشر ته ښېرا کوئ.

²⁹د خپلو غلو دانو، د انګورو د شربتونو او زيتونو د تېلو د نذرانو په ورکولو کې ځنډ مه کوئ. تاسو بايد خپل مشران زامن ماته وقف کړئ.

³⁰د خپلو غوايانو او پسونو اولني زېږېدل شوي بچي ماته راکړئ. پرېږدئ چې اولني زېږېدل شوي نران بچي د خپلو مورګانو سره اوه ورځې پاتې شي او په اتمه ورځ يې ماته راکړئ.

³¹تاسو بايد زما مقدس قوم اوسئ. نو د داسې حيوان غوښه مه خورئ چې وحشي حيواناتو داړلی وي. هغه سپيو ته واچوئ.