Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب ايُوب 29 Bible Online

ايُوب 29 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

ايُوب 29

¹ايُوب خپله خبره بيا شروع کړه او وې وئيل:

²”کاش! چې تېر عُمر زما بيا راغلے وے، چې په کوم وخت کښې د خُدائ پاک په ما باندې نظر وو،

³هغۀ ما ته رڼا کړه کله چې زۀ په تيارۀ کښې ګرځېدم.

⁴کله چې زۀ په ځوانۍ کښې وم، او د خُدائ پاک د دوستۍ نظر زما په کور باندې وو،

⁵کله چې خُدائ تعالىٰ زما مل وو، او زما بچى زما نه ګېرچاپېره تاو وُو،

⁶کله چې زما کره پئ ډېر تېر وُو، او زما کره تېل د نِهرونو په شان بهېدل!

⁷کله چې زۀ د ښار دروازې ته تلم، او د جرګې په ځائ کښې به د عزتمندو مشرانو سره کښېناستم،

⁸نو ځوانان به پاڅېدل اولا به ړل، او بوډاګان به اُوچت شول او وبه درېدل،

⁹مشران خلق به چپ شول، او په خپلو خُلو به يې لاسونه کېښودل.

¹⁰د خانانو آوازونه به غلى شول، او د هغوئ د خولې نه به يوه خبره هم نۀ وتله.

¹¹هر چا به چې زما په باره کښې اورېدل نو هغوئ به زما صِفت کولو. چې هر چا به زۀ ليدلم نو هغوئ به زما ښۀ وئيل.

¹²کله به چې غريبانانو څۀ غوښتل نو ما به يې مدد کولو، او د حاجت مندو يتيمانانو مرسته به مې کوله.

¹³چې څوک به سخت غمژن وُو نو هغوئ به زما ښۀ وئيل، او زما په وجه به کُنډو د خوشحالۍ سندرې وئيلې.

¹⁴ما د صداقت هر يو کار کولو، اِنصاف او صداقت د يوې چُوغې او د پټکى په شان وو.

¹⁵زۀ د ړندو دپاره سترګې وم، او د ګوډيانو دپاره پښې وم.

¹⁶زۀ د ضرورت مندو د پلار په شان وم، او د مسافرو مرسته به مې کوله.

¹⁷ما د ظالِمانو ژامنې ماتې کړې، او د هغوئ نه مې مظلومان خلاص کړل.

¹⁸زما خيال دا وو چې ډېر عُمر به ژوندې يم او په آرام سره به په کور کښې مړ شم.

¹⁹زۀ د داسې ونې په شان وم چې جرړې يې اوبو ته رسېدلې وى او څانګې يې ټوله شپه په پرخه لامدې وى.

²⁰خلقو به هر وخت زما صِفت کولو او زما په مټو کښې به هم دې مار زور زياتيدو.

²¹هر چا به زما نصيحت اوريدو، او په خاموشئ سره به زما د خبرې په انتظار کښې ناست وُو.

²²کله چې ما خبرې وکړې نو هغوئ بيا څۀ ونۀ وئيل، او زما خبرې په هغوئ لکه د شاتو لګيدې.

²³هغوئ زما د خبرو داسې اِنتظار کولو لکه چې د باران اِنتظار کوى، په هغوئ باندې زما خبرې د سپرلى د باران په شان لګېدې.

²⁴کله چې هغوئ بې‌حوصلې وُو نو ما د هغوئ ډاډګيرنه کوله، او زما په وجه د هغوئ حوصله مضبوطه شوه.

²⁵ما د مشر په شان هغوئ ته وښودل چې څۀ به کوى، زۀ د لښکر د بادشاه په شان د هغوئ سره اوسېدم، او غمژنو له مې تسلى ورکوله.