Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب ايُوب 3 Bible Online

ايُوب 3 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

ايُوب 3

¹د هغې نه پس ايُوب خبرې شروع کړې او چې په کومه ورځ باندې هغه پېدا شوے وو په هغې يې لعنت ووئيلو.

²ايُوب ووئيل:

³”هغه ورځ دې تباه شى چې په کومه ورځ باندې زۀ پېدا شوے وم او چې په کومه شپه زۀ د مور په ګېډه شوے وم نو هغه شپه د‌ې لعنتى شى.

⁴هغه ورځ دې تکه توره شى! لوئ خُدائ پاک دې پرې نظر نۀ اچوى، او رڼا دې پرې نۀ راولى.

⁵توره دې شى او تکه توره تيارۀ دې پرې راشى. وريځې دې ورباندې پاتې شى، د هغه ورځې تيارۀ دې دا ويروى.

⁶تکه توره تيارۀ دې هغه شپه قابو کړى! هغه دې بيا هيڅ کله د کال په ورځو کښې نۀ شى شمېرلے او په يوه مياشت کښې دې هم حِساب نۀ کړے شى.

⁷او هغه شپه دې شنډه شى، په هغه شپه کښې دې هيڅ خوشحالى نۀ وى.

⁸لعنت ويُونکى دې هم په هغه ورځ لعنت ووائى، هغه څوک چې په سمندرى بلاګانو راويښولو کښې ماهِر وى.

⁹د دې د سحر ستورى دې تور شى، هغه دې د رڼا په طمع وى، خو مِلاو دې ورته نۀ شى، دا دې په سحر کښې د نمر شغلې ونۀ وينى،

¹⁰لعنت دې وى په هغه شپه چې زما د مور حمل يې کېدو ته پرېښودو، او زۀ يې د دې ټولو مصيبتونو دپاره پېدا کړم.

¹¹زۀ د پېدا کېدو په وخت ولې مړ نۀ شوم، او د زېږېدنې په وخت مردار ولې نۀ شوم؟

¹²زۀ ولې د مور په غيږ کښې وم، هغې ولې ما له سينه راکړې ده؟

¹³که زۀ مړ وے نو خاموش به وے، زۀ به اُودۀ وے، او زۀ به په آرام وے

¹⁴د دنيا د بادشاهانو او وزيرانو سره چې هغوئ د خپل ځان دپاره محلونه جوړ کړى وُو او اوس ترې نه کنډرات جوړ دى،

¹⁵يا د شهزادګانو سره چې د هغوئ سره سرۀ زر وى، چې هغوئ خپل کورونه د سپينو زرو نه ډکوى.

¹⁶يا زۀ د مړ پېدا شوى ماشوم په شان ولې ښخ نۀ شوم، د هغه ماشوم په شان چې رڼا يې هيڅ کله نۀ وى ليدلې؟

¹⁷چرته چې بدعمله خلق تکليف نۀ شى جوړولے، او ستړى خلق په آخِر کښې آرام مومى.

¹⁸چرته چې قېديان هم په آرام وى، او هغوئ د ظالِمانو آواز نۀ آورى.

¹⁹غټ او واړۀ هلته دى، او غلامان د خپلو نېکانو نه آزاد دى.

²⁰چې څوک په مصيبت کښې وى هغه ولې ژوندى پرېږدى، او چې د چا ژوند د غمونو نه ډک وى نو هغۀ له ژوند ولې ورکوى؟

²¹چې څوک مرګ غواړى، هغۀ له نۀ راځى، هغوئ دا د پټې خزانې نه زيات لټوى،

²²کله چې هغوئ مړۀ شى نو ډېر خوشحاله شى، او چې کله قبر له لاړ شى نو هغوئ خوشحاله شى.

²³چې څوک لار نۀ شى ليدلے نو هغۀ له رڼا ولې ورکولے شى، څوک چې خُدائ پاک راګېر کړے وى.

²⁴ځکه چې د روټۍ په ځائ ما ته اسويلى راځى، او زما فريادونه د اوبو په شان تويَولے شى.

²⁵چې زۀ د څۀ نه يرېږم نو هغه په ما راځى، او چې د څۀ نه يرېږم نو هغه په ما راغورزېږى.

²⁶زۀ په آرام نۀ يم او نۀ زۀ خاموش يم، زۀ پرېشان يم، خو زما مصيبت نۀ ختمېږى.“