Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب زبور 137 Bible Online

زبور 137 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

زبور 137

¹نو مونږ د بابل د سیند په غاړه کښېناستلو او ومو ژړل، هرکله چې صيون مونږ ته به راپه یاد شو.

²هلته په چنارونو کښې مونږ خپل ربابونه راوېزاند کړې وُو،

³ځکه چې هلته زمونږ قابضينو په مونږ سندرې وئیلی، او مونږ ته تکلیف رسوونکو زمونږ نه د خوشحالئ د سندرو خواهش کولو، دوئ مونږ ته وئیل چې، ”مونږ ته د صيون د سندرو نه يوه ووائې.“

⁴نو مونږ د مالِک خُدائ سندرې څنګه ووایُو هرکله چې مونږ په پردې ملک کښې يُو؟

⁵کۀ چرے زهٔ تا هير کړمه یروشلیم، نو زما ښى لاس نه دې خپل هُنر هير شی.

⁶زما ژبه دې زما د تالو پورې ونخښلى، کۀ چرے تهٔ ما ته یاد نۀ يې، او کۀ چرے زهٔ یروشلیم د ټولو نه خپله لویه خوشحالی نۀ ګڼم.

⁷اے مالِکه خُدایه، آدومیان رایاد کړه، چې څۀ یې کړې وُو، په کومه ورځ چې يروشليم رانسکور شوے وو. هغوئ چغې وهلې چې، ”وران يې کړئ، او چې د بنيادونو پورې يې وران کړئ.“

⁸اے د بابل خلقو، تباه شئ، هغه دې خوشحاله وی څوک چې تا ته بدل درکړی، کوم کارونه چې تا مونږ سره وکړل.

⁹هغه به خوشحاله وى څوک چې ستا ماشومان ګرفتاره وی، او د ګټانو سره ورته ډغرې ورکوی.