Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب زبور 139 Bible Online

زبور 139 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

زبور 139

¹اے مالِکه خُدایه، تا زۀ معلوم کړے يم او تهٔ ما پیژنې.

²تا ته زما د ناستې پاستې پته ده، او زهٔ کۀ لرې هم یم تهٔ زما په سوچونو پوهیږې.

³زهٔ که ګرځم او کۀ ملاست یم، نو تا ته زما د ټولو کارونو پته ده.

⁴خبره لا زما د خولې نه وتلی نۀ وی، چې تهٔ په هغې باندې پوره خبر يې، اے مالِکه خُدایه.

⁵زما نه مخکښې او وروستو تهٔ يې، او تا د خپل برکت لاس په ما باندې ایښے دے.

⁶دغه شان پوهه زما دپاره ډیره حیرانونکې ده، او دا خبره زما د عقل نه لویه ده.

⁷زهٔ به ستا د روح نه چرته لاړ شم؟ ستا د حضُور نه به چرته وتښتېږم؟

⁸کۀ چرے زهٔ آسمان ته هم وخيژم، تهٔ هلته يې، کۀ چرے زهٔ په قبر کښې هم څملم، ته هلته یې.

⁹کۀ چرے زهٔ د سبا په وزرو سور شم، کۀ چرے زهٔ د سمندر په لرې غاړه اوسیږم،

¹⁰هلته به ستا لاس زما لارښودنه وکړی، او ستا قدرت به ما په تيزئ سره راونیسی.

¹¹کۀ چرے زهٔ دا ووايم چې، ”تيارهٔ به ضرور ما ستا نه پټ کړی، نو زما نه ګیر چاپیره رڼا به په شپه بدله شی.“

¹²خو تیارهٔ به ستا دپاره تیارۀ نهٔ وی، شپه به لکه د ورځ په شان ځلیږی. ځکه چې تیارهٔ به ستا دپاره د رڼا په شان وی.

¹³ځکه چې تا زما دننه هر څهٔ پیدا کړل، او زهٔ تا د مور په ګیډه کښې يو ځائ کړم.

¹⁴زهٔ ستا ثناء صفت کومه ځکه چې ویرونکے او عجيبه جوړ شوے یم، ستا کارونه عجيبه دی او زهٔ په دې ښهٔ پوهیږم.

¹⁵زما د بدن‌ ډانچه ستا نه پټه نهٔ وه کله چې زۀ په پټ ځائ کښې جوړيدلم، او کله چې زهٔ د زمکې په ژوره کښې جوړيدلم.

¹⁶ستا سترګو زما نامکمله بدن ولیدلو. او تا د شروع نه هغه ټولې ورځې چې زما د ژوند دپاره مقرر کړې وې هغه دې په خپل کِتاب کښې وليکلې.

¹⁷ستا خيالونه ما له څومره قيمتى دی، پاکه خُدايه، او دا څومره بې حسابه دی.

¹⁸که چرے هغه وشمارم، نو د شګو نه ډیر دی. او زۀ چې کله راویښ شم، نو بیا هم ستا سره یم.

¹⁹کاش چې تهٔ بدکاران هلاکوې، اے پاکه خُدایه، نو وینو ته تږى ناست زما نه لرې کړئ.

²⁰دوئ تا پسې قصداً بدې خبرې کوی، او مخالفين دې نوم بې فائدې اخلی.

²¹مالِکه خُدايه، ولې زهٔ د هغوئ نه نفرت ونهٔ کړم څوک چې ستا نفرت کوی؟ او د هغوئ نه کرکه ونهٔ کړم څوک چې ستا مخالفت کوی.

²²زهٔ بلکل د هغوئ نه نفرت کوم څوک چې ستا نه نفرت کوی، او هغوئ خپل دشمنان ګڼم.

²³پاکه خُدایه، ما ولټوه، او زما زړهٔ وپیژنه، او تهٔ زما امتحان واخله او زما د پريشانئ په خیالونو ځان پوهه کړه.

²⁴ما ته وګوره کۀ چرے کومه غلطه طريقه په ما کښې وی، ما د تل ژوندون لارو ته رهنمائی کړه.