Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب زبور 39 Bible Online

زبور 39 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

زبور 39

¹ما د ځانه سره وویل: ‹څه چې کړمه په هغه کې به احیتاط کړم خپله ژبه به پرېنږدم چې ګناه راباندې وکړي د بد کارانو خلکو مخکښې به زه هیڅ نه وایم>

²هیڅ خبره مې ونه کړه زه خاموش پاتې شوم زه وم خاموش حتیٰ د ښو شیانو ذکر مې هم نه کولو مګر غمونه مې نور هم زیات شول

³زړګی مې ډک پرېشانۍ ځنې ؤ څومره ژور فکر چې ما به کاوه راباندې اور لګېده تر څو آخر مې وویل:

⁴‹زه به ترڅو یمه ژوندی څښتنه او زه به کله مرمه؟ راته ووایه چې ژوند به زما څنګه ژر شي ختم!

⁵تا زما د ژوند نه مازدیګر د ژمي جوړ کړلو نه دی هیڅ شی ستا نظر کې زما ژوندون ژوند د انسان دی په رښتیا لکه د یو تنفس

⁶د انسان ژوند لکه سیوری پناه کیږي څه چې کوي هغه بېځایه دي ټول راټولوي دولت خو نه پوهیږي چاته پاتې کیږي به ترې>

⁷نو ای څښتنه، بیا د څه امید کولی شمه؟ دی توکل زما په تا

⁸خپلو ټولو ګناهونو نه مې خلاص کړه احمقان مه پرېږده خندا وکړي په ما پورې

⁹زه وم خاموش او هیڅ مې نه ویله ځکه چې تا راباندې دارنګه عذاب راوستی

¹⁰ډېر دې ځورولی یمه نور مې ځوروه مه ته زه ستا په وهلو باندې ډېر ضعیفه شوی یم

¹¹په سبب زمونږ د خپلو ګناهونو راکوې سزا ته مونږ ته په رټلو هغه څه چې خوښوو مونږ هغه ته بربادوې لکه پتنګ په رښتیا سره چې مونږ یو تنفس یو بل څه نه یو

¹²ای څښتنه، ته دعا واوره زما غوږ دې ونیسه فریاد ته ته زما هغه وخت چې زه ژړا کړم نو کومک لره مې راشه زه د څو شیبو دپاره ستا میلمه یم لکه څنګه چې نیکونه وو زما

¹³مخکې له دې نه چې زه مړ شم او نور پاتې نه شم یوازې پرېږده ما ترڅو چې لږ خوشحاله شمه