Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب زبور 78 Bible Online

زبور 78 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

زبور 78

¹اے زما خلقو زما تعلیم ته غوږ ونېسئ، زما د خولې خبرو ته غوږ ونېسئ.

²زۀ به خپله خولهٔ په مِثالونو پرانیزم، زۀ به زاړۀ او پټ رازونه راڅرګند کړم.

³مونږ چې څۀ اورېدلى او پېژندلى دی، او څهٔ چې زمونږ پلار نيکۀ مونږ ته وئيلى دی،

⁴مونږ به دا د هغوئ د اولاد نه نۀ پټوُو، مونږ به دا راتلونکې نسل ته ووايُو، د مالِک خُدائ د جلالى کارونو او طاقت او معجزو بيان به وکړُو.

⁵هغهٔ خپل شریعت يعقوب ته ورکړو، او خپل اصُول يې د بنی اِسرائيلو دپاره جوړ کړل. او هغهٔ زمونږ پلار‌نيکۀ ته حُکم وکړو، چې خپلو ماشومانو ته دې تعلیم ورکړی.

⁶او په دې باندې به راتلونکے نسل پوهه شی، او هم هغه ماشومان چې وروسته به پیدا شی، او بیا به په خپل نمبر سره هغوئ هم خپلو ماشومانو ته ووائی.

⁷نو بیا به دوئ په خُدائ توکل وکړی، او د هغهٔ کارونه به نهٔ هیروی، خو د هغهٔ حُکمونه به منی.

⁸دوئ به د خپل پلار نیکه په شان نهٔ وی، او هغوئ به سرکشه او باغیان نۀ وی، د چا زړونه چې خُدائ پاک ته وفادار نهٔ وُو، او د هغوئ احساس هم خُدائ پاک ته وفادار نهٔ وو.

⁹د افرائیم خلق سره د دې چې په غشو او لیندو سنبال وُو، خو بیا هم ټول د جنګ په ورځ د میدان نه وتښتيدل.

¹⁰هغوئ د خُدائ پاک لوظ پوره نۀ کړو، هغوئ د هغۀ شریعت رد کړو او عمل يې پرې ونهٔ کړو.

¹¹هغوئ دا هير کړل چې هغۀ څۀ کړى وُو، هغه عجيبه کارنامې کومې چې هغهٔ ورته ښودلې وې.

¹²هغهٔ د هغوئ د پلار نیکه په وړاندې معجزې وکړې، د مصر په خاوره او د ضُعن په زمکه يې وکړې.

¹³سمندر يې په مينځ دوه کړو هغوئ يې ترې نه تېر کړل، او هغۀ اوبۀ د دیوال په شان ودرولې.

¹⁴په ورځ کښې به هغهٔ د وریځ په ذریعه رهنمائى کوله، او ټوله شپه به يې د اور په رڼا سره بوتلل.

¹⁵په بیابان کښې ورته ګټ وشلولو، او هغوئ ته لکه د سیند غوندې ډیرې اوبۀ ورکړې.

¹⁶او هغهٔ د ګټ نه نهرونه روان کړل، او اوبۀ ترې نه لکه د دریابونو روانې شوې.

¹⁷خو بیا هم هغوئ د خُدائ خلاف ګناه کوله، او په صحرا کښې يې د خُدائ تعالىٰ خلاف سرکشی وکړه.

¹⁸دوئ قصداً د خُدائ پاک آزميښت وکړو، او د هغۀ نه يې د خوښې خوراک وغوښتو.

¹⁹هغوئ د خُدائ پاک په خلاف خبرې کولې، ”خُدائ پاک په بيابان کښې د خوراک بندوبست نهٔ شى کولے؟

²⁰کله چې هغهٔ ګټ ووهلو نو اوبۀ ترې نه روانې شوې، او ډیرې ولې ترې نه روانې شوې، خو هغه مونږ ته خوراک هم راکولے شی څهٔ؟ هغه خپلو خلقو له غوښه ورکولے شی څهٔ؟“

²¹ولې کله چې مالِک خُدائ د دوئ دا خبرې واوریدې نو ډیر زیات غصه شو، او د یعقوب خلاف اور راوچت شو، او د هغهٔ غضب د بنی اِسرائيلو خلاف راوچت شو،

²²ځکه چې په خُدائ پاک يې يقين نهٔ کولو، او د هغهٔ په خلاصُون يې هم باور نهٔ کولو.

²³خو هغۀ بره آسمانونو ته حُکم وکړو، نو دروازې پرانستلے شوې د آسمانونو،

²⁴او هغهٔ د خوراک دپاره خلقو ته راولیږل من، هغهٔ هغوئ له خوراک ورکړو د آسمان.

²⁵اِنسانانو د فرښتو خوراک وخوړو. چې څومره يې خوړلے شو هغهٔ دوئ ته دومره راولیږلو.

²⁶هغۀ آسمانونو نه مشرقى هواګانې راوستلې، او هغۀ په خپل قُدرت سره جنوبې هواګانې راوستلې.

²⁷هغۀ په دوئ غوښه لکه د ګرد په شان راووروله، او مارغان يې ورته لکه د سمندر د غاړې د شګو په شان راولیږل.

²⁸دا مارغان يې د هغوئ د کيمپ مينځ ته راوستل، او د هغوئ د خیمو په خوا کښې کښیناستل.

²⁹دوئ ته يې دومره خوراک ورکړو چې د هغوئ نه سوا هم شو، څهٔ چې د دوئ د خوراک خواهش وو هغه هم دوئ ته ورکړے شو.

³⁰دوئ لا ماړهٔ شوی نهٔ وُو، خوراک يې لا په خولهٔ کښې وو،

³¹چې د خُدائ پاک قهر د دوئ خلاف راوچت شو. او هغهٔ د دوئ نه تکړه خلق مړهٔ کړل، او د بنی اِسرائيلو ځوانان يې هلاک کړل.

³²د دې هر څهٔ باوجود هغوئ بیا هم ګناه کوله، او د معجزو سره یې بیا هم ایمان نهٔ ساتلو.

³³نو د هغوئ ژوند بې اهمیته تیر شو، عمر يې په یره یره تیر شو.

³⁴خو کله چې خُدائ پاک د هغوئ نه ځينې هلاک کړل، نو آخر یې هم د خُدائ پاک لټون شروع کړو. هغوئ توبه وويستله او د زړۀ نه د خُدائ خواهشمند شول.

³⁵نو دوئ ته یاد شو چې خُدائ پاک د دوئ د پناه ګټ وو، او دا چې خُدائ تعالىٰ د دوئ خلاصُونکے وو.

³⁶خو په خولهٔ يې د هغهٔ خوشامندې وکړله، او په ژبه باندې يې هغهٔ ته دروغ ووئیل.

³⁷او د دوئ زړونه هغهٔ ته وفادار نهٔ وُو، او دوئ د هغهٔ د تړون سره وفادار نۀ وُو.

³⁸خو هغه د دوئ سره ډیر مهربانه وو. د هغوئ ګناهونه يې معاف کړل او هغوئ يې تباه نهٔ کړل. اکثر يې خپله غصه قابو کوله او خپل ټول قهر او غضب يې څرګند نهٔ کړلو.

³⁹هغۀ رایاد کړل چې بنیادم خو د غوښې نه جوړ دے، د هغې هوا په شان دے چې لګی او بیا نهٔ واپس کیږی.

⁴⁰څو وارې هغوئ په بيابان کښې د هغهٔ خلاف بغاوت وکړو، او هغه يې په بیابان کښې خفه کړو.

⁴¹او په بیا بیا يې په خُدائ پاک باندې آزمېښت وکړو، دوئ د اِسرائيلو مقدس ذات خفه کړو.

⁴²دوئ ته د هغهٔ قدرت په یاد نهٔ وو، نۀ ورته دا ياد وُو چې په کومه ورځ هغهٔ د ظالمانو نه خلاص کړی وُو.

⁴³هغوئ هغه معجزې رایادې نهٔ کړې کومې چې په مصر کښې شوې وې، او نۀ هغه عجيبه کارنامې چې په ضُعن کښې شوې وې.

⁴⁴هغهٔ د دوئ سيندونه په وینو بدل کړل، دوئ د خپلو نهرونو اوبۀ څښلے نهٔ شوې.

⁴⁵هغهٔ د دوئ پسې د مچانو لښکر راولېږلو چې دوئ تباه کړی، او د چیندخانو عذاب چې دوئ ته تکلیف ورکړی.

⁴⁶هغهٔ د دوئ فصلونه مولخانو ته حواله کړل، او د هغوئ غله دانه قحطی مولخانو وخوړله.

⁴⁷هغهٔ د دوئ د انګورو باغونه په ږلۍ سره تباه کړل، او د دوئ اينځران يې ټول ږلۍ سره تباه کړل.

⁴⁸او هغهٔ د دوئ څاروی ږلۍ ته حواله کړل، او د دوئ رَمې يې د بریښنا غشو ته حواله کړل.

⁴⁹هغۀ دوئ ته خپله سخته غصه وښودله، او خپل غضب او قهر يې ورته وښودلو، او د هلاکونکو فرښتو دسته یې راولیږله.

⁵⁰هغهٔ خپلې غصې ته لار جوړه کړه، او هغهٔ دوئ د مرګ نه بچ نهٔ کړل، خو دوئ يې وبا ته په حواله کړل.

⁵¹هغۀ د مصریانو ټول مشران زامن مړهٔ کړل، د حام په خیمو کښې یې د هغوئ د نارینتوب ړومبئ میوه ختمه کړه.

⁵²خو هغهٔ خپل خلق لکه د رمو په شان ترې نه بهر راوویستل، او د ګډو په شان يې په بیابان کښې د هغوئ لارښودنه وکړه.

⁵³چې دوئ ونهٔ یریږی نو هغهٔ ورته پر امن لار وښودله، خو سمندر د دوئ دشمنان غرق کړل.

⁵⁴نو وروسته يې هغوئ د خپل مقدس ملک سرحد ته راوستل، هغه غريزه ملک ته چې هغهٔ په خپل قدرت سره قبضه کړو.

⁵⁵د دوئ نه وړاند‎ې هغۀ د هغې ملک نه خلق وشړل، او په میراث کښې د هغوئ زمکې دوئ ته حواله کړې او هغۀ د بنی اِسرائيلو ټولې قبيلې د دوئ په کورنو کښې سمبالې کړې.

⁵⁶خو هغوئ په مالِک خُدائ باندې آزمایښت وکړلو، او د خُدائ تعالىٰ خلاف يې سرکشی وکړه او دوئ د هغهٔ د حُکمونو خيال ونهٔ ساتلو.

⁵⁷هغوئ د خپل ‎پلار نيکۀ غوندې بې وفا او بې ایمانه وُو، لکه د خرابې ليندې په شان نا باوره وُو.

⁵⁸دوئ هغه په بت خانو جوړولو باندې غصه کړلو، او هغوئ د هغهٔ غیرت د دوئ د بُتانو په خلاف راوپارولو.

⁵⁹کله چې خُدائ پاک د دوئ نه خبر شو نو هغه ډیر په قهر شو، او هغۀ اِسرائيل په مکمل طور رد کړل.

⁶⁰او هغهٔ د شیله پاکه خیمه پرېښوده، کومه خیمه چې هغهٔ د بنيادمو مينځ کښې لګولې وه.

⁶¹او هغهٔ خپل د طاقت صندوق نورو ته حواله کړو، او خپل شان و شوکت يې دشمنانو ته حواله کړو.

⁶²هغهٔ خپل خلق د تورې خولې ته ورکړل، او خپل منتخب شوی قوم ته هغه ډیر غصه وو.

⁶³په اور يې د هغوئ ځوانان تباه کړل، او پېغلو يې سندرې د وادۀ وانۀ ورېدلې.

⁶⁴د دوئ اِمامان يې په تُوره ووژل، او د دوئ کُنډو ماتم ونۀ کړو.

⁶⁵مالِک راپاڅیدو لکه څنګه چې څوک د خوب نه راویښ شی، لکه څنګه چې بنیادم د شرابو په نشه مست شی.

⁶⁶هغهٔ خپل دشمنان په شا وتنبول، او هغه يې د تل دپاره په شرمونو وشرمول.

⁶⁷هغۀ د یوسف اولاد ناخوښه کړو، او هغهٔ د افرائیم قبيله غوره نهٔ کړه.

⁶⁸خو هغهٔ د یهُودا قبیله غوره کړه، او د صيون غر چې زیاته مینه يې ورسره وه.

⁶⁹هغهٔ هلته خپل مقدس ځائ لکه د لوړو آسمانونو په شان جوړ کړو، او لکه د هغه زمکې په شان چې د تل دپاره یې قائمه کړې ده.

⁷⁰هغهٔ د خپل خدمت دپاره داود منتخب کړو، او هغه یې د ګډو د شپول نه راوچت کړو.

⁷¹د ګډو د شپونتوب نه يې هغه راوستلو، چې شپون شى د يعقوب د خپلو خلقو، د خپل غوره شوی قوم اِسرائيلو شپونتوب یې پرې وکړلو.

⁷²او داود په پوره زړهٔ سره د دوئ شپونتوب وکړو، او په عقلمندئ سره یې د هغوئ لارښوونه وکړه.