Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب متلونو 10 Bible Online

متلونو 10 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

متلونو 10

¹دا د سليمان متلونه دى: يو هوښيار زوئ خپل پلار ته خوشحالى ورکوى، خو کم عقل زوئ خپلې مور ته غم ورکوى.

²د حرام مال دولت هيڅ اهميت نشته، خو صداقت د مرګ نه خلاصون ورکوى.

³مالِک خُدائ صادِق اوږى کيدو ته نهٔ پرېږدى، خو د بدکارانو ارمان رد کوى.

⁴ناراسته لاسونه يو انسان غريبوى، خو محنتى لاسونه انسان مالداره کوى.

⁵څوک چې په ګرمۍ کښې فصل راټولوى هغه هوښيار زوئ دے، خو هغه زوئ څوک چې د لو په وخت کښې خوب کوى د شرم باعث دے.

⁶برکت د صادِق د سر تاج دے، خو بدعمله په خپلو چالاکه خبرو سره خپل شرارت پټوى.

⁷د نېکانو يادول د برکت سبب ګرځى، خو د بد کاره نوم به فنا شى.

⁸هوښياران په نصيحت خوشحاليږى، خو بې وقوفه کړتن به تباه شى.

⁹نېک انسان به په امن کښې ګرځى، خو هغه څوک چې کږې لارې اختياروى، د هغهٔ کارونو نه به خلق خبر شى.

¹⁰هغه څوک چې په ټګئ سره سترګې وهى نو د تکليف باعث کيږى، او په بې فکره خبرو سره به کم عقل تباه شى.

¹¹د صادِق خولهٔ د ژوند چينه ده، خو بدعمله په خپلو چالاکه خبرو سره خپل شرارت پټوى.

¹²نفرت شر جوړوى، خو مينه په ټولو بدو پرده اچوى.

¹³د هوښيار په شونډو کښې پوهه موندلے کيږى، خو د ناپوهه دپاره چوکه وى.

¹⁴هوښياران خپل علم ذخيره کوى، خو د کم عقل فضول خبرې تباهۍ ته دعوت ورکوى.

¹⁵د مالداره مال دولت د هغهٔ دپاره قلعه ده، خو غربت د غريب دپاره تباهى ده.

¹⁶د صادِق ګټه هغۀ ته ژوند ورکوى، خو د بدکاره ګټه هغه د ګناه طرفته بوځى.

¹⁷هغه څوک چې اصلاح قبلوى د ژوند په لاره ځى، خو هر هغه څوک چې اصلاح کول نۀ منى نو خپل ځان بې لارې کوى.

¹⁸هغه څوک چې خپل نفرت پټوى نو هغه دروغژن دے. څوک چې د نورو غيبت کوى هغه کم عقل دے.

¹⁹هرکله چې خبرې ډيرې وى نو هلته ګناه هم موجوده وى، خو څوک چې خپله ژبه قابو ساتى هوښيار دے.

²⁰د صادِق ژبه خالص سپين زر وى، خو د بدکاره زړهٔ بې اهميته وى.

²¹د صادِق د خولې کلام ډيرو خلقو ته فائده ورکوى، خو کم عقل د ناپوهئ په وجه مړ شى.

²²د مالِک خُدائ برکت انسان مالداره کوى، او په کښې هيڅ قسم غم نهٔ سېوا کوى.

²³کم عقل د غلط کار نه خوند اخلى، خو هوښيار سړے د حِکمت نه خوند اخلى.

²⁴د کوم شى نه چې بدکاره يريږى نو هم هغه به يې راګير کړى، خو صادِق چې د کوم شى خواهش وکړى هغه به ورته ورکړے شى.

²⁵هرکله چې طوفان راشى نو بدکاره جارو کړى، خو صادِق به د تل دپاره قائم وى.

²⁶لکه څنګه چې سرکه غاښونه بريښوى او لوګې سترګې ترخوى، نو دغه شان ناراسته د خپل مالِک دپاره دے.

²⁷د مالِک خُدائ يره عمر اوږدوى، خو د شرير عمر به لنډ وى.

²⁸د صادِق اُميد خوشحالى ده، خو د بدکاره طمع به پوره نهٔ شى.

²⁹د مالِک خُدائ لارې د صادِقانو پناه ګاه وى، خو د هغه خلقو دپاره تباهى وى څوک چې بدکارونه کوى.

³⁰صادِق به کله هم د بيخ نه ختم نهٔ شى، خو بدکاره به په زمکه پاتې نهٔ شى.

³¹د صادِق د خولې نه د عقل او حِکمت خبرې راوځى، خو کږه ژبه به پرې کړے شى.

³²د صادِق شونډې په دې پوهيږى چې کومه خبره د منلو او په ځائ ده، خو د بدکاره د خولې نه صرف غلطې خبرې راوځى.