Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب متلونو 17 Bible Online

متلونو 17 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

متلونو 17

¹د سکُون سره سپوره روټۍ بهتره ده د هغې کور نه چې په کښې ښهٔ خوراکونه د لانجو سره وى.

²يو هوښيار نوکر به د مالِک په شرميدلى زوئ باندې حُکم چلوى، او په ميراث کښې به ورته حصه هم لکه د يو ورور په شان مِلاو شى.

³سرۀ زر او سپين زر په اور معلومولے شى، خو زړونه مالِک خُدائ معلوموى.

⁴بدکاره انسان خرابو خبرو ته غوږ نيسى او دروغژن غيبت ته توجو ورکوى.

⁵هر هغه څوک چې په غريبانانو پورې خندا کوى، نو د هغهٔ د خالِق بې‌عزتى کوى او هر هغه څوک چې د چا په بدبختۍ خوشحاليږى نو دے به هم بې سزا پاتې نهٔ شى.

⁶نمسى د خپلو مشرانو دپاره تاج وى، او ماشومان په مور پلار فخر کوى.

⁷که هوښيارې خبرې د يو کم عقل دپاره نامناسبه وى، نو د يو بادشاه دپاره به دروغژنې شونډې څومره نامناسبه وى.

⁸رشوت د ورکونکې دپاره د جادو په شان وى، ځکه هغه چې هر څهٔ کوى نو کاميابيږى.

⁹هر هغه څوک چې د نورو خطاګانې معاف کوى نو مينې ته وده ورکوى، خو هر هغه څوک چې يوه خبره بار بار تکراروى نو نزدې دوستان سره جدا کوى.

¹⁰يو هوښيار کس په يو ځل تنبيه کولو سره دومره زيات متاثره کيږى، نه چې يو کم عقل په سلو کوړو.

¹¹بدکاره صرف سرکشۍ پسې ليونې وى، خو دوئ ته به سخته سزا مِلاو شى.

¹²دا بهتره ده چې د هغې ميلوګى سره دې واسطه راشى چې بچى ترې چا پټ کړى وى په ځائ د دې چې يو بې وقوفه په خپل کم عقلتوب ټينګار کوى.

¹³کۀ چرته يو انسان د ښو په بدل کښې بد کوى، نو د هغهٔ د کور نه به هيڅ کله بدى ختمه نهٔ شى.

¹⁴د خراب بحث شروع داسې وى لکه چې د اوبو په بند کښې وړومبے سورے وشى، د دې نه مخکښې چې جنګ شروع نهٔ شى نو دا زر ختم کړه.

¹⁵بدعمله کس پريښودل، او بې ګناه له سزا ورکول، مالِک خُدائ د دې دواړو کارونو نه نفرت کوى.

¹⁶په کم عقل د خرچې کولو څهٔ فائده نشته، ځکه چې هغه په خپله د عقل زده کولو خواهش نهٔ کوى.

¹⁷دوست په هر وخت کښې مينه کوى، او ورور هغه دے چې په مصيبت کښې په کار راشى.

¹⁸څوک چې کم عقل وى خپل لاس د ګاونډى په ځائ په ضمانت کښې بل ته ورکوى.

¹⁹هر هغه څوک چې د جنګ جګړو سره مينه کوى د ګناه سره مينه کوى، هر هغه څوک چې په لوړه ګرځى نو تباهۍ ته دعوت ورکوى.

²⁰هر څوک چې بد ګمانه وى نو هغه به برکت ونهٔ مومى، د چا ژبه چې دوکه ماره وى په مصيبت کښې به راګير شى.

²¹د چا په کور کښې چې بې وقوفه زوئ پيدا شى نو په کور کښې غم او پرېشانۍ راولى، د بې وقوفه د پلار دپاره خوشحالى نشته.

²²خوشحاله زړهٔ د ټول بدن دپاره ښهٔ دوائى ده، خو مات زړهٔ هډُوکى هم اوچوى.

²³بدکاران په پټه رشوت اخلى د اِنصاف په لاره کښې دوئ مداخلت پيدا کوى.

²⁴د يو پوهه انسان مقصد د عقل حاصلول وى، خو د بې وقوفه لټون بې مقصده وى.

²⁵کم عقل زوئ د خپل پلار د غم باعث وى، او د تريخوالى باعث د هغه چا دپاره وى د چا نه چې پيدا وى.

²⁶يو بې ګناه ته سزا ورکول ښۀ خبره نهٔ ده، او نۀ يو شريف ته د هغهٔ د شرافت په وجه کوړې ورکول ښۀ خبره ده.

²⁷يو هوښيار ډيرې کمې خبرې کوى، او يو پوهه کس نرمې خبرې کوى.

²⁸تر دې چې يو کم عقل هم هوښيار ګڼلے شى کله چې دے غلے وى، او تميزدار ښکارى کۀ چرې دے خپله خولۀ بنده ساتى.