Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب متلونو 29 Bible Online

متلونو 29 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

متلونو 29

¹څوک چې د ډيرې رټنې باوجود بيا هم په خپل ضد قائم وى، نو هغه به ناګهانه تباه شى او هيڅ علاج به يې نهٔ وى.

²کله چې صادِقان حکومت کوى، نو خلق خوشحالى کوى، خو هر کله چې بدکاره حکومت کوى، نو خلق فرياد کوى.

³کوم انسان چې د حِکمت سره مينه کوى نو هغه خپل پلار خوشحالوى، خو د کنجرو دوست خپل مال حال الوزوى.

⁴په اِنصاف کولو سره يو بادشاه خپل مُلک قائموى، خو هغه څوک چې رشوت اخلى نو هغه مُلک تباه کوى.

⁵څوک چې د خپل ګاونډى خوشامندى کوى، نو دے د هغهٔ د پښو دپاره دام خوروى.

⁶بدکاره انسان د خپلې ګناه په دام کښې راګېرېږى، خو صادِقان د خوشحالۍ سندرې وائى.

⁷صادِقان د غريبانانو د حق خيال ساتى، خو بدکاران دغه شان سوچ او فکر نهٔ کوى.

⁸مسخره کوونکى ښارونه راپاروى، خو هوښيار انسان غصه سړوى.

⁹که يو هوښيار يو د بې وقوف په خلاف د مقدمې دپاره عدالت ته روان شى نو بې وقوف به غصه شى او مسخرې به کوى نو بيا به څنګه صلح راشى؟

¹⁰د وينو تږى انسانان د نېک انسان نه نفرت کوى او په دې کوشش کښې وى چې صادِقان ووژنى.

¹¹کم عقل د خپلې غصې پوره اظهار کوى، خو هوښيار خپل ځان په قابو کښې ساتى.

¹²که يو حُکمران دروغو ته توجو ورکوى، نو د هغهٔ ټول افسران به بدکاران شى.

¹³په دې کښې غريب او ظالِم دواړه يو شان دى، ځکه مالِک خُدائ دواړو ته ژوندون ورکړے دے.

¹⁴کۀ چرې يو بادشاه د غريبانانو سره اِنصاف کوى، د هغۀ بادشاهى به د تل دپاره قائمه وى.

¹⁵د تربيت چوکه حِکمت پيدا کوى، خو چې کوم بچے چې آزاد آموخته شى نو هغه به د خپلى مور د شرمولو باعث شى.

¹⁶کله چې د بدعمله حکومت راشى، نو ګناهونه عام شى، خو صادِقان به د داسې خلقو خاتمه ووينى.

¹⁷د خپل زوئ ښهٔ تربيت وکړه هغه به تا ته سکون او خوشحالى درکړى.

¹⁸چرته چې الهام نهٔ وى نو هغه خلق سرکشه شى، خو بختور دى هغه څوک چې په شريعت عمل کوى.

¹⁹صرف په خبرو نوکر نهٔ سميږى، اګر چې هغه پوهه وى خو بيا هم ستا خبرو ته پام نهٔ کوى.

²⁰څوک چې په جلدئ کښې خبرې کوى نو هغه د کم عقل نه هم بدتر دے.

²¹که تهٔ د ورکوټوالى نه خپل نوکر نيازبين آموخته کړې، نو په آخر کښى به هغه ستا پلار شى.

²²غصه ناک انسان جنګونه جوړوى، او تُند خويه نه ډير ګناهونه کيږى.

²³د انسان غرور په دهٔ باندې زوال راولى، خو د انسان عاجز خوى هغهٔ ته عزت ورکوى.

²⁴د غلو ملګرے په خپله د ځان دشمن وى، هغه دا چې د قسم خوړولو نه وروستو به هم په عدالت کښې دروغ وائى.

²⁵څوک چې د انسان نه يريږى هغه به په دام کښې ګير شى، خو چې څوک په مالِک خُدائ توکل کوى هغوئ به په امن و امان شى.

²⁶ډير د دې په کوشش کښې وى چې حُکمران ورسره ښهٔ وى، خو دا د مالِک خُدائ د طرف نه ده چې انسان ته اِنصاف ملاويږى.

²⁷نېکان د بې ايمانانو نه نفرت کوى، او بدکاران د نېکانو نه نفرت کوى.