Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب متلونو 8 Bible Online

متلونو 8 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

متلونو 8

¹غوږ شئ! ولې پوهه آوازونه نهٔ کوى څهٔ؟ پوهې خپل آواز نهٔ دے پورته کړے څهٔ؟

²هغه په اوچتو ځايونو د لارې په خوا کښې، او چرته چې لارې په خپلو کښې ملاويږى ولاړه وى.

³هغه ښار ته د ننوتو او راوتو دروازو په خوا کښې ولاړه وى او په زوره چغې وهى:

⁴”اے خلقو زۀ تاسو ټولو ته آواز کوم، او په زمکه باندې ټولو انسانانو ته آواز کوم.

⁵اے ساده خلقو، احتياط زده کړئ، اے بې وقوفو! عقل حاصل کړئ.

⁶غوږ شئ! ما سره ستاسو دپاره اعلٰى خبرې دى، او زهٔ چې شونډې پرانيزم نو هغه څهٔ وايم څهٔ چې صحيح وى.

⁷زما خولهٔ هغه څۀ وائى څهٔ چې رښتيا وى، ځکه چې زما شونډې د دروغو نه نفرت کوى.

⁸زما د خولې ټولې خبرې صحيح دى، يو خبره يې هم کږه يا د دوکې نهٔ ده.

⁹هوښيار په دې پوهيږى چې زما ټولې خبرې ټيک دى، چا سره چې علم وى هغۀ ته پته وى چې دا صحيح دى.

¹⁰د سپينو زرو په ځائ زما لارښونې غوره کړئ، او د خالص سرو زرو نه علم خوښ کړئ.

¹¹ځکه چې حِکمت د قيمتى کاڼو نه هم ګران دے، او ستا د خوښې يو څيز هم د دې برابر نهٔ دے.

¹²زۀ حِکمت د پوهې سره يو ځائ اوسيږم، او زما سره علم او تميز شته.

¹³د مالِک خُدائ نه ويريدل دا دى چې د بدۍ نه نفرت وکړئ، زهٔ د غرور، کبر او غلط چال چلن او بدو خبرو نه نفرت کوم.

¹⁴ښې مشورې او تميز ورکول زما کار دے، زهٔ پوهه او طاقت لرم.

¹⁵زما په وجه بادشاهان حکومت کوى او حُکمرانان منصفانه قانون جوړوى.

¹⁶زما په وجه شهزادګان حکومت کوى، او ټول صادِق حُکمرانان څوک چې په زمکه حکومت کوى.

¹⁷زهٔ د هغه چا سره مينه کوم څوک چې ما سره مينه کوى، او څوک چې زما لټُون کوى نو ما بيامومى.

¹⁸زما سره مال او عزت دے، تر ډير وخته دولت او صداقت دے.

¹⁹زما ميوه د سوچه سرو زرو ‎‎‎‎نه ښهٔ ده، او زما پيداوار د خالصو سپينو زرو بهتر دے.

²⁰زۀ د صداقت په لاره روان يم، او د اِنصاف په لارو عمل کوم،

²¹څوک چې ما سره مينه کوى په ميراث کښې ورته دولت ورکوم، او د هغوئ خزانې به ډکې کړم.

²²مالِک خُدائ د هر څهٔ نه وړاندې چې نور څهٔ پيدا کړى، د ټولو نه اول يې زهٔ پيدا کړم.

²³زۀ يې د ازل نه مقرر کړے وم، د دې نه مخکښې چې دنيا لا پيدا شوې هم نهٔ وه.

²⁴کله چې لا سمندر نهٔ وو زهٔ پيدا شوے وم، کله چې لا د چينو اوبۀ نهٔ وې روانې شوې.

²⁵مخکښې د دې نه چې لا غرونه او غونډئ په خپل ځائ نهٔ وُو ولاړ زهٔ پيدا شوے وم،

²⁶د هغې نه وړاندې چې لا خُدائ پاک زمکه او د هغې پټى او لا نهٔ يې د دنيا خاوره پيدا کړې وه چې زهٔ پيدا وم.

²⁷زهٔ هلته وم هر کله چې هغهٔ آسمان په خپل ځائ اودرولو، او کله چې يې د سمندر په مخ د فضا لهرونه خوارهٔ کړل،

²⁸کله چې هغۀ بره وريځ مقرر کړه او کله چې د سمندر د ډکولو دپاره چينې جوړې کړې،

²⁹او کله چې هغۀ سمندر ته حد مقرر کړو، تر څو چې اوبۀ د هغۀ د حُکم نه يو قدم هم زيات وانخلى، او کله چې هغۀ د زمکې بنىادونه کيښودل نو زۀ هلته وم.

³⁰زۀ د هغۀ په څنګ کښې وم څوک چې د ټولو نه ښهٔ ګلکار دے، زۀ هره ورځ د هغهٔ د خوشحالۍ سبب وم، او ما هميشه د هغۀ په حضُور کښې خوشحالى کوله،

³¹زۀ د هغهٔ په ټوله دنيا کښې ډيره خوشحاله وم، او د انسانانو نه مې خوشحالى حاصلوله.

³²نو اوس اے زما زامنو، ما ته غوږ ونيسئ، مبارک دى هغوئ څوک چې زما په لارو عمل کوى.

³³زما تعليماتو ته غوږ شئ او هوښيار شئ، دا مه نظر انداز کوئ.

³⁴مبارک دے هغه څوک چې ما ته غوږ نيسى، چې روزانه زما په دروازه کښې ولاړ وى، او زما په دروازه کښې انتظار کوى.

³⁵ځکه چې څوک ما ومومى نو هغه ژوند مومى، او د مالِک خُدائ رضا حاصلوى.

³⁶خو څوک چې ما نۀ حاصلوى خپل ځان ته نقصان ورکوى، هر څوک چې زما نه نفرت کوى نو هغه د مرګ سره مينه کوى.“