Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب يشعياه 26 Bible Online

يشعياه 26 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

يشعياه 26

¹په هغه وخت به د يهوداه په مُلک کښې دا سندره وئيلےشى: ”زمونږ ښار مضبوط دے! ولې چې د خُدائ پاک د خلاصون ديوالونه زمونږ چارچاپيره دى!

²د ښار دروازې کولاو کړئ چې صادق قوم ورننوځى، هغه قوم چې وفادار پاتې دے.

³د چا ايمان چې مضبوط دے تۀ هغوئ بلکل محفوظ ساتې. ولې چې هغوئ په تا بهروسه ساتى.

⁴په مالِک خُدائ باندې همېشه يقين ساتئ، ولې چې مالِک خُدائ پاک ابدى حِفاظت کوونکے دے.

⁵څوک چې مغروره وُو نو هغۀ عاجزان کړى دى، او هغۀ اوچت ښارونه راګزار کړى دى او خاورو سره يې خاورې کړى دى.

⁶او دوئ به د غريبانانو او مظلومانو د پښو لاندې راشى او چخڼې به شى.“

⁷اے مالِکه خُدايه، د صادقانو لار هواره ده، ځکه چې د صادقانو دپاره کومه لار تۀ جوړوې نو هغه نېغه ده.

⁸اے مالِکه خُدايه! ستا فرمانبردارى کولو سره مونږ تا ته خپله بهروسه ښايُو، او زمونږ د زړۀ خواهش دے چې ستا د نوم لوئ وکړُو.

⁹ټوله شپه زۀ ستا په لټون کښې يم، په سحر کښې د زړۀ د اخلاصه زۀ ستا طلبګار يم، کله چې تۀ د دنيا د عدالت دپاره راشې نو خلق به پوهه شى چې اِنصاف څۀ څيز دے.

¹⁰که په بدعمله باندې رحم وشى نو هغه د اِنصاف په مطلب ځان نۀ پوهوى، بلکه په کوم مُلک کښې چې اِنصاف کيږى هلته هم هغوئ بدعملى کوى هغوئ د مالِک خُدائ لوئ نۀ منى.

¹¹اے مالِکه خُدايه، ستا لاس هغوئ ته سزا ورکولو دپاره اوچت دے خو هغوئ هيڅ غور نۀ کوى. خو يوه ورځ به د هغوئ سترګې کولاو شى، او هغوئ چې ستا قوم دپاره ستا غيرت ته وګورى نو وبه شرميږى. او بيا به تۀ سور اور په خپلو دشمنانو باندې نازل کړې.

¹²اے مالِکه خُدايه، تۀ به مونږ له آمن راکوې، ځکه چې زمونږ ټولې کاميابۍ ستا د لاسه دى.

¹³اے مالِکه خُدايه، خُدايه پاکه! نورو مالِکانو په مونږ حکمرانى کړې ده، خو يواځې تۀ هغه هستى يې چې مونږ يې عبادت کوو.

¹⁴خو اوس هغوئ مړۀ شوى دى او بيا به نۀ راژوندى کېږى، د هغوئ روحُونه به واپس نۀ راځى، ځکه چې تا دوئ له سزا ورکړې ده او تباه کړى دې دى. او د هغوئ نوم و نشان دې ختم کړے دے.

¹⁵اے مالِکه خُدايه، تا خپل قوم له ترقى ورکړې ده، تا خپل قوم لوئ کړے دے او خپله لوئ دې څرګنده کړې ده. ستا د وجې د هغوئ علاقه په هر طرف باندې خوره شوې ده.

¹⁶اے مالِکه خُدايه، چې هغوئ په مصيبت کښې ګير شول نو ستا تلاش يې شروع کړو او ستا د تنبيه لاندې يې دعا شروع کړه.

¹⁷اے مالِکه خُدايه، تا مونږ داسې ژړولى يُو، لکه چې يوه ښځه د بچى د پېدا کېدو د درد په وجه ژاړى.

¹⁸مونږ په خُوږ او درد مبتلا يُو، خو زمونږ د تکليف نه هيڅ هم پېدا نۀ شول. نۀ مونږ زمکې ته خلاصون ورکړے دے، او نۀ مو دنيا ته ژوندون راوړے دے.

¹⁹خو زمونږ کوم خلق چې مړۀ شوى دى نو هغه بيا راژوندى شى! د هغوئ مړۀ جسمونه به بيا راژوندى شى. کوم چې په قبرونو کښې پراتۀ دى نو هغه به راپاڅى او د خوشحالۍ سندرې به وائى. لکه څنګه چې د پرخې څاڅکى زمکه تازه کوى، نو داسې به مالِک خُدائ هغه خلق بيا راژوندى کړى کوم چې پخواه مړۀ شوى دى.

²⁰زما خلقو، خپلو کورونو ته ننوځئ او په ځان پسې دروازې بندې کړئ. د څۀ وخت دپاره ځانونه پټ کړئ چې د خُدائ پاک غصه سړه شى.

²¹وګورئ، مالِک خُدائ په آسمان کښې د خپل اوسېدو ځائ نه راروان دے چې د زمکې خلقو له د هغوئ د ګناه په وجه سزا ورکړى. کومه وينه چې په زمکه باندې تويه شوې وه نو هغه به راښکاره کړے شى او چې څوک وژلى شوى وى نو زمکه به يې نۀ پټوى.