Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب لاويان 7 Bible Online

لاويان 7 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

لاويان 7

¹د تاوان د نذرانې دپاره چې ډېره مقدسه ده دغه مقررات دي:

²د تاوان د نذرانې دپاره دې حيوان په هغه ځای کې حلال شي چېرته چې د سوزېدونکې نذرانې دپاره حيوانات حلاليږي او د هغه وينه دې د قربانۍ د ځای په څلورو خواو باندې وشيندل شي.

³د هغه ټوله وازګه دې وړاندې شي: لکه لم او هغه وازګه چې په کولمو باندې پرته ده،

⁴پښتورګي د وازګې سره چې دپاسه ورباندې پرته وي او د اينې ډېره ښه برخه.

⁵کاهن به هغه ټول په قربانګاه باندې د داسې نذرانې په توګه وسوزوي چې څښتن ته تياريږي. دا د تاوان نذرانه ده.

⁶د کاهن د کورنۍ هر نارينه کولی شي چې هغه وخوري، مګر هغه بايد په يو مقدس ځای کې وخوړل شي، ځکه چې ډېره مقدسه ده.

⁷د ګناه د نذرانې او د تاوان د نذرانې دواړو دپاره يوشان قانون عملي کيږي: غوښه د کاهن ده يعنې د هغه چا دپاره ده چې د دې نذرانو په وسيله کفاره ادا کوي.

⁸د سوزېدونکې نذرانې د حيوان پوستکی د هغه کاهن دی چې قرباني وړاندې کوي.

⁹د غلې دانې هره نذرانه چې په تنور کې يا په ارکاره يا په تبۍ باندې پخيږي، هغه د کاهن يعنې د هغه چا ده چې هغه نذرانه خدای ته وړاندې کوي.

¹⁰مګر د خامې غلې دانې ټولې نذرانې که د تېلو سره ګډې وي يا وچې وي، هغه د هارون د زامنو يعنې د ټولو کاهنانو دي او بايد د هغوی ترمنځ په مساوي ډول ووېشل شي.

¹¹د سلامتۍ د هغو نذرانو دپاره چې يو نفر يې څښتن ته وړاندې کوي، دغه مقررات دي:

¹²که چېرې هغه نفر دا نذرانه خدای ته د شکرانې د نذرانې په توګه وړاندې کوي، هغه به د هغه حيوان سره چې قرباني کيږي، د يوې فطيرې ډوډۍ نذرانه وړاندې کوي: هغه دې د ښو اوړو څخه درې قسمه ډوډۍ پخې کړي چې دوه يې د زيتونو په تېلو کې پخې شوې وي او يوه دې نرۍ ډوډۍ وي چې تېل ورباندې موښل شوي وي.

¹³هغه نفر دې څو خميره ډوډۍ هم وړاندې کړي.

¹⁴د هر ډول ډوډۍ څخه دې يوه يوه ډوډۍ د يوې خاصې اعانې په توګه څښتن ته وړاندې کړي. دا د هغه کاهن دپاره دي چې د حيوان وينه اخلي او په قربانګاه باندې يې شيندي.

¹⁵د دغې سلامتۍ د نذرانې د حيوان غوښه بايد په هماغه ورځ چې هغه قرباني کيږي وخوړل شي. له هغې څخه دې تر بل سهاره پورې هيڅ شی پاتې نشي.

¹⁶نو که چېرې يو نفر خپله رضاکارانه نذرانه يا د نذر ورکولو په توګه د سلامتۍ نذرانه راوړي، نو قرباني دې په هماغه ورځ چې وړاندې کيږي وخوړل شي. خو څه چې پاتې شي هغه دې په راتلونکې ورځ وخوړل شي.

¹⁷کومه غوښه چې له قربانۍ څخه د دريمې ورځې پورې پاتې کيږي، بايد وسوزول شي.

¹⁸که چېرې د سلامتۍ د نذرانې کومه غوښه په دريمه ورځ وخوړل شي، خدای به د هغه نفر نذرانه قبوله نه کړي. دا به د هغه په نذرانه کې حساب نشي او هغه به ناپاکه وګڼل شي. که څوک له هغې څخه لږه وخوري، نو د خپلو بدو سزا به وويني.

¹⁹که چېرې دا غوښه په يو ناپاکه شي باندې ولګيږي هغه بايد ونه خوړل شي، بلکه بايد وسوزول شي. که څوک پاک وي، هغه کولی شي چې دا غوښه وخوري

²⁰مګر که چېرې څوک ناپاک وي او د سلامتۍ د نذرانې هغه غوښه چې څښتن ته وړاندې کيږي وخوري، نو هغه نفر بايد د خدای له قوم څخه وشړل شي.

²¹که چېرې يو نفر يو ناپاکه شي ته لاس وروړي، که هغه انساني ناپاکي وي يا يو ناپاکه حيوان وي او بيا د سلامتۍ د نذرانې هغه غوښه وخوري، نو هغه نفر بايد د خدای له قوم څخه وشړل شي.“

²²څښتن حضرت موسیٰ ته وفرمايل:

²³”د اسرائيلو قوم ته ووايه چې د غوايانو، پسونو او وزو وازګه مه خورئ.

²⁴د يو حيوان وازګه چې په خپل مرګ مړ شوی وي يا يو وحشي حيوان وژلی وي بايد په هيڅ صورت ونه خوړل شي، مګر هغه د کوم بل مقصد دپاره استعمالېدی شي.

²⁵هرڅوک چې د يو داسې حيوان وازګه وخوري چې کېدای شي د يوې نذرانې په توګه څښتن ته په اور باندې تياره شي، هغه بايد د خدای له قوم څخه وشړل شي.

²⁶هرچېرې چې اوسېږئ بايد د مارغه يا د حيوان وينه ونه خورئ.

²⁷هرڅوک چې دا قانون مات کړي بايد د خدای له قوم څخه وشړل شي.“

²⁸څښتن حضرت موسیٰ ته وفرمايل:

²⁹”اسرائيليانو ته ووايه چې هرڅوک چې د سلامتۍ نذرانه وړاندې کوي هغه دې څښتن ته د هغې يوه برخه د خاص سوغات په توګه راوړي.

³⁰هغه دې په خپل لاس هغه نذرانه راوړي چې څښتن ته په اور باندې تياريږي. هغه دې د حيوان سينه د وازګې سره پورته ونيسي ترڅو دا وښايي چې هغه ماته وقف شوي دي.

³¹کاهن به وازګه په قربانګاه باندې وسوزوي، مګر سينه به د کاهنانو شي.

³²همدارنګه تاسو بايد د خپلې سلامتۍ د نذرانې د حيوان شاتنۍ ښي پښه کاهن ته د خاصې اعانې په توګه ورکړئ.

³³کاهن چې د سلامتۍ د نذرانې وينه او وازګه وړاندې کوي، هغه به شاتنۍ ښي پښه د خپلې برخې په توګه واخلي.

³⁴د حيوان سينه يو خاص سوغات دی او شاتنۍ ښي پښه يوه خاصه اعانه ده چې څښتن د اسرائيلو د خلکو څخه اخيستې او کاهنانو ته يې ورکړې ده. په دې خاطر د اسرائيلو خلک بايد هغه د تل دپاره کاهنانو ته ورکړي.“

³⁵دا د هغې نذرانې برخه ده چې څښتن ته په اور باندې تياريږي چې حضرت هارون او د هغه زامنو ته په هغه ورځ ورکړل شوه په کومه ورځ چې هغوی د کاهنانو په توګه د څښتن د خدمت دپاره وټاکل شول.

³⁶په هغه ورځ څښتن د اسرائيلو په قوم باندې امر وکړ چې هغوی ته د نذرانې دا برخه ورکړي. دا يو داسې قانون دی چې د اسرائيلو قوم بايد د تل دپاره ورته غاړه کېږدي.

³⁷دا مقررات د دغو نذرانو دپاره دي لکه سوزېدونکې نذرانې، د غلې دانې نذرانې، د ګناه نذرانې، د تاوان نذرانې، د ټاکنې نذرانې او د سلامتۍ نذرانې.

³⁸په دښته کې د سينا په غره باندې څښتن حضرت موسیٰ ته دا حکمونه ورکړل او په هماغه ورځ حضرت موسیٰ د اسرائيلو قوم ته وفرمايل چې خپلې نذرانې راوړي.