Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب شمېر 14 Bible Online

شمېر 14 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

شمېر 14

¹کله چې اسرائيليانو د هغو دولسو نفرو راپور چې د کنعان خاوره يې کتلې وه واورېد، نو خلکو ټوله شپه وژړل

²او حضرت موسیٰ او حضرت هارون ته يې داسې ګيله وکړه: ”کاشکې مونږ په مصر کې يا دلته په دښته کې مړه شوي وای!

³څښتن ولې مونږ کنعان ته ورولي؟ مونږ به په جنګ کې مړه شو او زمونږ ښځې او ماشومان به اسيران شي. آيا دا به ښه نه وي چې بېرته مصر ته لاړ شو؟“

⁴بيا هغوی يو بل ته وويل: ”راځئ چې خپل مشر انتخاب کړو او بېرته مصر ته لاړ شو.“

⁵حضرت موسیٰ او حضرت هارون د ټول قوم په مخکې پړمخې پرېوتل.

⁶د نون زوی يوشع او د يفنه زوی کاليب چې د هغو نفرو څخه ؤو چې هغه خاوره يې کتلې وه، له خفګانه خپل کالي وشلول

⁷او خلکو ته يې وويل: ”هغه ځمکه چې مونږ وکتله هغه ډېره ښه ځمکه ده.

⁸که چېرې خدای پاک زمونږ څخه راضي وي، هغه به مو هلته يوسي او هغه غني او حاصلخېزه ځمکه به راته راکړي.

⁹نو د څښتن په مقابل کې سرکشي مه کوئ او د هغه ځای د خلکو څخه مه وېرېږئ. مونږ به په آسانۍ سره په هغوی باندې بريالي شو. څښتن زمونږ سره مل دی او هغو خدايانو ته يې ماتې ورکړې ده کومو چې د هغوی ساتنه کوله. نو مه وېرېږئ.“

¹⁰ټول قوم ګواښ وکړ چې حضرت موسیٰ او حضرت هارون سنګسار کړي چې مړه شي. مګر ناڅاپه د څښتن جلال په مقدسې خېمې باندې ټولو اسرائيليانو ته راښکاره شو.

¹¹څښتن حضرت موسیٰ ته وفرمايل: ”ترڅو پورې به دا خلک ما نه مني؟ که څه هم ما هغوی ته ډېرې معجزې ښودلې دي خو بياهم هغوی په ما باندې باور نه لري.

¹²زه به په هغوی باندې وبا نازله کړم او له منځه به يې يوسم، مګر ستا څخه به د يو داسې قوم نيکه جوړ کړم چې د هغوی د قوم څخه لوی او قوي وي.“

¹³مګر حضرت موسیٰ څښتن ته وفرمايل: ”تا په خپل قدرت سره دا قوم د مصر څخه راوويست. کله چې مصريان واوري چې تا د خپل قوم سره داسې وکړل،

¹⁴نو هغوی به دا د کنعان خلکو ته ووايي. دغه خلک له مخکې څخه خبر دي چې ته، ای څښتنه زمونږ سره مل يې او کله چې ستا ورېځ زمونږ دپاسه ودريږي نو مونږ ته مخامخ ښکارې. د ورځې له خوا په ورېځ کې زمونږ په مخکې ځې او د شپې له خوا په اور کې.

¹⁵اوس که چېرې ته خپل ټول قوم ووژنې نو هغه قومونه چې ستا د شهرت په هکله يې اورېدلي دي داسې به وايي

¹⁶چې خپل خلک دې ځکه په دښته کې ووژل چې تا نشو کولی هغوی هغې ځمکې ته ورولې چې د هغې وعده دې ورسره کړې ده.

¹⁷ای څښتنه، مونږ ته دې خپل لوی قدرت وښايه او هغه وعده دې پوره کړه چې کړې دې وه. تا فرمايلي ؤو:

¹⁸زه څښتن په آسانۍ سره نه په قهرېږم او ډېره مينه او وفاداري کوم او ګناه او سرغړونه بخښم. خو بياهم اولادونو او لمسيو ته تر دريم او څلورم نسله پورې د هغوی د پلرونو د ګناه په خاطر سزا ورکوم.

¹⁹ته رحيم يې او ته د خلکو سره ډېره ښه رويه کوې که څه هم د ښې رويې وړ نه دي. نو مهرباني وکړه دا قوم داسې وبخښه لکه څنګه چې دې له هغه وخته راهيسې بخښلی دی چې هغوی له مصر څخه راووتل.“

²⁰څښتن په ځواب کې وفرمايل: ”لکه څنګه چې تا سوال وکړ زه هغوی بخښم.

²¹مګر زه په خپل ژوند او خپل جلال باندې چې ټوله ځمکه ډکوي قسم خورم،

²²د دې خلکو څخه به هيڅوک ژوندی پاتې نشي چې هغې خاورې ته ورداخل شي. هغوی زما جلال او معجزې چې په مصر او دښته کې مې ښودلې وې ليدلې دي، مګر هغوی زه څو څو ځلې ازمايلی يم او زما د امر څخه يې سرغړونه کړې ده.

²³هغوی به هيڅکله هغې خاورې ته ورداخل نشي چې د هغوی د نيکونو سره مې وعده کړې ده. هغه چا چې زه يې نه يم منلی هغه به هيڅکله هم ورداخل نشي.

²⁴مګر په دې خاطر چې زما خدمتګار کاليب د نورو په شان نه دی او هغه ماته وفادار پاتې دی، زه به هغه هغې ځمکې ته ورولم چې هغه کتلې وه او هغه ځمکه به د هغه د اولادې ملکيت شي.

²⁵څرنګه چې عماليقيان او کنعانيان په درو کې اوسيږي، نو سهار بېرته راوګرځئ او د سرې بحيرې له لارې د دښتې خواته لاړ شئ.“

²⁶څښتن حضرت موسیٰ او حضرت هارون ته وفرمايل:

²⁷”ترڅو پورې به دا بدکاره قوم زما په ضد شکايت کوي؟ ما دا شکايتونه ډېر واورېدل!

²⁸اوس هغوی ته دغه ځواب ورکړئ: زه په خپل ژوند قسم خورم، څه چې تاسو غوښتي دي هماغسې به درباندې وکړم. ما څښتن دا خبرې وکړې.

²⁹تاسو به مړه شئ او ستاسو مړي به په دې دښته کې خپاره شي. ستاسو څخه به هيڅوک چې عمر يې له شلو کالو څخه زيات وي هغې خاورې ته داخل نشي ځکه چې تاسو زما په ضد شکايت کړی دی.

³⁰ما قسم خوړلی ؤ چې تاسو به هلته واوسېږئ، مګر پرته له کاليب او يوشع څخه به نور هيڅوک هلته ژوند ونه کړي.

³¹تاسو ويل چې اولادونه به مو اسيران شي، خو زه به هغوی هغې ځمکې ته راولم کومه چې تاسو رد کړې وه او هغه به يې وطن وي.

³²خو تاسو به په دې دښته کې مړه شئ!

³³ستاسو اولادونه به په دښته کې څلوېښت کاله سرګردانه ګرځي او ستاسو د بې وفايۍ له کبله به ځوريږي ترڅو پورې چې تاسو ټول مړه شئ.

³⁴تاسو به څلوېښت کاله يعنې هغه څلوېښت ورځې چې تاسو هغه ځمکه کتلې وه د هرې ورځې په ځای به يو کال د خپلې ګناه په خاطر ځورېږئ. تاسو به زما د مخالفت په معنیٰ باندې پوه شئ.

³⁵زه قسم خورم چې تاسو بدکاره خلکو سره به چې زما په مقابل کې راغونډ شوي يئ دا کار وکړم. تاسو هر يو به په دښته کې مړه شئ. دا زما يعنې څښتن خبره ده.“

³⁶هغو نفرو چې د ځمکې د کتلو دپاره لېږل شوي ؤو، غلط خبر راوړی ؤ او قوم يې دې ته اړ کړی ؤ چې د څښتن په ضد شکايت وکړي.

³⁷نو هغه ورباندې يوه وژونکې ناروغي نازله کړه او هغوی يې ووژل،

³⁸مګر يوشع او کاليب يې ژوندي پرېښودل.

³⁹کله چې حضرت موسیٰ د اسرائيلو قوم ته د څښتن پيغام ورساوه، هغوی ډېر غمجن شول.

⁴⁰نو هغوی سهار وختي پاڅېدل او ځانونه يې تيار کړل چې د کنعان د غرنۍ سيمې په لور روان شي. هغوی وويل: ”دا زمونږ ګناه وه چې د څښتن په هکله مو شکايت وکړ. راځئ چې هغې ځمکې ته لاړ شو چې هغه يې راسره وعده کړې ده.“

⁴¹مګر حضرت موسیٰ په ځواب کې وفرمايل: ”بيا ولې د څښتن د امر څخه سرغړونه کوئ؟ تاسو به بريالي نشئ!

⁴²مه ځئ. څښتن ستاسو سره مل نه دی او ستاسو دښمنان به تاسو ته ماتې درکړي.

⁴³کله چې تاسو د عماليقيانو او کنعانيانو سره مخامخ شئ، تاسو به په جګړه کې مړه شئ. څښتن به ستاسو سره مل نه وي، ځکه چې تاسو د هغه د پيروۍ څخه انکار کړی دی.“

⁴⁴مګر بياهم هغوی جرأت وکړ چې غرنۍ سيمې ته لاړ شي، که څه هم نه حضرت موسیٰ او نه د څښتن د لوظ صندوق ورسره لاړ.

⁴⁵عماليقيان او کنعانيان د غرنۍ سيمې څخه راښکته شول، اسرائيليانو ته يې ماتې ورکړه او د حرمه تر ښاره پورې ورپسې شول.