Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب شمېر 22 Bible Online

شمېر 22 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

شمېر 22

¹اسرائيليان د هغه ځای څخه روان شول او د موآب په ډاګونو کې د اردن د سيند ختيځ خواته اريحا ته مخامخ يې خېمې ودرولې.

²۲‏-۳ کله چې د موآب پادشاه بالاق د صفور زوی واورېدل چې اسرائيليان څومره ډېر ؤو او د اموريانو سره يې څه کړي ؤو، نو هغه او د هغه خلک ډېر سخت ووېرېدل.

⁴۴‏-۵ موآبيانو د مديانيانو مشرانو ته وويل: ”هرڅه چې زمونږ په شاوخوا کې دي دا لوی لښکر به هغه داسې ژر له منځه يوسي لکه يو غويی چې په پټي کې واښه خوري.“ نو بالاق پادشاه استازي ولېږل چې د بعور زوی بلعام چې د فرات سيند ته نژدې د فتور په ښار کې په خپل اصلي وطن کې اوسېده راوغواړي. هغوی دغه پيغام د بالاق څخه هغه ته راوړ: ”زه ستا مرستې ته اړتيا لرم. د مصر څخه يو لوی قوم راغلی دی او خلک يې په هرځای کې خپاره شوي دي او زما سيمې ته نژدې اوسيږي.

⁶هغوی ډېر قوي دي او مونږ ورته ماتې نشو ورکولی، نو آيا ته به راشې او زما دپاره به په هغوی باندې لعنت ووايې؟ کېدای شي بيا مونږ وکولی شو چې هغوی ته ماتې ورکړو او له دې خاورې څخه يې وشړو. زه پوهېږم چې هر چاته چې ته برکت ورکړې هغه به برکت ومومي، مګر په هرچا باندې چې لعنت ووايې په هغه باندې به لعنت راشي.“

⁷د موآب او د مديان مشران لاړل او پيسې يې د ځانه سره واخيستلې چې بلعام ته يې د فال دپاره ورکړي. کله چې هغوی د هغه کور ته ورسېدل، د بالاق پيغام يې ورکړ.

⁸بلعام په ځواب کې وويل: ”شپه دلته تېره کړئ او سبا به بېرته تاسو ته د څښتن هغه ځواب راوړم چې ماته يې راکوي.“ نو مشران د هغه په کور کې پاتې شول.

⁹په هماغه شپه خدای پاک بلعام ته ورغی او پوښتنه يې ورڅخه وکړه: ”ستا په کور کې دا خلک څوک دي؟“

¹⁰بلعام په ځواب کې وويل: ”دا د موآب د پادشاه بالاق استازي دي. هغه دوی رالېږلي دي

¹¹چې ما د دې دپاره د ځانه سره موآب ته بوزي چې په هغو خلکو باندې لعنت ووايم چې له مصر څخه هلته راغلي دي. هغوی په ټول وطن کې خپاره شوي دي او دی غواړي چې ويې شړي.“

¹²مګر خدای پاک په ځواب کې وفرمايل: ”د بالاق د استازو سره مه ځه. ما هغو خلکو ته چې له مصر څخه راغلي دي برکت ورکړی دی، نو په هغوی باندې لعنت مه وايه.“

¹³سهار بلعام د بالاق استازو ته وويل: ”بېرته خپل وطن ته لاړ شئ. څښتن ماته اجازه نه راکوي چې تاسو سره لاړ شم.“

¹⁴نو هغوی لاړل او بالاق ته يې وويل چې بلعام د راتګ څخه انکار وکړ.

¹⁵بيا بالاق زيات شمېر مشران ورولېږل چې د اولنۍ ډلې څخه ډېر مهم خلک په کې ؤو.

¹⁶هغوی بلعام ته ورغلل او ورته ويې ويل چې بالاق وايي: ”بلعامه، ته بايد خامخا راشې!

¹⁷زه به ډېرې پيسې درکړم او هرڅه چې ته غواړې هغه به وکړم. راشه او زما دپاره په دغو خلکو باندې لعنت ووايه.“

¹⁸خو بلعام په ځواب کې وويل: ”حتیٰ که چېرې بالاق ماته خپله ماڼۍ هم راکړي چې د سرو زرو او سپينو زرو څخه ډکه وي، حتیٰ زه به په يوې ډېرې کوچنۍ موضوع هم د خپل څښتن خدای د حکم څخه سرغړونه ونه کړم.

¹⁹تاسو کولی شئ چې دلته شپه تېره کړئ لکه څنګه چې هغو نورو تېره کړه. زه به دا معلومه کړم چې څښتن په دې هکله ماته نور څه وايي يا نه.“

²⁰په هغه شپه خدای پاک بلعام ته وفرمايل: ”که چېرې هغه نفر تاته راغلل او درڅخه يې وغوښتل چې ورسره لاړ شې نو ځان تيار کړه او ورسره لاړ شه، مګر يوازې هغه کار به کوې چې زه يې درته وايم.“

²¹نو بلعام سهار راپاڅېده او په خپله خره باندې يې کته واچوله او د موآبيانو د مشرانو سره لاړ.

²²خدای پاک په قهر شو چې بلعام لاړ. بلعام په خپلې خرې باندې سپور ؤ او خپل دوه نوکران يې ورسره ؤو. د څښتن فرښته په لاره کې ودرېدله چې مخه يې ونيسي.

²³کله چې د بلعام خرې د څښتن فرښته وليدله چې په لاره کې ولاړه ده او توره يې په لاس کې ده، نو لاره يې پرېښودله او په پټي کې روانه شوه. بلعام خره ووهله چې بېرته يې لارې ته راولي.

²⁴بيا فرښته د انګورو د دوو باغونو په منځ کې په يوه تنګه لاره کې چې دواړو خواو ته يې دېوال ؤ ودرېدله.

²⁵کله چې خرې فرښته وليدله، هغه دېوال ته دومره نژدې روانه شوه چې د بلعام پښه په دېوال باندې وسولېدله. بلعام بيا خره ووهله.

²⁶فرښته يو ځل بيا مخکې لاړه او په يو داسې تنګ ځای کې ودرېدله چې د خرې دپاره بيخي ځای نه ؤ چې ښي يا چپ خوا ته وګرځي.

²⁷په دې وخت کې چې کله خرې فرښته وليدله، نو هغه پرېوتله. بلعام په قهر شو او په خپله امسا باندې يې د خرې په وهلو شروع وکړه.

²⁸بيا څښتن خرې ته دا توان ورکړ چې خبرې وکړي او خرې بلعام ته وويل: ”ما ستا سره څه کړي دي چې درې ځلې دې ووهلم؟“

²⁹بلعام په ځواب کې وويل: ”تا راڅخه احمق جوړ کړ! که چېرې توره راسره وای نو ته به مې همدلته وژلې وای!“

³⁰خرې په ځواب کې وويل: ”زه هماغه خره نه يم چې ټول عمر راباندې سپور شوی يې؟ آيا مخکې مې کله درسره داسې کار کړی ؤ؟“ بلعام په ځواب کې وويل: ”نه.“

³¹بيا څښتن د بلعام سترګې پرانيستلې او هغه فرښته يې وليدله چې د تورې سره په لاره کې ولاړه وه. بلعام خپل ځان پړمخې په ځمکه باندې وغورزاوه.

³²فرښتې وفرمايل: ”ولې دې خپله خره درې ځلې ووهله؟ دا زه وم چې ستا لاره مې بنده کړې وه، ځکه چې ته بايد موآب ته لاړ نشې.

³³که چېرې ستا خرې زه درې ځلې ليدلې نه وای او ودرېدلې نه وای، ما به ته وژلی وای او خره به مې ژوندۍ پريښې وای.“

³⁴بلعام په ځواب کې وويل: ”ما ګناه وکړه. زه نه پوهېدم چې ته په لاره کې ولاړه وې چې زما مخه ونيسې. که چېرې ته فکر کوې چې دا بده ده چې زه لاړ شم، زه به کور ته ستون شم.“

³⁵مګر فرښتې وفرمايل: ”د دې خلکو سره لاړ شه، مګر يوازې هغه څه به وايې چې زه يې درته وايم.“ نو بلعام د هغو مشرانو سره روان شو.

³⁶کله چې بالاق واورېدل چې بلعام راروان دی، هغه لاړ چې په عار کې يعنې هغه ښار کې چې د ارنون په سيند باندې د موآب د سرحد سره پروت دی د هغه سره ملاقات وکړي.

³⁷بالاق بلعام ته وويل: ”کله چې اول ځل ما راوغوښتلې ولې رانغلې؟ آيا تا دا فکر کاوه چې ما نشو کولی چې پوره انعام درکړم؟“

³⁸بلعام په ځواب کې وويل: ”زه اوس تاته راغلی يم، مګر زه څه قدرت لرم؟ زه اوس يوازې هغه څه ويلی شم چې خدای پاک يې راته ووايي.“

³⁹نو بلعام د بالاق سره د حصوت ښار ته لاړ.

⁴⁰بالاق هلته غوايان او پسونه قرباني کړل او لږه غوښه يې بلعام او هغو مشرانو ته چې د هغه سره ؤو، ورکړه.

⁴¹بالاق سهار بلعام د بموت بعل ښار ته پورته بوته. د هغه ځای څخه بلعام ځينې اسرائيليان ليدلی شول.