Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب شمېر 32 Bible Online

شمېر 32 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

شمېر 32

¹د روبين او جاد قبيلو ډېرې پادې او رمې درلودلې او هغوی وليدل چې د يعزير او جلعاد سيمې ډېر ښه څړځايونه لري.

²نو هغوی حضرت موسیٰ، العازار او د اسرائيلو نورو مشرانو ته ورغلل او ورته ويې ويل:

³۳‏-۴ ”دغه سيمې چې د هغو په نيولو کې څښتن د اسرائيليانو سره مرسته وکړه يعنې د عطاروت، ديبون، يعزير، نمره، حشبون، العاله، شبام، نبو او د بعون ښارونه د حيواناتو دپاره ښه ځمکه ده او مونږ ډېر حيوانات لرو.

⁴

⁵مهرباني وکړئ دغه ځمکه مونږ ته د خپل جايداد په توګه راکړئ او مونږ دې ته مه مجبوروئ چې د اردن د سيند څخه تېر شو او هلته واوسېږو.“

⁶حضرت موسیٰ په ځواب کې وفرمايل: ”نور اسرائيليان به جنګ ته ځي او تاسو غواړئ چې دلته پاتې شئ؟

⁷تاسو ولې د اسرائيليانو زړونه هغه وطن ته د ورتللو څخه توروئ چې څښتن هغوی ته ورکړی دی؟

⁸ستاسو پلرونو همداسې کار وکړ، کله چې ما هغوی د قادش برنيع څخه ولېږل چې هغه وطن وګوري.

⁹هغوی د اشکول تر درې پورې لاړل او هغه وطن يې وکاته، خو کله چې بېرته راستانه شول نو د خلکو زړونه يې هغه وطن ته د ورتګ څخه تور کړل چې څښتن هغوی ته ورکړی ؤ.

¹⁰څښتن په هغه ورځ په قهر شو او داسې وعده يې وکړه:

¹¹په دې سبب چې هغوی د زړه له کومي زما څخه پيروي ونه کړه، نو زه قسم خورم چې د هغو نفرو څخه چې د مصر څخه راوتلي دي او عمر يې شل کاله يا زيات دی، هيڅوک هم نشي کولی هغې خاورې ته ورداخل شي چې ما د ابراهيم، اسحاق او يعقوب سره د هغې وعده کړې ده.

¹²په دوی کې پرته د يفنه قنزي د زوی کاليب او د نون د زوی يوشع څخه چې د زړه له کومي يې د څښتن پيروي وکړه، نور ټول شامل ؤو.

¹³څښتن په قوم باندې په قهر شو او هغوی يې مجبور کړل چې څلوېښت کاله په دښته کې سرګردانه وګرځي تر هغې چې هغه ټول نسل چې د هغه په مقابل کې يې ګناه کړې وه، مړ شي.

¹⁴نو اوس تاسو د خپلو پلرونو ځای نيولی دی، يعنې د ګناهکارو خلکو يو نوی نسل چې دې ته تيار يئ چې يو ځل بيا د اسرائيلو په قوم باندې د څښتن غضب راولئ.

¹⁵اوس که چېرې تاسو د څښتن د پيروۍ څخه انکار وکړئ، هغه به يو ځل بيا دا ټول خلک په دښته کې پرېږدي او د هغوی د بربادۍ مسئوليت به ستاسو په غاړه وي.“

¹⁶د روبين او جاد خلکو په ځواب کې وويل: ”مونږ پرېږدئ چې د خپلو پسونو او وزو دپاره ځايونه او د خپلو ښځو او اولادونو دپاره ښارونه جوړ کړو،

¹⁷بيا به مونږ دې ته تيار شو چې خپل ځانونه په وسلو باندې سمبال کړو او د نورو اسرائيليانو په مخکې به ځو، ترڅو هغوی خپل ځای ته ورولو. زمونږ ښځې او ماشومان به د هغې خاورې د اوسېدونکو څخه په دېوال لرونکو ښارونو کې خوندي اوسيږي.

¹⁸مونږ به تر هغه وخته پورې خپلو کورونو ته ستانه نشو ترڅو ټولو نورو اسرائيليانو د خپلې ټاکل شوې ځمکې ملکيت ترلاسه کړی نه وي.

¹⁹مونږ به د اردن د سيند په بله غاړه باندې د هغوی په منځ کې کومه ځمکه وانخلو، ځکه چې زمونږ برخه دلته د اردن په ختيځ کې ده.“

²⁰حضرت موسیٰ په ځواب کې وفرمايل: ”که چېرې تاسو په رښتيا سره دا کار کوئ، نو همدلته د څښتن په حضور کې دې ته تيار شئ چې جنګ ته لاړ شئ.

²¹ستاسو ټول جنګي نفر دې د اردن د سيند څخه تېر شي او د څښتن په امر دې تر هغې پورې زمونږ په دښمنانو باندې خپلې حملې ته دوام ورکړي ترڅو څښتن هغوی ته ماتې ورکړي

²²او د اسرائيليانو سره مرسته وکړي چې د هغې خاورې ملکيت ترلاسه کړي. له هغې څخه وروسته تاسو کولی شئ چې خپل وطن ته ستانه شئ، ځکه چې تاسو به خپل تعهد د څښتن او نورو اسرائيليانو په وړاندې سرته رسولی وي. بيا به څښتن دا ومني چې د اردن د ختيځې خوا دا ځمکه به ستاسو وي.

²³مګر که چېرې تاسو په خپلې وعدې باندې ونه درېږئ، نو زه تاسو ته دا خبرداری درکوم چې تاسو به د څښتن په مقابل کې ګناهکار اوسئ او د خپلې ګناه سزا به درکړل شي.

²⁴نو د خپلو ښځو او اولادونو دپاره ښارونه او د خپلو رمو دپاره ځايونه جوړ کړئ. مګر کومه وعده چې تاسو کړې ده هغه سرته ورسوئ.“

²⁵د روبين او جاد خلکو وويل: ”باداره، څه چې تاسو حکم کوئ، مونږ به هماغسې وکړو.

²⁶زمونږ ښځې او اولادونه، رمې او پادې به دلته د جلعاد په ښارونو کې پاتې شي.

²⁷مګر زمونږ هغه نفر چې جګړې ته تيار دي هغوی به د اردن د سيند څخه تېر شي او د څښتن په امر به وجنګيږي.“

²⁸نو حضرت موسیٰ العازار، يوشع او د اسرائيلو نورو مشرانو ته دا حکمونه ورکړل:

²⁹”که چېرې د روبين او جاد خلک د اردن څخه تېر شي او د څښتن په امر جګړې ته تيار شي او د هغوی په مرسته وکولی شئ چې هغه خاوره ونيسئ، نو بيا د جلعاد سيمه هغوی ته د هغوی د ملکيت په توګه ورکړئ.

³⁰مګر که چېرې هغوی د اردن له سيند څخه تېر نشي او تاسو سره جګړې ته لاړ نشي، دوی به په کنعان کې ستاسو سره خپل ملکيت واخلي.“

³¹د جاد او د روبين خلکو په ځواب کې وويل: ”څنګه چې څښتن حکم کړی دی هماغسې به وکړو.

³²مونږ به د هغه تر قوماندې لاندې د کنعان خاورې ته داخل شو او جګړې ته به لاړ شو، ترڅو همدلته د اردن په ختيځ کې خپل ملکيت وساتو.“

³³نو حضرت موسیٰ د جاد او روبين قبيلو او د حضرت يوسف د زوی منسي نيمې قبيلې ته د اموريانو د پادشاه سيحون او د باشان د پادشاه عوج ټوله سيمه ورکړه، چې په هغو کې ښارونه او د هغو شاوخوا سيمه هم شامل ؤو.

³⁴د جاد قبيلې د ديبون، عطاروت، عروعير،

³⁵عطروت شوفان، يعزير، يجبهه،

³⁶بيت نمره او د بيت هاران ښارونه بيا ودان کړل. د هغو چارچاپيره يې دېوالونه جوړ کړل او د خپلو رمو د ساتلو دپاره يې ځايونه هم جوړ کړل.

³⁷د روبين قبيلې د حشبون، اليعاله، قريتايم،

³⁸سبمه او هغه ښارونه چې د نبو او بعل معون په نوم پېژندل کېدل بيا ودان کړل. دوی په هغو ټولو ښارونو باندې نوي نومونه کېښودل.

³⁹د منسي د زوی ماخير طايفې د جلعاد په خاوره باندې حمله وکړه او هغه يې ونيوله او اموريان يې له هغه ځايه وشړل.

⁴⁰نو حضرت موسیٰ د جلعاد سيمه د ماخير طايفې ته ورکړه او هغوی په کې اوسېدل.

⁴¹يائير چې د منسي د قبيلې څخه ؤ حمله وکړه او څو کلي يې ونيول او په هغو باندې يې دا نوم کېښود د يائير کلي.

⁴²نوبح د قنات ښار د هغه د کليو سره ونيوه او هغه يې د خپل ځان يعنې نوبح په نوم ياد کړ.