Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب شمېر 5 Bible Online

شمېر 5 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

شمېر 5

¹څښتن حضرت موسیٰ ته وفرمايل:

²”د اسرائيلو په قوم باندې امر وکړه چې هرڅوک چې د پوستکي په ساري ناروغۍ باندې اخته وي يا د بدن څخه يې زوه راوزي او هغه څوک چې په مړي باندې لګېدلی وي او ناپاک شوی وي د کمپ څخه وشړي.

³دا ټول ناپاکه خلک که هغه ښځې وي يا نارينه بيرون وباسئ، ترڅو هغه کمپ چې زه په کې د خپل قوم په منځ کې اوسېږم ناپاکه نه کړي.“

⁴اسرائيليانو همداسې وکړل. هغوی يې ټول له کمپ څخه وشړل. لکه څنګه چې څښتن حضرت موسیٰ ته لارښودنه کړې وه، هغوی هماغسې وکړل.

⁵څښتن حضرت موسیٰ ته وفرمايل

⁶چې د اسرائيلو قوم ته داسې ووايي: ”که چېرې يو سړی يا يوه ښځه د يو چا په مقابل کې جرم وکړي دا به زما په مقابل کې ګناه وي.

⁷هغه بايد د خپلې ګناه اقرار وکړي او هغه نفر ته چې د هغه په مقابل کې يې جرم کړی دی پوره تاوان ورکړي او شل فيصده دې زيات هم ورکړي.

⁸مګر که چېرې هغه نفر مړ شوی وي او نژدې خپلوان چې تاوان ورته ورکول کېدای شي ونلري، هغه به د کاهن په خاطر څښتن ته ورکړل شي. د دې بيې له ورکولو څخه علاوه بايد يو پسه هم ورکړل شي چې د هغه نفر د کفارې په ادا کولو کې ورڅخه کار واخيستل شي.

⁹ټولې مقدسې اعانې چې اسرائيليان يې کاهن ته راوړي د هغه دي.

¹⁰هر کاهن دې هغه نذرانې وساتي چې ورته ورکول کيږي.“

¹¹څښتن حضرت موسیٰ ته وفرمايل

¹²۱۲‏-۱۴ چې اسرائيليانو ته دا لاندينۍ لارښودنې وکړي: کېدای شي داسې وشي چې يو سړی شکمن شي چې ښځې يې ورسره بې وفايي کړې ده او د بل سړي سره يې زنا کړې ده او په دې کار يې خپل ځان ناپاکه کړی دی. مګر ښايي چې د مېړه سره يې کوم ثبوت نه وي، ځکه کېدای شي چې د هغه ښځې دا خبره پټه ساتلې وي، هلته هيڅ شاهد نه ؤ او هغه په دې عمل باندې نه وي نيول شوې. يا کېدای شي چې يو مېړه په خپلې ښځې باندې شکمن شي، که څه هم هغې به بې وفايي نه وي کړې.

¹⁵په دواړو حالاتو کې به سړی خپله ښځه کاهن ته ورولي. هغه سړی دې د هغې په خاطر يو کيلوګرام د اوربشو د اوړو نذرانه هم يوسي، مګر په هغې باندې دې د زيتونو تېل يا خوشبويي نه اچوي، ځکه چې دا نذرانه د يو شکمن مېړه له خوا د دې دپاره تياريږي چې حقيقت معلوم شي.

¹⁶کاهن به هغه ښځه راولي او د څښتن د قربانګاه مخې ته به يې ودروي.

¹⁷هغه به لږې مقدسې اوبه د خټو په يوې کاسې کې واچوي او د مقدسې خېمې د غولي څخه به لږه خاوره واخلي او په اوبو کې به يې واچوي چې اوبه ترخې شي.

¹⁸بيا به هغه د ښځې ويښتان خپاره کړي او د اوړو نذرانه به د هغې په لاسونو کې کېږدي. کاهن به په خپلو لاسونو کې هغه کاسه ونيسي چې هغه ترخې اوبه په کې دي چې په ګناهکارانو باندې د څښتن لعنت راولي.

¹⁹بيا به کاهن په هغې ښځې باندې هغه قسم ومني چې هغه يې ورکوي او داسې به ووايي: ”که چېرې تا زنا نه وي کړې، هغه لعنت به درته زيان ونه رسوي چې دغه اوبه يې راولي.

²⁰مګر که زنا دې کړې وي،

²¹څښتن دې تا شنډه کړي او ستا ګېډه دې وپړسوي او په دې ډول دې ستا نوم په خپل قوم کې لعنتي کړي.

²²دغه اوبه دې ستا په ګېډه کې ننوزي او هغه دې وپړسوي او تا دې شنډه کړي.“ ښځه بايد په ځواب کې داسې ووايي: ”منم، څښتن دې همداسې وکړي.“

²³بيا به کاهن دغه لعنت په يو کاغذ باندې وليکي او هغه دې په ترخو اوبو کې ومينځي.

²⁴مخکې له دې چې په ښځې باندې هغه اوبه وڅښي چې په هغې باندې سخت درد راوستلی شي،

²⁵کاهن به د اوړو نذرانه د ښځې د لاسونو څخه واخلي او هغه دې څښتن ته د وقف کولو په خاطر پورته ونيسي او د قربانۍ ځای ته دې راوړي.

²⁶بيا به له هغې څخه يو موټی د نذرانې د يوې برخې په توګه واخلي او په قربانګاه باندې به يې وسوزوي. په آخر کې به په ښځې باندې هغه اوبه وڅښي.

²⁷که چېرې هغې زنا کړې وي نو اوبه به سخت درد ورباندې راولي. د هغې ګېډه به وپړسيږي او هغه به شنډه شي او نوم به يې په خپل قوم کې لعنتي شي.

²⁸مګر که چېرې هغه ښځه بې ګناه وي، نو زيان به ورته ونه رسيږي او اولادونه به وزېږولی شي.

²⁹۲۹‏-۳۰ دا قانون د هغو حالاتو دپاره دی چې يو سړی غيرتي وي او په خپلې ښځې باندې داسې شکمن شي چې هغې زنا کړې ده. ښځه به د څښتن د قربانګاه مخې ته ودرول شي او کاهن به دغه مراسم سرته ورسوي.

³¹که چېرې مېړه په حقه نه وي نو سزا به ورته نه ورکول کيږي، مګر که چېرې ښځه قصورواره وي نو سزا به ورته ورکړل شي.