Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب متى 10 Bible Online

متى 10 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 10

¹بيا عيسىٰ خپل دولس مُريدان راوغوښتل اَؤ هغوئ له ئے دَ ناپاکو رُوحونو لرے کولو اَؤ دَ هر قِسم رنځُورانو اَؤ کمزورتيا روغولو اِختيار ورکړو.

²دَ هغه دولسو رسُولانو نومُونه دا دى، ړُومبے شمعُون چه پطروس ورته وائى اَؤ دَ هغۀ ورور اَندرياس، دَ زبدى زوئے يعقوب اَؤ دَ هغۀ ورور يوحنا،

³فيليپوس اَؤ برتلمائ، توما اَؤ متى محصولچى، دَ حلفى زوئے يعقوب اَؤ تدى،

⁴شمعُون ننګيالے اَؤ يهوداه اِسکريوتى، يعنے هغه سړے چه په عيسىٰ ئے مُخبرى وکړله.

⁵عيسىٰ دا دولس کسان دَ دے هداياتو سره وليږل چه ”دَ غير يهودى قومُونو په لورى مه ځئ اَؤ دَ سامريانو يوے ښاريئے ته هم مه ننوزئ،

⁶خو دَ اِسرائيلو دَ کورنئ ورکو شوو ګدو ته لاړ شئ.

⁷اَؤ په تلو تلو کښے دا پيغام ورکوئ چه دَ آسمان بادشاهى نزدے راغلے ده.

⁸رنځُوران جوړوئ، مړى ژوندى کوئ، جُزاميان پاکوئ اَؤ پيريان وباسئ. تاسو ويړيا ومُونده، ويړيا ئے ورکوئ.

⁹سرهٔ زر یا سپین زر یا تانبه ځان سره په خپلے همیانئ کښے مه وړئ.

¹⁰دَ لارے توښه مه آخلئ، مه دوه قميصُونه آخلئ، نۀ نور پيزار، نۀ اَمسا، ځکه چه مزدُور دَ خپلے مزدورئ حقدار دے.

¹¹هر کله چه تاسو يو ښار يا کلى ته ورشئ نو دَ داسے سړى کره ورځئ چه دَ ورتلو لائق وي، اَؤ هلته تر هغے ايساريږئ تر څو چه رُخصت شوى نۀ يئ.

¹²کُوم کور ته چه تاسو ننوزئ، دَ هغوئ سلامتى غواړئ.

¹³که هغه دَ دے لائق وى نو ستاسو خير به ورورسى، اَؤ که لائق نۀ وى نو ستاسو خير به بيرته تاسو ته راوګرزى.

¹⁴خو که چرے څوک تاسو قبول نۀ کړى اَؤ غوږ درته کيږنۀ دى نو هر کله چه تاسو دَ هغه کور يا ښار نه بهر وزئ نو دَ خپلو پښو نه دُوړه وڅنډئ.

¹⁵زَۀ تاسو ته دا وايم چه په ورځ دَ قيامت به دَ صدوم اَؤ دَ عموره دَ ملک حال دَ دے ښار دَ حال نه ښۀ وى.

¹⁶ګورئ! زَۀ تاسو لکه دَ ګډو په شان شرمخانو ته آستوم. دَ مارانو په شان هوښيار اَؤ دَ کونترو په شان بے آزاره اوسئ.

¹⁷خبردار اوسئ چه دوئ به تاسو عدالتُونو ته حواله کوى اَؤ په خپلو عبادت خانو کښے به مُونږ په کروړو وهى،

¹⁸اَؤ زما دَ خاطره به تاسو حاکمانو اَؤ بادشاهانو ته پش کوى چه دَ هغوئ اَؤ غيرو قومُونو دَ پاره شاهِدان شئ.

¹⁹خو هر کله چه تاسو ونيولے شئ نو دَ دے انديښنه مه کوئ چه تاسو به څۀ اَؤ څنګه ووايئ. چه وخت راشى نو هغه خبرے به په خپله ستاسو خُلے له راشى چه تاسو ته ئے ضرورت وى.

²⁰ځکه چه دغه به تاسو په خپله خبرے کوُونکى نۀ يئ بلکه ستاسو دَ آسمانى پلار رُوح به په تاسو کښے خبرے کوى.

²¹ورور به دَ ورور دَ مرګ مُخبر شى اَؤ پلار به دَ زوى، اَؤ اَؤلاد به دَ مور پلار نه خلاف شى اَؤ وبه ئے وژنى.

²²ټول به زما دَ نُوم په سبب تاسو سره کينه کوى خو هغه سړے چه تر آخره صبر وکړى هغه به بچ شى.

²³کله چه تاسو په يو ښار کښے وربړيږئ نو بل ته هجرت وکړئ. زَۀ رښتيا درته وايم چه دَ دے نه آګاهو چه تاسو دَ بنى اِسرائيل په ټولو ښارُونو کښے وګرزئ چه اِبن آدم به راشى.

²⁴شاګرد دَ خپل اُستاد نه لوئے نۀ وى اَؤ نۀ غلام دَ خپل مالک نه.

²⁵دَ شاګرد دَ پاره دا کافى ده چه دَ اُستاد په شان شى اَؤ خادم دَ خپل مالک په شان. که چرے دَ کور مالک ته بعلزبُول وئيلے شوے دے نو دَ هغۀ دَ کور خلقو ته به ولے نۀ وائى؟

²⁶نو دَ هغوئ نه ويره مۀ کوئ. داسے پټ شے نِشته چه ښکاره به نۀ شى اَؤ نۀ داسے پټ څيز چه هغه به ونۀ پيژندے شى.

²⁷څۀ چه زَۀ تاسو ته په تيارۀ کښے ووايم نو تاسو ئے په رڼا کښے وايئ. څۀ چه تاسو ته په غوږ کښے ووئيلے شى هغه تاسو دَ کوټے په سر په چغو وايئ.

²⁸دَ هغه چا نه مه ويريږئ څوک چه وجُود وژنى خو رُوح نۀ شى وژلے، بلکه دَ هغه چا نه ويريږئ څوک چه دَ رُوح اَؤ دَ بدن دواړو په دوزخ کښے دَ بربادولو توان لرى.

²⁹آيا دوه چڼچڼے په يوه پيسه نۀ خرڅيږى څۀ؟ خو بيا هم ستاسو دَ پلار دَ رضا نه بغير يوه هم په مزکه نۀ راپريوزى.

³⁰اَؤ څو پورے چه ستاسو تعلق دے ستاسو دَ سر ويښتۀ هم شمارلى شوى دى.

³¹پس هيڅ ويره مۀ کوئ، تاسو دَ بے شميره چڼچڼو نه زيات قيمتى يئ.

³²هر څوک چه دَ خلقو په وړاندے زما اِقرار وکړى، زَۀ به په آسمان کښے دَ خپل پلار په وړاندے دَ هغۀ اِقرار وکړم.

³³اَؤ هر څوک چه دَ خلقو په وړاندے زما نه اِنکار وکړى، زَۀ به په آسمان کښے دَ خپل پلار په وړاندے دَ هغۀ نه اِنکار وکړم.

³⁴تاسو دا خيال هيڅ کله مه کوئ چه زَۀ دُنيا ته دَ اَمن راوړلو دَ پاره راغلے يم، زَۀ دَ اَمن راؤړلو دَ پاره نۀ يم راغلے خو دَ تُورے دَ پاره.

³⁵زَۀ دے ته راغلے يم چه سړے دَ خپل پلار خلاف شى، لُور دَ مور اَؤ اِنږور دَ خواښے.

³⁶اَؤ دَ سړى دُښمنان به دَ هغۀ دَ کور خلق وى.

³⁷داسے يو سړے هم زما لائق نۀ دے څوک چه دَ مور پلار سره زما نه زياته مينه ساتى اَؤ هغه سړے هم زما لائق نۀ دے څوک چه زما نه زياته مينه دَ خپل زوئے اَؤ لُور سره کوى.

³⁸داسے سړے زما لائق نۀ دے څوک چه خپله سولئ نۀ پورته کوى اَؤ زما په قدم نۀ ځى.

³⁹څوک چه ځان ساتى هغه به ژوند بائيلى، اَؤ څوک چه زما دَ پاره ژوند بائيلى، هغه به ژوند بيا مُومى.

⁴⁰څوک چه تاسو قبلوى هغه ما قبلوى، اَؤ څوک چه ما قبلوى هغه زما راليږُونکے قبلوى.

⁴¹هر هغه څوک چه يو نبى دَ نبى په نُوم قبُول کړى هغه به دَ نبى اَجر مُومى، اَؤ هر هغه څوک چه يو صادِق دَ صادِق په نُوم قبُول کړى، هغۀ ته به دَ صادِق اَجر ورکړے کيږي.

⁴²هر هغه څوک که يو کنډول قدرے يخے اوبۀ دے ورکوټو ته زما دَ مُريدئ په وجه ورکړى، نو زَۀ درته دا وايم چه هغه سړے به بے اَجره پاتے نۀ شى.“