Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب متى 12 Bible Online

متى 12 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 12

¹يو ځلے چه عيسىٰ دَ سبت، يعنے دَ خالى په ورځ، دَ غلے په فصل تيريدو اَؤ دَ هغۀ مُريدان وږى شوى وُو، هغوئ دَ وږو په شُوکولو آخته شول اَؤ په خوړولو لګيا شول.

²څۀ وخت چه فريسيانو دا وليدل نو هغۀ ته ئے ووئيل چه ”ګوره! ستا مُريدان داسے کار کوى چه دَ سبت په ورځ ناروا دے.“

³هغۀ ورته جواب ورکړو چه ”تاسو دا نۀ دى لوستلى چه داؤد اَؤ دَ هغۀ ملګرى چه وږى شوى وُو نو هغوئ څۀ کړى وُو؟

⁴هغه دَ خُدائے کور ته ننوتو اَؤ دَ قُربانئ ډوډئ ئے وخوړله اګر چه هغه په دَۀ اَؤ دَ دَۀ په ملګرو حرامه وه اَؤ تش کاهنانو ته حلاله وه.

⁵اَؤ تاسو په تورات کښے دا نۀ دى لوستلى چه دَ خُدائے په کور کښے دَ سبت په ورځ کاهنانو سبت مات کړے وُو اَؤ هغوئ پرے ګُناه ګار شوى نۀ وُو.

⁶زَۀ تاسو ته وايم چه دلته دَ خُدائے دَ کور نه څۀ نور هم لوئے څيز موجُود دے.

⁷که چرے تاسو دَ دے آيات په مطلب پوهه وئ چه ”زَۀ رحم خوښوم، قربانى نه،“ نو تاسو به بے ګناه خلق ګُناه ګار کړى نۀ وُو.

⁸ځکه چه اِبن آدم دَ سبت مالک دے.“

⁹عيسىٰ يو بل ځائے ته لاړو اَؤ دَ هغوئ عبادت خانے ته ورننوتو.

¹⁰هلته ئے يو په لاس شل سړے وليدو اَؤ هغه خلقو دَ عيسىٰ نه تپوس وکړو چه ”آيا دَ سبت په ورځ روغول روا دى؟“ ځکه چه هغوئ په دَۀ دَ تور لګولو بهانه لټوله.

¹¹خو هغۀ ورته ووئيل چه ”فرض کړئ چه تاسو يوه ګډه لرئ اَؤ هغه دَ سبت په ورځ کندے ته پريوزى، په تاسو کښے داسے يو کس هم شته چه هغه به دَ سبت په ورځ دَ هغے دَ راخيژولو کوشش نۀ کوى؟

¹²اَؤ بے شکه چه اِنسان دَ ګډے نه ډير زيات قيمتى دے! ځکه دَ سبت په ورځ نيکى کول روا دى.“

¹³هغه سړى ته ئے مخ ورواړوو اَؤ ورته ئے ووئيل چه ”خپل لاس وغزوه.“ هغۀ لاس وغزوو اَؤ هغه دَ بل لاس په شان روغ جوړ شو.

¹⁴خو فريسيان چه دَ عبادت خانے نه بهر ووتل نو دَ عيسىٰ دَ مړ کولو صلاح ئے وکړه.

¹⁵عيسىٰ په دے خبر شو اَؤ بيرته راستُون شو. ډير خلق په هغۀ پسے روان شول اَؤ هغۀ ټول هغه رنځوران روغ کړل.

¹⁶اَؤ هغوئ ته ئے په کلکه ووئيل چه ”ما به نه ښکاره کوئ.“

¹⁷دا دَ يشعياه نبى دَ دے پيشن ګوئى پُوره کول وُو چه

¹⁸”دا زما خادم دے چه ما غوره کړے دے، زما محبوب چه روح مے پرے خوشحاله دے. زَۀ به خپل رُوح په هغۀ سورے کړم، اَؤ هغه به غيرو قومُونو ته اِنصاف رسوى.

¹⁹هغه به نۀ جګړه کوى، نۀ شور، اَؤ نۀ به په کُوڅو کښے دَ هغۀ آواز آؤريدے شى.

²⁰هغه به چاؤدلى دُرمه قدرے هم نۀ ماتوى، اَؤ نۀ به لوګے کيدُونکے ليتکے مړ کوى، تر څو چه هغۀ اِنصاف بريالے کړے نۀ وى.

²¹قومُونه به دَ هغۀ په نُوم اُميدونه تړى.“

²²بيا هغوئ ورله يو ړُوند ګونګ سړے راوستو چه پيرے پرے ناست وو. عيسىٰ هغه جوړ کړو، ژبه ئے ګويا شوه اَؤ په سترګو بينا شو.

²³ليدُونکى خلق ټول حق حيران شول اَؤ دا خبره خوره شوه چه ”آيا دا دَ داؤد زوئے نۀ دے څۀ؟“

²⁴خو کله چه فريسيانو دا واؤريدل نو هغوئ ووئيل چه ”دا سړے دَ پيريانو دَ سردار بعلزبول په مدد پيريان شړى.“

²⁵عيسىٰ دَ دوئ په نيتُونو خبر وو، نو ځکه ئے هغوئ ته ووئيل، ”هره بادشاهى چه په خپلو کښے وويشلے شى هغه ويجاړيږى، اَؤ يو ښار يا کور هم څوک چه په خپلو کښے برخلاف وى پاتے کيدے نۀ شى.

²⁶که چرے شيطان شيطان شړى نو بيا خو شيطان په خپله دَ ځان خلاف شو، نو دَ شيطان بادشاهى څنګه پاتے کيدے شى؟

²⁷اَؤ که چرے زَۀ پيريان دَ بعلزبول په مدد شړم نو ستاسو خپل مُريدان ئے په کُومه ذريعه شړى؟ نو هغوئ به په خپله ستاسو مُنصفان شى.

²⁸اَؤ که زَۀ دا پيريان دَ خُدائے په مدد شړم نو دَ خُدائے بادشاهى په تاسو راغلے دَۀ.

²⁹بيا څۀ رنګ يو سړے دَ يو زوروَر سړى په کور ورختے شى اَؤ دَ هغۀ اسباب تالا کولے شى؟ تر څو چه زوروَر سړے اول هغۀ تړلے نۀ وى دَ هغۀ کور نۀ شى لُوټلے.

³⁰څوک چه ما سره نۀ دے هغه زما برخلاف دے. څوک ئے چه زما سره نۀ راغونډوى هغه ئے خوروى.

³¹نو زَۀ تاسو ته دا وايم چه يوه ګُناه اَؤ يو کُفر داسے نِشته چه دَ بنى آدمو بخښلے نۀ شى، خو هغه کُفر چه دَ رُوحُ القُدس برخلاف لګولے شوے وى، به معاف نۀ شى.

³²هر څوک چه دَ اِبن آدم خلاف څۀ وائى هغه به معاف کړے شى، خو هر هغه څوک چه دَ رُوح القُدس بر خلاف خبرے کوى هغه به ورته معاف نۀ شى، نۀ په دے جهان کښے اَؤ نۀ په بل کښے.

³³يا خو ونه اَؤ دَ هغے ميوه ښه وګڼئ اَؤ يا ونه اَؤ دَ هغے ميوه بده وګڼئ، ځکه چه تاسو ونه دَ هغے په ميوه پيژندئے شئ.

³⁴اَئے دَ مارانو بچو! ستاسو خبرے څنګه ښے کيدے شى چه په خپله تاسو ښۀ نۀ يئ؟ ځکه چه کُومے خبرے چه په خُلۀ وزى هغه دَ زړۀ نه راوزى.

³⁵ښه سړے دَ زړۀ دَ خزانے نه ښۀ څيزُونه راوباسى اَؤ بد سړے چه دَ زړۀ خزانه ئے بده وى هغه بد څيزونه راوباسى.

³⁶زَۀ تاسو ته دا وايم چه داسے يو بے فائدے ټکے هم نشته چه سړے ئے دَ خُلے نه راوباسى اَؤ دَ قيامت په ورځ به دَ هغے حساب نۀ ورکوى.

³⁷ځکه چه تۀ به په خپلو خبرو صادِق شے اَؤ په خپلو خبرو به ګُناه ګار شے“

³⁸ځنے دَ شرعے عالمانو اَؤ فريسيانو ووئيل چه ”اُستاذه! مُونږ غواړُو چه تۀ مُونږ ته دَ نخښے په ډول مُعجزه وښائے.“

³⁹هغۀ ورته جواب ورکړو، ”دا يوه بدکاره اَؤ زِناکاره پيړئ ده چه نخښے غواړى اَؤ دوئ ته يوه نخښه چه ورکيدے شى دَ يُونس نبى دَۀ.

⁴⁰ځکه چه يُونس دَ ماهى په خيټه کښے درے ورځے اَؤ درے شپے تيرے کړے وے اَؤ دغه شان به اِبن آدم درے ورځے اَؤ درے شپے په مزکه کښے دَ ننه تيرے کړى.

⁴¹دَ قيامت په ورځ چه هر کله دَ دے پيړئ سره حساب کيږي نو دَ نينيوه خلق به دَ دوئ خلاف ګواهى ورکړى اَؤ دوئ به مُجرم ثابت کړى، ځکه چه هغوئ دَ يُونس په وعظ توبه ګار شوى وُو. اَؤ څوک چه دلته دے، هغه دَ يُونس نه لوئے دے.

⁴²دَ سهيل مَلِکه به دَ قيامت په ورځ دَ دے پيړئ سره په عدالت کښے ودريږى اَؤ دوئ به مُجرمان ثابت کړى، ځکه چه هغه دَ دُنيا دَ بل ګُټ نه دَ سُليمان دَ حِکمت خبرے آؤريدو له راغلے وه، اَؤ څوک چه دلته دے هغه دَ سُليمان نه هم لوئے دے!

⁴³هر کله چه دَ يو بنى آدم نه يو ناپاک رُوح راوځى نو هغه په صحراګانو سر شى چه آرام ومُومى، خو وئے نۀ مُومى.

⁴⁴نو بيا داسے ووائى چه زَۀ به بيرته هغه کور ته لاړ شم دَ کُوم نه چه راوتلے يم. نو هغه چه بيرته راشى نو کور خالى جارُو کړے اَؤ پاک ووينى.

⁴⁵بيا هغه لاړ شى اَؤ نور اُووۀ رُوحُونه دَ ځان سره راولى چه دَ دَۀ نه هم زيات بد وى اَؤ هغوئ ټول راشى اَؤ دلته ديره شى، اَؤ دَ دوئ اَنجام دَ پخوا نه هم لا خراب شى. اَؤ دغه حال به دَ دے نافرمانه پيړئ هم وى.“

⁴⁶عيسىٰ لا دَ خلقو خبرے کولے چه مور اَؤ ورُوڼه ئے راښکاره شول اَؤ هغوئ بهر ودريدل اَؤ خبرے ئے ورسره کول غوښتل.

⁴⁷په دے کښے چا ووئيل چه ”ستا مور اَؤ ورُوڼه دلته بهر ولاړ دى، هغوئ درسره څۀ خبره کول غواړى.“

⁴⁸عيسىٰ هغه خبره کوُونکى سړى ته مخ راواړَوو اَؤ ورته ئے ووئيل چه ”زما مور څوک دَۀ اَؤ زما ورُوڼه څوک دى؟“

⁴⁹اَؤ بيا ئے خپلو مُريدانو ته مخ ورواړَوو اَؤ اِشاره ئے ورته وکړه، ”دا زما مور اَؤ زما ورُوڼه دى.

⁵⁰هر هغه څوک چه زما دَ آسمانى پلار په وينا عمل کوى، هغه زما ورور دے، زما خور ده اَؤ زما مور ده.“