Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب متى 17 Bible Online

متى 17 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 17

¹شپږ ورځے پس عيسىٰ پطروس، يعقوب اَؤ دَ هغۀ ورور يوحنا دَ ځان سره يو اُوچت غر ته وخيژول. هلته دوئ يواځے وُو.

²اَؤ دَ هغوئ په موجودګئ کښے دَ هغۀ شکل بدل شو اَؤ دَ هغۀ مخ لکه دَ نمر وځليدو اَؤ دَ هغۀ جامے لکه دَ رڼا سپينے شوے.

³اَؤ هغوئ وليدل چه مُوسىٰ اَؤ اِلياس ورله راغلل اَؤ دَ هغۀ سره ئے خبرے کولے.

⁴بيا پطروس ووئيل، ”مالکه! دا څومره ښه خبره ده چه مُونږ هم دلته موجُود يُو. که ستاسو خوښه وى نو زَۀ به دلته درے کوټے جوړے کړم، يو تاله، يوه مُوسىٰ له اَؤ يو اِلياس له.“

⁵هغۀ لا دا خبره کوله چه ناڅاپى يوه روښانه وريځ راخوره شوه اَؤ په هغوئ سورے شوه اَؤ دَ وريځے نه آواز راغے، ”دا زما محبوب زوئے دے دَ چا نه چه زَۀ رضا يم. دَ هغۀ خبرے واؤرئ!“

⁶دَ دے آواز په آوريدو مُريدان دَ ويرے نه پړ مخے پريوتل.

⁷بيا عيسىٰ هغوئ له ورغے، په هغوئ ئے لاس ولګوو اَؤ ورته ئے ووئيل، ”پاڅئ! مۀ ويريږئ!“

⁸کله چه هغوئ سترګے وغړولے نو بغير دَ عيسىٰ نه ئے هيڅ ونۀ ليدل.

⁹دَ غرۀ نه چه هغوئ ښکته راکُوزيدل نو عيسىٰ هغوئ ته حُکم ورکړو چه ”دا واقعه تر هغے چا ته مۀ وايئ تر څو چه اِبن آدم دَ مړو نه ژوندے پورته کړے شوے نۀ وى.“

¹⁰مُريدانو په هغۀ يو سوال وکړو چه ”بيا زمُونږ دَ شرعے عالمان ولے داسے وائى چه اِلياس به خامخا وړوُمبے راځى؟“

¹¹هغۀ ورته ووئيل، ”هو اِلياس به راځى اَؤ هر څۀ به سموى.

¹²خو زَۀ تاسو ته وايم چه اِلياس خو راغلے دے، ولے هغوئ پيژندلے نۀ دے اَؤ چه څۀ دوئ غوښتل هغه ئے ورسره وکړل. اَؤ دغه شان به هم اِبن آدم دَ هغوئ دَ لاسه تکليفونه تيروى.“

¹³بيا مُريدان پوهه شول چه هغه مُونږ ته دَ بپتسمه ورکوُونکى يحيىٰ په باب کښے وائى.

¹⁴کله چه هغوئ خلقو ته واپس راغلل نو يو سړے عيسىٰ ته راغے، دَ هغۀ په وړاندے په زنګُونو شو

¹⁵اَؤ وئے وئيل، ”مالکه! زما په زوى رحم وکړه! په هغۀ مِرګى راځى اَؤ ډير ئے ربړوى اَؤ کله خو ئے په اور کښے غورزوى اَؤ کله ئے په اوبو کښے.

¹⁶ما هغه ستا مُريدانو ته راوستلے وو خو هغوئ روغ نۀ کړے شو“

¹⁷عيسىٰ په جواب کښے ووئيل چه ”اَئے بے ايمانه اَؤ بے لارے پيړئ! زَۀ به تر څو تاسو سره يم اَؤ زَۀ به تر څو ستاسو زغم کوم؟ هغه دلته ما له راوله.“

¹⁸بيا عيسىٰ هغه وزورلو، نو بد رُوح هغه پريښودو اَؤ سمدستى هغه هلک روغ شو.

¹⁹دَ دے نه پس مُريدان عيسىٰ ته ځان له راغلل اَؤ تپوس ئے وکړو چه ”دا مُونږ ولے لرے کولے نۀ شو؟“

²⁰هغۀ جواب ورکړو چه ”ستاسو عقيده ډيره کمزورے ده. زَۀ تاسو ته دا وايم، که ستاسو عقيده دَ شړشمو دَ دانے هومره وى نو تاسو دے غر ته ووايئ چه دَ دلته نه هلته لاړ شه، نو دے به وخوزيږى. اَؤ هيڅ کار به تاسو دَ پاره نامُمکن نۀ وى.“

²²کله چه هغوئ په ګليل کښے يو ځائے روان وُو نو عيسىٰ ورته ووئيل چه ”اِبن آدم به دَ بنى آدمو په لاس ورکړے شى.

²³هغوئ به دَئے ووژنى، بيا به په دريمه ورځ هغه ژوندے پاڅولے شى.“ نو هغوئ ډير غمژن شول.

²⁴کله چه دوئ کفرنحوم ته راغلل نو دَ خُدائے دَ کور خزانچى پطروس ته راغے اَؤ تپوس ئے ترے وکړو چه ”آيا ستا اُستاذ دَ خُدائے دَ کور خِراج ورکوى څۀ؟“

²⁵پطروس ورته ووئيل چه ”هغه ئے ورکوى.“ خو کله چه پطروس دننه لاړو نو عيسىٰ دَ هغۀ دَ وينا نه وړاندے ووئيل چه ”اَئے شمعُونه! ته په دے باره کښے څۀ وائے چه دَ دُنيا بادشاهان دَ چا نه محصُول اَؤ خِراج آخلى، دَ خپلو خلقو نه که دَ پردو نه؟“

²⁶پطروس جواب ورکړو چه ”دَ پردو نه.“ عيسىٰ ووئيل، ”نو بيا خو دَ دوئ خپل خلق معاف دى.

²⁷خو هر کله چه مُونږ بد نۀ خوښوو نو تۀ لاړ شه، دَ درياب په اوبو کښے کُونډه ورواچوه اَؤ وړومبے چه کُوم کب تۀ ونيسے، دَ هغۀ خُله وازه کړه، نو تۀ به په کښے يوه دَ سپينو زرو سيکه ومُومے. هغه يوسه اَؤ ور ئے کړه، دا به زمُونږ دَ دواړو محصُول پُوره کړى.“