Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب متى 18 Bible Online

متى 18 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 18

¹هغه وخت مُريدان عيسىٰ ته راغلل اَؤ تپوس ئے ترے وکړو چه ”دَ آسمان په بادشاهئ کښے دَ ټولو نه لوئے څوک دے؟“

²هغۀ يو ماشُوم راوبللو اَؤ دَ هغوئ په وړاندے ئے ودرَولو.

³اَؤ ورته ئے ووئيل چه ”زَۀ تاسو ته دا وايم چه تر څو تاسو راوانۀ وړئ اَؤ دَ ماشُومانو په شان نۀ شئ نو تاسو به هيڅ کله هم دَ آسمان په بادشاهئ کښے داخل نۀ شئ.

⁴هر هغه څوک چه ځان دَ دے ماشُوم په شان عاجز کړى نو هغه به دَ آسمان په بادشاهئ کښے دَ ټولو نه لوئے وى.

⁵اَؤ هر څوک چه داسے يو ماشُوم زما په نامه قبول کړى هغه ما قبلوى“.

⁶خو هر هغه څوک چه په دے وړو ماشُومانو کښے چه په ما ئے ايمان راوړے دے، يو له تيندک ورکوى، نو دَ هغۀ دَ پاره دا غوره ده چه په خپله غاړه کښے دَ ژرندے پَل واچوى اَؤ په سمندر کښے ډوب شى.

⁷دَ داسے تيندکُونو په وجه په دُنيا اَفسوس دے! دا تيندکُونه به خامخا راځى خو اَفسوس په هغه چا چه دَ چا دَ لاسه راځى.

⁸که چرے ستا لاس يا پښه تا ته تيندک درکوى نو پرے ئے کړه اَؤ ګُذار ئے کړه. ستا دَ پاره به دا غوره وى چه تۀ په ژوند کښے شل ګُډ ننوزے، نه دا چه تۀ په دواړو لاسو پښو روغ ئے اَؤ دائمى اور ته واچولے شے.

⁹که چرے ستا سترګه تا ته تيندک درکوى نو راوئے باسه اَؤ وئے غورزوه. ستا دَ پاره به دا غوره وى چه په يوے سترګے سره په ژوندُون کښے ننوزے، په ځائ دَ دے چه په دواړو سترګو روغ ئے اَؤ دوزخ دِ ځائے وى.

¹⁰خبردار! په دے وړو کښے يو ته هم سپک مه ګورئ. زَۀ تاسو ته دا وايم چه دَ دوئ فرښتے په آسمان کښے هميشه زما دَ آسمانى پلار په مخکښے موجُودے وى.

¹²ستاسو څۀ خيال دے؟ فرض کړئ چه دَ يو سړى سل ګډے دى. که په هغو کښے يوه ورکه شى، آيا هغه دا نورے يو کم سل دَ هغے يوے دَ لټولو دَ پاره دَ غرۀ په خوا کښے پرے نۀ ږدى؟

¹³اَؤ چه کله هغه دا بيا مُومى نو زَۀ تاسو ته دا وايم چه هغه دَ هغے په مُوندلو دَ دے يو کم سلو دَ موجودګئ نه زيات خوشحاله شى.

¹⁴هم دغه شان ستاسو آسمانى پلار دا رضا نۀ ده چه دَ دے ماشُومانو نه دِ يو هم هلاک شى.

¹⁵که چرے ستاسو يو ورور څۀ ګناه وکړى نو لاړ شئ اَؤ هغه په پرده کښے په دے ملامت کړئ اَؤ که هغه تاسو ته غوږ کيږدى نو تاسو خپل ورور دوباره ومُوندو.

¹⁶خو که هغه ستاسو خبره وانۀ ورى نو بيا يو يا دوه تنه نور دَ ځان سره ملګرى کړئ دَ دے دَ پاره چه ”ټول رښتيا دَ دوؤ يا دريو ګواهانو په وړاندے ثابت کړے شى.“

¹⁷که هغه دَ هغوئ هم وانۀ ورى نو دا خبره جماعت ته وړاندے کړئ اَؤ که چرے هغه دَ جماعت خبره هم ونۀ منى نو بيا دَ هغۀ سره داسے سلُوک وکړئ لکه چه دَ يو کافر، بے لارے يا محصُولچى سره کولے شى.

¹⁸”زَۀ تاسو ته وايم، هر څۀ چه په مزکه تاسو منع کړل هغه به په آسمان کښے هم منع وى اَؤ څۀ چه تاسو په مزکه روا کړل هغه به په آسمان کښے هم روا وى.

¹⁹زَۀ تاسو ته دا بيا وايم، که چرے په تاسو کښے دوه تنه په يوه خبره يوه خُلۀ شى هغوئ چه څۀ سوال وکړى نو زما آسمانى پلار به ئے قبلوى.

²⁰ځکه چه دوه يا درے تنه چه چرته هم زما په نوُم يو ځائے شى نو زَۀ به دَ دوئ په مينځ کښے يم.“

²¹بيا پطروس عيسىٰ له راغے اَؤ سوال ئے وکړو، ”مالکه! که زما ورور زما سره څۀ بد کوى نو زَۀ به ئے څو ځله معاف کوم؟ تر اُووۀ ځلو پورے څۀ؟“

²²عيسىٰ جواب ورکړو، ”زَۀ دا نۀ وايم چه اُووۀ ځله، زَۀ دا وايم اُووۀ ځله تر اوياؤ پورے،

²³دَ آسمان دَ بادشاهئ په حقله دِ هم په دغه جوړ اندازه ولګولے شى، وائى چه يو بادشاه يو ځلے دَ خپلو خادمانو سره حساب راواخستو.

²⁴په اول سر کښے يو سړے داسے پيښ شو چه دَ هغۀ قرضه په لکُونو کښے وه،

²⁵خو دَ هغۀ سره هيڅ هم نۀ وُو. نو دَ هغۀ مالک دا حکم وکړو چه هغه دِ سره دَ ښځے، اؤلاد اَؤ هر څۀ مال حال چه لرى خرڅ کړے شى اَؤ قرض دِ ترے پُوره کړے شى.

²⁶سړے دَ خپل مالک په پښو پريوتو اَؤ وئے وئيل چه ما ته صبر وکړه، زَۀ به ستا ټول قرض پرے کړم.

²⁷په مالک دَ دے خبرے دومره اثر وشو چه سړے ئے پريښودو اَؤ قرض ئے ورته وبخښو.

²⁸خو هر کله چه دا سړے بهر راووتو نو دَ خپلو ملګرو خادمانو نه يو خادم په مخه ورغے، په چا چه دَ دَۀ سل ديناره قرض وُو. هغه ئے ونيوو، مرئ ته ئے ورله لاس ورواچوو اَؤ ورته ئے ووئيل چه څۀ چه زما در پورے دى، هغه راکړه!

²⁹هغه ملګرے خادم دَ دَۀ په پښو پريوتو اَؤ زارى ئے ورته وکړه چه ما ته زړۀ لوئ کړه، زَۀ به دِ قرض پرے کړم.

³⁰خو هغۀ ونۀ منله اَؤ په بندى خانه کښے ئے واچوو تر هغه پورے چه قرض پرے نۀ کړى.

³¹نورو خادمانو چه دا څۀ وليدل نو ډير خفه شول. هغوئ خپل مالک ته لاړل اَؤ ټوله قيصه ئے ورته تيره کړه.

³²هغۀ دا سړے راوبلو اَؤ ورته ئے ووئيل چه ”اَئے بد تميزه! چه کله تا ما ته زارى وکړه نو ما درته ټول قرض وبخښو.

³³آيا په تا کښے دومره سړيتوب نۀ وو چه په ملګرى خادم دِ داسے رحم کړے وے لکه ما چه په تا وکړو؟“

³⁴دَ هغۀ مالک ډير غُصه شو اَؤ دَئے ئے خپل داروغه ته تر هغے حواله کړو تر څو چه ئے ټول قرض واپس کړے نۀ وى.

³⁵دغه شان سلُوک به زما آسمانى پلار تاسو سره کوى، تر هغے چه تاسو ټول خپل ورُوڼه په رښتيا معاف نۀ کړئ.“