Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب متى 27 Bible Online

متى 27 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 27

¹چه صبا شو نو مشران کاهنان اَؤ دَ قوم مشران را يو ځائے شول اَؤ دَ عيسىٰ دَ مرګ صلاح ئے وکړه.

²بيا ئے هغۀ ته زولنئ واچولے اَؤ روان ئے کړو چه رُومى والى پيلاطوس ته ئے حواله کړى.

³کله چه يهوداه مُخبر ته پته ولګيده چه په عيسىٰ باندے جُرم ثابت شوے دے نو هغه پيښمانه شو اَؤ هغۀ دَ سپينو زرو ديرش سکے ئے مشرانو کاهنانو اَؤ قومى مشرانو ته واپس کړے.

⁴هغۀ ووئيل، ”ما ګُناه کړے ده چه يو بے ګُناه سړے مے تر مرګه رارسولے دے.“ خو هغوئ ووئيل چه ”زمُونږ پرے څۀ؟ ته پوهه شه اَؤ کار دِ پوه شه.“

⁵نو هغۀ سکے دَ خُدائے په کور کښے په مزکه وغورزولے اَؤ دَ هغوئ نه روان شو، اَؤ لاړو اَؤ ځان ئے پانسى کړو.

⁶مشرانو کاهنانو پيسے راپورته کړے اَؤ وئے وئيل چه ”دا پيسے دَ خُدائے دَ کور په خزانه کښے اچول روا نۀ دى ځکه چه دا دَ خُون بيعه ده.“

⁷نو صلاح ئے وکړه اَؤ دَ کُلال مزکه ئے پرے واخسته چه دَ مُسافرو قبرستان پرے جوړ کړى.

⁸تر نن ورځے پورے هغه مزکه دَ خُون پټے ياديږى.

⁹دغه شان دَ يرمياه نبى پيشن ګوئى تر سره شوه چه ”هغوئ ديرش دَ سپينو زرو سکے واخستلے چه دَ هغۀ په بنى اِسرائيلو کښے دَ قيمتى تن دَ سر بيعه وه،

¹⁰اَؤ هغه پيسے ئے دَ کُلال په مزکه ورکړے، لکه چه رب ما ته حُکم راکړے دے.“

¹¹بيا ئے عيسىٰ والى ته راوستو اَؤ چه هغه هلته ودريدو نو والى ترے تپوس وکړو چه ”آيا تۀ دَ يهوديانو بادشاه ئے څۀ؟“ عيسىٰ ووئيل چه ”دا ستا وينا ده.“

¹²اَؤ کُوم اِلزام چه په هغۀ باندے مشرانو کاهنانو اَؤ اولسى مشرانو لګولے وو دَ هغے ئے هيڅ جواب ورنۀ کړو.

¹³بيا پيلاطوس ورته ووئيل چه ”آيا دا ټولے ګواهئ چه ستا په خلاف کيږى نۀ آورے څۀ؟“

¹⁴خو هغۀ په جواب کښے دَ يو ټکى نه هم اِنکار ونۀ کړو اَؤ والى په دے ډير حيران شو.

¹⁵دَ اختر په ورځ دَ والى دا دستور وو چه دَ خلقو دَ خوښے يو قيدى به ئے آزادَوو.

¹⁶په دغه وخت کښے برابا نُومے يو بدنام سړے په قيد کښے وو.

¹⁷کله چه خلق راغونډ شول نو پيلاطوس ورته ووئيل چه ”ستاسو په خوښه زَۀ څوک آزاد کړم، برابا يا عيسىٰ چه ورته مسيح وئيلے شى؟“

¹⁸ځکه چه هغۀ ته پته وه چه هغوئ عيسىٰ دَ حسد په وجه راګير کړے وو.

¹⁹پيلاطوس لا په تخت ناست وو چه دَ خپلے ښځے له طرفه ورته پيغام راغے چه ”دے بے ګُناه سړى ته ګورے هيڅ ونۀ وائے ځکه چه بيګاه په ما په دے وجه په خُوب کښے ډير مصيبت تير شو.“

²⁰تر دے وخته مشرانو کاهنانو اَؤ نورو مشرانو خلقو دے ته لمسولے وو چه دَ برابا آزادى وغواړى اَؤ دَ عيسىٰ قتل؟

²¹کله چه والى تپوس وکړو چه ”په دواړو کښے څوک آزادول غواړئ؟“ هغوئ ووئيل، ”برابا.“

²²پيلاطوس ورته ووئيل چه ”بيا دَ عيسىٰ چه مسيح ياديږى سره څۀ سلُوک وکړم؟“ ټولو په يو آواز ووئيل چه ”په سولئ ئے کړه!“

²³پيلاطوس ووئيل چه ”ولے؟ په څۀ ګناه؟“ خو هغوئ نورے چغے کړے چه ”په سولئ ئے کړه!“

²⁴پيلاطوس پوه شو چه زَۀ هيڅ نۀ شم کولے اَؤ فساد جوړيږى، نو هغۀ اوبۀ راوخستے، دَ ټولو خلقو په وړاندے ئے خپل لاسُونه ووينځل اَؤ وئے وئيل چه ”زما لاسُونه دَ دے سړى دَ خُون نه پاک دى، ستاسو کار دے هر څۀ چه کوئ.“

²⁵ټولو خلقو په يو آواز چغے کړے چه ”دَ دَۀ خُون دِ زمُونږ اَؤ زمُونږ دَ اَؤلاد په غاړه وى.“

²⁶نو هغۀ بيا برابا آزاد کړو اَؤ عيسىٰ ئے په ګروړو ووهلو اَؤ په سولئ کولو ته ئے ورکړو.

²⁷دَ والى سپاهيانو بيا عيسىٰ قلا ته بوتلو اَؤ ټوله پلټن ئے ترے راچاپيره کړه.

²⁸جامے ئے ترے وويستے اَؤ تکه سره چُوغه ئے پرے واچوله.

²⁹اَؤ دَ ازغو تاج ئے جوړ کړو اَؤ ورته ئے په سر کړو اَؤ يو بينت ئے په ښى لاس کښے ورکړو، بيا دَ هغۀ په مخکښے په زنګُنونو شول اَؤ ټوقے ئے ورپورےکولے چه ”اَئے دَ يهوديانو بادشاه! سلام.“

³⁰هغوئ په هغۀ وتُوکل اَؤ بينت ئے ترے واخستو اَؤ په سر سر ئے پرے ووهلو.

³¹اَؤ چه ټوقے ئے بس کړے نو چُوغه ئے ترے وويستله اَؤ خپلے جامے ئے ورواغوستے. بيا ئے هغه بهر په سولئ کولو له بوتلو.

³²په لاره ئے شمعُون نُومے کرينى سړے وليدو اَؤ په بيګار ئے ونيولو چه دَ عيسىٰ سولئ يوسى.

³³اَؤ بيا ګولګتا نُومے ځائے ته ورغلل چه معنىٰ ئے دَ کپرئ ځائے دے.

³⁴هلته ئے عيسىٰ ته دَ تريخى سره ګډ کړى شراب دَ څښلو دَ پاره ورکړل، خو چه وئے څکل نو وئے نۀ څښل.

³⁵اَؤ چه کله ئے دَئے په سولئ وخيژولو نو دَ هغۀ جامے ئے په خپلو کښے په هسک وويشلے.

³⁶نو بيا ئے هلته څوکئ ته کښيناستل.

³⁷دَ هغۀ دَ سر دَ پاسه ئے دا ليکلے تقصير نامه آويزانده کړه چه، دا دَ يهوديانو بادشاه عيسىٰ دے.

³⁸دوه ډاکوان هم ورسره په سولئ شوى وُو، يو ئے په ښى لاس وو اَؤ بل ګس.

³⁹په لارے تيريدُونکو به عيسىٰ ته کنځل کول اَؤ سرُونه به ئے خوزول اَؤ چغے به ئے وهلے،

⁴⁰”تۀ به دَ خُدائے کور ورانوے اَؤ بيا به ئے په دريو ورځو کښے جوړَوے، اوس دَ دے سولئ نه راکُوز شه اَؤ ځان بچ کړه که تۀ په رښتيا دَ خُدائے زوئے يئے!“

⁴¹دغه شان مشرانو کاهنانو، دَ شرعے عالمانو اَؤ مشرانو هم ورپورے ملنډے کولے،

⁴²اَؤ وئيل ئے چه ”هغۀ نور خلق بچ کړل خو خپل ځان نۀ شى بچ کولے. بے شکه که دَئے دَ اِسرائيلو بادشاه دے نو اوس دِ دَ دے سولئ نه راکُوز شى، نو بيا به پرے مُونږ ايمان راؤړُو.

⁴³دَ دَۀ په خُدائے باور وو، اوس دِ خُدائے بچ کړى که چرے هغه ئے غواړى، ځکه چه دَۀ دا دعوىٰ کړے وه چه زَۀ دَ خُدائے زوئے يم.“

⁴⁴تر دے چه دَ دَۀ سره په سولئ شوو ډاکوانو هم په دَۀ پورے ملنډے کولے.

⁴⁵دَ غرمے نه پس تر کُوز ماسپښين پورے په ټول ملک کښے توره تيارۀ شوه.

⁴⁶اَؤ په کُوز ماسپښين عيسىٰ په اُوچت آواز نعرے کړے، ”ايلى! ايلى! لما شبقتنى!“ يعنے ”اَئے زما خدايه! اَئے زما خدايه! زَۀ دِ ولے پريښودلم؟“

⁴⁷په ولاړو خلقو کښے چه ځنو دا واؤريدل نو وئے وئيل چه ”دَئے اوس اِلياس ته نعرے وهى.“

⁴⁸په هغوئ کښے يو سمدستى منډه کړه اَؤ يو اِسفنج ئے واخستو په سرکه کښے ئے ډُوب کړو اَؤ دَ نل په سر کښے ئے دَ هغۀ په شُونډو کيښودو.

⁴⁹خو نورو ووئيل چه ”تماشه کوئ چه اِلياس دَ دَۀ خلاصولو له راځى اَؤ که نه.“

⁵⁰عيسىٰ بيا يوه اُوچته چغه کړه اَؤ ساه ئے ورکړه.

⁵¹هغه وخت دَ خُدائے دَ کور پړده دَ يو سر نه تر بل سره په مينځ وشليده. اَؤ زلزله راغله، ګټان وچاؤدل،

⁵²اَؤ قبرُونه وسپړدے شول اَؤ دَ خُدائے ډير پاکان دَ خوبه رابيدار شول.

⁵³اَؤ دَ عيسىٰ دَ پاڅيدلو نه پس هغوئ ټول دَ قبرُونو نه راووتل، بيتُ المُقدس ته ننوتل اَؤ ډيرو خلقو ئے ننداره وکړه.

⁵⁴کله چه صوبه دار اَؤ دَ هغۀ سړو چه دَ عيسىٰ څوکئ ئے کوله زلزله اَؤ دا ټول واقعات وليدل نو په هغوئ هيبت راغے اَؤ وئے وئيل، ”بے شکه چه دا سړے دَ خُدائے زوئے وو.“

⁵⁵ډيرے ښځے هم هلته موجُودے وے اَؤ دَ لرے نه ئے تماشه کوله. هغوئ دَ ګليل نه په عيسىٰ پسے خدمت ته راغلے وے.

⁵⁶په هغوئ کښے يوه مريم مګدلينى وه اَؤ بله دَ يعقُوب اَؤ دَ يُوسف مور مريم، اَؤ دَ زبدى دَ زامنو مور وه.

⁵⁷کله چه ماښام شو نو دَ اريميتيه يو موړ سړے چه يُوسف نُوم ئے وو اَؤ دَ عيسىٰ مُريد وو، راغے.

⁵⁸هغه پيلاطوس ته ورغے اَؤ دَ عيسىٰ لاش ئے ترے وغوښتو اَؤ پيلاطوس حُکم وکړو چه ور دِ کړے شى.

⁵⁹يُوسف هغه لاش يوړو اَؤ په صفا مهينه لټه کښے ئے ونغښتو،

⁶⁰اَؤ دَ خپل ځان دَ پاره په يو ګټ کښے کنستے شوى نوى قبر کښے ئے کيښودو اَؤ يو لوئے کاڼے ئے دروازے ته راورغړولو اَؤ لاړو.

⁶¹خو مريم مګدلينى اَؤ هغه بله مريم دواړه ئے قبر ته مخامخ ناستے وے.

⁶²په بله ورځ چه دَ سبت ورځ وه مشران کاهنان اَؤ نور فريسيان په جمع پيلاطوس ته راغلل،

⁶³اَؤ وئے وئيل چه ”صاحبه! مُونږ ته ياد دى چه هغه فريبى چه لا ژوندے وو نو ئے وئيلى وُو چه زَۀ به په دريمه ورځ پورته کړے شم.

⁶⁴آيا تۀ به دا حُکم وکړے چه تر دريو ورځو دِ دغه قبر څوکئ کيږى؟ هسے نۀ چه دَ هغۀ مُريدان راشى، لاش ئے په غلا وباسى اَؤ بيا خلقو ته وائى چه هغه پورته کړے شوے دے، اَؤ آخرى فريب به ئے دَ وړُومبى فريب نه ډير بد وى.“

⁶⁵پيلاطوس ورته ووئيل چه ”ستاسو خپل څوکيداران شته. ځئ، څنګه مو چه خوښه وى نو هغه شان څوکئ ئے کوئ.“

⁶⁶نو هغوئ لاړل، قبر ئے په قبضه کښے کړو اَؤ په کاڼو ئے مهرُونه ولګول اَؤ څوکيداران ئے پرے مقرر کړل.