Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب مرقوس 2 Bible Online

مرقوس 2 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

مرقوس 2

¹څو ورځے پس چه عيسىٰ کفرنحوم ته واپس شو نو خلق خبر شول چه هغه په کور کښے دے.

²اَؤ دومره خلق ورته راټول شول چه دَ دروازے نه بهر نۀ ځائيدل. اَؤ څۀ وخت چه هغۀ هغوئ ته پيغام آؤرولو،

³نو يو شل سړے څلورو کسانو راپورته کړے وو اَؤ هغۀ ته ئے راؤړو.

⁴خو دَ ګڼے له کبله ئے هغۀ ته نزدے نۀ کړے شُو، نو هغوئ دَ کوټے چت په هغه ځائے کښے سُورے کړو چرته چه عيسىٰ وو اَؤ په هغه سُورى کښے ئے هغه شل سړے په بانګئ کښے دَ هغۀ مخے ته ورښکته کړو.

⁵کله چه عيسىٰ دَ هغوئ دا عقيده وليده نو هغه شل سړى ته ئے ووئيل، ”زما زويه! ستا ګُناهونه معاف شول.“

⁶هلته په دغه موقعه يو څو دَ شرعے عالمان ناست وُو، هغوئ دَ ځان سره ووئيل چه

⁷”دا سړے داسے خبرے ولے کوى؟ دا خو کُفر دے! دَ خُدائے نه بغير هم لا څوک دَ چا ګُناهُونه بخښلےشى څۀ؟“

⁸سمدستى عيسىٰ پوهه شو چه دوئ په زړۀ کښے څۀ خيال کوى اَؤ هغوئ ته ئے ووئيل چه ”تاسو داسے خيالُونه په زړۀ کښے ولے راولئ؟

⁹آيا دا خبره آسانه ده چه زَۀ دے شل سړى ته ووايم چه ستا ګُناهُونه معاف شول، اَؤ که دا ووايم چه پاڅه خپل کټ واخله اَؤ روان شه؟

¹⁰خو ستاسو دَ پوهے دَ پاره چه اِبن آدم هم په مزکه باندے دَ ګُناهونو دَ معاف کولو اِختيار لرى،“ هغۀ شل سړى ته مخ راواړَولو اَؤ ورته ئے ووئيل،

¹¹”زَۀ تا ته وايم، پاڅه! خپل کټ واخله اَؤ کور ته لاړ شه.“

¹²اَؤ هغه پاڅيدو، سمدستى ئے خپل کټ واخستو اَؤ دَ ټولو په مخکښے روان شو. دغه شان هغه ټول حيران پاتے شول اَؤ دَ خُدائے ثنا ئے ووئيله. هغوئ ووئيل چه ”داسے کار خو مُونږ چرے هم نۀ وو ليدلے.“

¹³عيسىٰ يو ځل بيا دَ درياب غاړے ته لاړو، ګڼ خلق ورته راغلل اَؤ هغۀ هلته ورته تعليم ورکړو.

¹⁴هر کله چه هغه تلو نو هغۀ دَ حلفئ زوئے ليوى دَ محصُول په څوکئ ناست وليدو اَؤ ورته ئے ووئيل چه ”ما پسے راځۀ،“ ليوى پاڅيدو اَؤ ورپسے روان شو.

¹⁵کله چه عيسىٰ دَ هغۀ په کور کښے ډوډئ ته ناست وو نو ډير ګُناه ګاران اَؤ محصُولچيان اَؤ دَ هغۀ مُريدان ورسره خوراک ته ناست وُو، نو ډير خلق ورپسے وُو.

¹⁶ځنو فريسيانو اَؤ دَ شرعے عالمانو چه دا وليدل چه هغه دَ محصُولچيانو اَؤ ګُناه ګارانو په دے ډله کښے ناست دے، ورسره ډوډئ خورى، نو دَ هغۀ مُريدانو ته ئے ووئيل چه ”دَئے خو دَ محصُولچيانو اَؤ ګُناه ګارانو سره ډوډئ خورى!“

¹⁷عيسىٰ دا خبره واؤريده اَؤ دوئ ته ئے ووئيل چه ”روغ ته دَ طبيب حاجت نشته خو رنځُور ته ئے شته. زَۀ دے ته نۀ يم راغلے چه صادِقان وبلم بلکه ګناهګاران.“

¹⁸يو ځلے چه دَ يحيىٰ مُريدانو اَؤ دَ فريسيانو روژه وه نو ځنى خلق ورته راغلل اَؤ وئے وئيل چه ”څۀ وجه ده چه دَ يحيىٰ مُريدان اَؤ دَ فريسيانو مُريدان خو روژه نيسى، ولے ستا مُريدان ئے نۀ نيسى؟“

¹⁹عيسىٰ هغوئ ته ووئيل، ”کله چه دَ وادۀ زلمے دَ جنجيانو سره وى نو هغوئ روژه نيولے شي څه؟ تر څو پورے چه دَ وادۀ زلمے دَ دوئ سره وى نو دوئ به روژه نۀ نيسى.

²⁰خو وخت به راشى چه دَ وادۀ زلمے به دَ دوئ نه بيل کړے شى اَؤ په هغه ورځ به دوئ روژه نيسى.

²¹هيڅوک هم نوے پيوند په زړه چُوغه کښے نۀ لګوى، اَؤ که څوک داسے کوى نو پيوند به وشليږى اَؤ نوے به دَ زاړۀ نه لوئے سُورے کوى.

²²هيڅوک هم نوى شراب په زړو مشکُونو کښے نۀ اچوى. که څوک داسے کوى نو شراب به ئے مشکُونه وشلوى، شراب اَؤ مشکُونه دواړه به ضائع شى. خو نوى شراب په نوو مشکُونو کښے اچوى.“

²³دَ يو سبت په ورځ چه عيسىٰ دَ فصل په يو پټى تيريدو نو په تلو تلو کښے دَ هغۀ مُريدانو وَږى وشُو کول.

²⁴فريسيانو هغۀ ته ووئيل چه ”وګوره! کُوم کار چه دَ سبت په ورځ منع دے، دوئ هغه ولے کوى؟“

²⁵هغۀ جواب ورکړو چه ”تاسو چرے دا لوستلى نۀ دى چه څۀ وخت داؤد اَؤ دَ هغۀ ملګرى وُږى شوى وُو

²⁶اَؤ دَ خوراک هيڅ ورسره نۀ وُو نو څۀ ئے وکړل؟ هغه دَ ابياتار دَ مشر کاهن په زمانه کښے دَ خُدائے کور ته ننوتو اَؤ دَ نذرانے ډوډئ ئے وخوړله، سره دَ دے چه بغير دَ کاهنانو نه بل هيچا ته هغه خوراک حلال نۀ دے اَؤ لا دا چه خپلو ملګرو ته ئے هم ورکړه.“

²⁷هغۀ ورته دا هم ووئيل چه ”سبت دَ بنى آدم دَ پاره جوړ شوے دے، نۀ چه بنى آدم دَ سبت دَ پاره.

²⁸ځکه اِبن آدم هم دَ سبت دَ ورځے مالِک دے.“