Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب لوقا 14 Bible Online

لوقا 14 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

لوقا 14

¹د سبت په یوه ورځ عیسی د ډوډۍ خوړلو دپاره د فریسیانو د ډلې د یو مشر کور ته لاړ او هلته خلکو په ځیر هغه ته کتل.

²هلته عیسی ته مخامخ یو سړی ولاړ ؤ چې د پړسوب په ناروغۍ اخته ؤ.

³عیسی د شریعت د عالمانو او فریسیانو څخه پوښتنه وکړه: «آیا د سبت په ورځ د ناروغانو روغول روا دي که نه؟»

⁴خو هغوی غلي پاتې شول. نو عیسی هغه سړی له لاسه ونیوه، هغه یې روغ کړ او رخصت یې کړ.

⁵بیا عیسی د هغوی څخه پوښتنه وکړه: «که چېرې د سبت په ورځ په تاسو کې د کوم چا زوی یا غویی په څاه کې ولویږي نو آیا هغه به یې سمدلاسه راونه باسي؟»

⁶خو د هغوی سره د دې خبرې ځواب نه ؤ.

⁷کله چې عیسی ولیدل چې ځینو میلمنو کوښښ کاوه د ځانونو دپاره تر ټولو ښه ځایونه ونیسي، نو هغوی ته یې دا مثال راوړ:

⁸«کله چې څوک تاسو ته د واده د میلمستیا دپاره بلنه درکړي نو د مجلس په سر کې مه کښینئ. ځکه کېدای شي چې ستاسو څخه کوم بل ډېر مهم سړی رابلل شوی وي،

⁹او ستاسو کوربه چې تاسو دواړه یې رابللي یئ راشي او درته ووایي: «خپل ځای دې سړي ته پرېږده.» نو بیا به وشرمېږې او مجبوره به شې چې تر ټولو وروستني ځای کې کښینې.

¹⁰خو کله چې د چا میلمه شې نو لاړ شه او تر ټولو وروستني ځای کې کښینه. ترڅو کله چې کوربه راشي او درته ووایي: «ای زما ملګریه! پاس کښینئ.» په دې به د نورو ټولو میلمنو په مخکې ستا عزت وشي،

¹¹ځکه څوک چې خپل ځان لوی ګڼي، هغه به خوار شي او څوک چې خپل ځان عاجز کړي هغه به سرلوړی شي.»

¹²بیا عیسی خپل کوربه ته وویل: «کله چې د غرمې یا د ماښام ډوډۍ دپاره څوک راغواړې نو خپلو ملګرو یا خپلو ورونو یا خپلوانو یا خپلو شتمنو ګاونډیانو ته بلنه مه ورکوه، ځکه چې هغوی به هم بېرته تاته بلنه درکړي نو په دې ډول به ستا بدل پوره کړي.

¹³خو کله چې میلمستیا ورکوې نو غریبانو، شلانو، ګوډانو او ړاندو ته بلنه ورکړه.

¹⁴نو ته به بختور یې، ځکه چې هغوی ستا بدل نه شي پوره کولای. خو د قیامت په ورځ به خدای تاته د صادقانو سره اجر درکړي.»

¹⁵کله چې د حاضرو خلکو څخه یو تن چې په دسترخوان ورسره ناست ؤ دا واورېدل نو عیسی ته یې وویل: «بختور دي هغه خلک چې د خدای په پادشاهۍ کې به په میلمستیا کې کښېني.»

¹⁶عیسی هغه ته وویل: «یو سړي یوه لویه میلمستیا جوړه کړه او ډېر خلک یې راوبلل.

¹⁷کله چې د ډوډۍ وخت شو نو خپل نوکر یې میلمنو پسې ولېږه چې ورته ووایي: «راشئ، هرڅه تیار دي.»

¹⁸خو هغوی ټولو بهانې شروع کړې. لومړني وویل: «ما لږه ځمکه اخیستې ده، باید لاړ شم او هغه ووینم. مهرباني وکړه زما عذر قبول کړه.»

¹⁹بل وویل: «ما پنځه جوړې غوایان اخیستي دي او روان یم چې هغه امتحان کړم، مهرباني وکړه زما عذر قبول کړه.»

²⁰او بل یې وویل: «ما نوی واده کړی دی نو له دې امله نه شم درتللی.»

²¹نوکر بېرته راغی او خپل بادار ته یې دا هرڅه وویل. بادار ډېر په قهر شو او خپل نوکر ته یې وویل: «ژر ژر د ښار سرکونو او کوڅو ته ووځه او غریبان، شلان، ړانده او ګوډان راوله.»

²²کله چې نوکر بېرته راستون شو نو ویې ویل: «باداره! ستاسو امر په ځای شو، خو بیاهم د نورو خلکو دپاره ځای شته.»

²³بیا بادار خپل نوکر ته وویل: «د ښار څخه دباندې سرکونو او کوڅو ته ووځه او خلک په زوره راوله ترڅو زما کور ډک شي.

²⁴زه تاسو ته وایم چې د هغو خلکو څخه چې لومړی مې ورته بلنه ورکړې وه هیڅوک به هم زما د دې میلمستیا خوند ونه څکي.»»

²⁵یوځل چې د خلکو یوه لویه ډله د عیسی سره روانه وه، عیسی هغوی ته مخ راواړاوه او ورته ویې ویل:

²⁶«که څوک ما ته راځي او هغه د خپل مور، پلار، خپلې ښځې او اولادونو، ورونو او خویندو او حتی د خپل ځان څخه هم زما سره زیاته مینه ونه کړي، هغه نه شي کولی چې زما شاګرد شي.

²⁷که چېرې څوک خپل صلیب راوانخلي او ما پسې رانه شي نو هغه زما شاګرد کېدای نه شي.

²⁸فرض کړئ چې په تاسو کې کوم څوک غواړي یو برج جوړ کړي، آیا هغه به لومړی نه کښېني چې لګښت یې وسنجوي ترڅو وویني چې د هغه سره دومره پیسې شته چې هغه ورباندې سرته ورسوي یا نه؟

²⁹که نه، نو تهداب به یې کیږدي خو وبه نه شي کولای چې سرته یې ورسوي نو هرڅوک چې هغه وګوري ورپورې به وخاندي.

³⁰هغوی به وایي چې دې سړي د ودانۍ کار شروع کړ خو ویې نه شو کولی چې سرته یې ورسوي.

³¹يا کوم داسې پادشاه به وي چې د بل پادشاه سره د جګړې دپاره ځي او پرته له دې چې لومړی کښېني او فکر وکړي چې آیا د خپل لسو زرو لښکرو سره به وکولای شي د هغه بل پادشاه سره چې شل زره لښکر لري وجنګیږي؟

³²که چېرې هغه ونه شي کولی، نو مخکې له دې چې دښمن ورته راورسیږي هغه به استازي ولېږي او د سولې د شرطونو په هکله به ورڅخه غوښتنه وکړي.

³³په همدې ډول په تاسو کې هیڅوک ترهغې زما شاګرد کېدای نه شي ترڅو پورې چې د خپل مال او دولت څخه تېر نه شي.

³⁴مالګه ښه شی دی، خو که خپله مالګه بیخونده شي نو هغه به څنګه بېرته خپل خوند پیدا کړي.

³⁵د هغې څخه نور نه د ځمکې دپاره او نه د سرې دپاره کار اخیستل کیږي، خلک هغه ایسته غورځوي. که څوک غوږونه لري نو هغه دې واوري.»