Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب تثنيه 1 Bible Online

تثنيه 1 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

تثنيه 1

¹په دې کتاب کې هغه خبرې دي چې حضرت موسیٰ د اسرائيلو خلکو ته په هغه وخت کې کړې وې کله چې هغوی د اردن د سيند ختيځې خواته په دښته کې ؤو. هغوی سوف ته نژدې د اردن په دره کې ؤو يعنې د فاران د ښار چې په يو اړخ باندې ؤ او د توفل، لابان، حضيروت او د ديذهب ښارونو ترمنځ چې په بل اړخ باندې ؤو.

²(د ادوم د غرنۍ سيمې په لار د سينا د غره څخه تر قادش برنيع پورې د يوولسو ورځو فاصله ده.)

³د څلوېښتم کال د يوولسمې مياشتې په اوله ورځ وروسته له دې چې د اسرائيلو قوم د مصر څخه لاړ، حضرت موسیٰ هغه ټول شيان چې څښتن د هغو په باره کې ورته حکم کړی ؤ چې قوم ته يې ووايي، هغوی ته وويل.

⁴دا کار وروسته له هغې وشو کله چې څښتن د اموريانو پادشاه سيحون ته چې د حشبون ښار يې پايتخت ؤ او د باشان پادشاه عوج ته چې د عشتاروت او ادرعي په ښارونو باندې يې حکومت کاوه ماتې ورکړه.

⁵حضرت موسیٰ په داسې وخت کې د خدای پاک قوانين بيان کړل چې قوم د اردن په ختيځ کې د موآب په سيمه کې ؤ. هغه وفرمايل:

⁶”کله چې مونږ د سينا د غره سره ؤو، زمونږ څښتن خدای مونږ ته داسې وفرمايل: زياته موده وشوه چې تاسو د دې غره په څنګ کې پاتې شوي يئ.

⁷خېمې راټولې کړئ او کډه وکړئ. د اموريانو غرنۍ سيمې او ټولو شاوخوا سيمو، د اردن درې، غرنۍ سيمې، د غرونو لويديځو لمنو، جنوبي سيمې او د مديترانې د بحيرې غاړې ته لاړ شئ. د کنعان ځمکې ته او د لبنان د غرونو په لار د فرات تر لوی سيند پورې لاړ شئ.

⁸دا ټوله هغه ځمکه ده چې د هغې د ورکولو وعده مې ستاسو د نيکونو يعنې د ابراهيم، اسحاق او يعقوب او د هغوی د اولادې سره کړې وه. لاړ شئ او هغه ځمکه ونيسئ.“

⁹حضرت موسیٰ قوم ته وفرمايل: ”په داسې وخت کې چې مونږ لا د سينا د غره سره ؤو، ما تاسو ته وويل: په تاسو باندې د مشرۍ کولو مسئوليت زما په وس کې نه دی. زه دا کار يوازې نشم کولی.

¹⁰زمونږ څښتن خدای ستاسو شمېر دومره زيات کړی دی لکه د آسمان د ستورو په شان.

¹¹زمونږ د نيکونو څښتن خدای دې تاسو زر چنده زيات کړي او تاسو ته دې د خپلې وعدې سره سم برکت درکړي!

¹²خو زه په يوازې ځان نشم کولی دا دروند مسئوليت په غاړه واخلم چې ستاسو شخړې حل کړم.

¹³د هرې قبيلې څخه پوه او تجربه لرونکي نفر انتخاب کړئ. زه به هغوی ستاسو مشران کړم.

¹⁴او تاسو وويل چې دا ښه کار دی.

¹⁵نو ما ستاسو د قبيلو څخه هغه پوه او تجربه لرونکي خلک واخيستل او په تاسو باندې مې د مشرانو په توګه وټاکل. ځينو د زرو نفرو مسئوليت په غاړه درلود، ځينو د سلو، ځينو د پنځوسو او ځينو د لسو نفرو مسئوليت په غاړه درلود. همدارنګه ما د ټولو قبيلو څخه نور مشران هم مقرر کړل.

¹⁶په هغه وخت کې ما قاضيانو ته دا لارښودنې ورکړې: هغو شخړو ته غوږ نيسئ چې ستاسو په خلکو کې رامنځته کيږي. په عادلانه ډول د هرې شخړې قضاوت کوئ، که دا يوازې ستاسو په خلکو پورې اړه لري يا په هغو بېګانه خلکو پورې چې ستاسو په منځ کې اوسيږي.

¹⁷په خپلو پرېکړو کې د هيچا پلوي مه کوئ، په هرچا باندې يوشان قضاوت کوئ، دا مهمه نه ده چې هغه بې وزلی وي يا قدرتمند. د هيچا څخه مه وېرېږئ ځکه کومې پرېکړې چې تاسو يې کوئ هغه د خدای پاک له خوا دي. که چېرې کومه دعوه ستاسو دپاره ګرانه وي، ماته يې راوړئ او زه به يې پرېکړه وکړم.

¹⁸په هماغه وخت کې ما تاسو ته د نورو ټولو کارونو په باره کې چې تاسو يې بايد سرته ورسوئ لارښودنې وکړې.

¹⁹څه چې زمونږ څښتن خدای مونږ ته امر کړی ؤ هغه مو سرته ورسول. مونږ د سينا د غره څخه د پراخې او د وېرې څخه ډکې دښتې په لار د اموريانو غرنۍ سيمې ته لاړو. کله چې مونږ قادش برنيع ته ورسېدو،

²⁰۲۰‏-۲۱ ما درته وويل: اوس تاسو د اموريانو غرنۍ سيمې ته راغلي يئ کومه چې زمونږ څښتن خدای، يعنې زمونږ د نيکونو خدای يې مونږ ته راکوي. وګورئ، دا هماغه سيمه ده. لکه څنګه چې هغه امر کړی دی، زړه نا زړه کېږئ مه او مه وېرېږئ، لاړ شئ او هغه ونيسئ.

²¹

²²مګر تاسو ټول ماته راغلئ او ومو ويل: مخکې له دې چې هغې خاورې ته ورشو، راځئ چې څو نفره ولېږو چې هغه وګوري، ترڅو مونږ ته سمه لاره وښايي چې ورباندې لاړ شو او راته ووايي چې هلته څه ډول ښارونه دي.

²³دا کار ماته ښه ښکاره شو، نو ما دولس نفره يعنې د هرې قبيلې څخه مې يو يو نفر انتخاب کړ.

²⁴هغوی غرنۍ سيمې ته د اشکول تر درې پورې لاړل او هغه ځای يې وکاته.

²⁵هغوی مونږ ته له هغې خوا څخه لږه مېوه راوړله چې هلته يې پيدا کړې وه او خبر يې راوړ چې کومه ځمکه چې زمونږ څښتن خدای يې مونږ ته راکوي هغه ډېره حاصلخېزه ده.

²⁶مګر تاسو ونه غوښتل چې هغې خاورې ته ورننوزئ او د خپل څښتن خدای د امر د منلو څخه مو سرغړونه وکړه.

²⁷تاسو په خپلو خېمو کې پاتې شوئ او وغورېدئ او ومو ويل: څښتن زمونږ څخه کرکه کوي. هغه مونږ د دې دپاره د مصر څخه راوويستلو چې اموريانو ته مو په لاس ورکړي، ترڅو مونږ ووژني.

²⁸هلته ولې لاړ شو؟ مونږ وېرېږو. هغه نفر چې مونږ لېږلي ؤو مونږ ته وايي چې د هغه ځای خلک زمونږ څخه قوي او لوړ دي او هغوی په داسې ښارونو کې ژوند کوي چې دېوالونه يې آسمان ته رسيږي. حتیٰ هغوی په هغه ځای کې عناقيان هم وليدل چې ډېر لوړ قدونه يې درلودل!

²⁹مګر ما وويل: د هغو خلکو څخه مه وېرېږئ.

³⁰۳۰‏-۳۱ زمونږ څښتن خدای به ستاسو مشري وکړي او ستاسو دپاره به وجنګيږي لکه څنګه چې تاسو هغه په مصر او په دښته کې وليدل چې همداسې يې وکړل. تاسو وليدل چې هغه څنګه په خيريت سره دې ځای ته راوستلئ لکه څنګه چې يو پلار خپل زوی د يو ځای څخه بل ځای ته وړي.

³¹

³²مګر زما د خبرو سره سره بياهم تاسو په څښتن باندې اعتبار ونه کړ،

³³که څه هم هغه همېشه ستاسو په مخ کې روان ؤ چې ستاسو دپاره يو ځای پيدا کړي چې خېمې په کې ودروئ. هغه به د شپې له خوا په اور کې ستاسو په مخ کې روان ؤ او د ورځې له خوا به په ورېځې کې روان ؤ د دې دپاره چې تاسو ته لاره وښايي.

³⁴څښتن ستاسو شکايتونه واورېدل او په قهر شو، نو هغه قسم وخوړ او ويې فرمايل:

³⁵ستاسو د دې خراب نسل څخه به هيڅوک هغې حاصلخېزې ځمکې ته داخل نشي چې د هغې د ورکولو قسم مې ستاسو د نيکونو سره کړی ؤ.

³⁶يوازې د يفنه زوی کاليب به ورداخل شي. هغه ماته وفادار پاتې شوی دی او زه به هغه او د هغه اولادې ته هغه ځمکه ورکړم چې هغه په کې ګرځېدلی ؤ.

³⁷څښتن ستاسو په خاطر په ما باندې هم په قهر شو او راته ويې فرمايل: موسیٰ، حتیٰ ته به هم هغې ځمکې ته ورداخل نشې.

³⁸مګر خپل مرستيال د نون زوی يوشع تشويق کړه. هغه به د هغې خاورې په نيولو کې د اسرائيلو مشري وکړي.

³⁹بيا څښتن مونږ ټولو ته وفرمايل: ستاسو ماشومان به چې لا تر اوسه دومره کوچني دي چې د ښو او بدو ترمنځ فرق هم نشي کولی هغې خاورې ته ورداخل شي، يعنې هغه ماشومان چې تاسو ويل چې ستاسو د دښمنانو له خوا به ونيول شي. زه به هغه ځمکه هغوی ته ورکړم او هغوی به يې ونيسي.

⁴⁰مګر اوس تاسو بېرته وګرځئ او په هغې لار باندې چې سرې بحيرې ته ځي بېرته دښتې ته لاړ شئ.

⁴¹بيا تاسو ماته وويل: مونږ د خپل څښتن خدای د امر څخه سرغړونه وکړه، خو اوس غواړو چې د هغه د امر څخه اطاعت وکړو. لکه څنګه چې هغه مونږ ته فرمايلي دي مونږ به غرنۍ سيمې ته ورننوزو او وبه جنګېږو. نو تاسو خپلې وسلې راواخيستلې او داسې فکر مو کاوه چې په غرنۍ سيمه باندې حمله کول به آسانه وي.

⁴²مګر څښتن ماته وفرمايل: هغوی ته خبرداری ورکړه چې حمله ونه کړي ځکه چې زه به د هغوی سره مل نه يم او هغوی ته به خپل دښمنان ماتې ورکړي.

⁴³ما تاسو ته د څښتن خبرې وکړې، مګر تاسو ورته هيڅ توجه ونه کړه. د هغه په مقابل کې مو سرکشي وکړه او په غرور سره غرنۍ سيمې ته روان شوئ.

⁴⁴بيا اموريان چې په هغې غرنۍ سيمه کې اوسېدل د مچيو په شان ستاسو په مقابل کې راووتل. هغوی د ادوم تر خاورې پورې په تاسو پسې شول او د حرمه په ښار کې يې درته ماتې درکړه.

⁴⁵نو تاسو بېرته راستانه شوئ او څښتن ته مو د مرستې دپاره زارۍ وکړې، مګر هغه تاسو ته هيڅ توجه ونه کړه او غوږونه يې درباندې کاڼه کړل.

⁴⁶نو بيا مونږ زيات وخت په قادش کې پاتې شو.