Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب تثنيه 2 Bible Online

تثنيه 2 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

تثنيه 2

¹په آخر کې مونږ راوګرځېدو او د څښتن د امر سره سم په هغې لارې باندې چې سرې بحيرې ته ځي بېرته دښتې ته لاړو او ډېره موده د ادوم د غرنۍ سيمې په شاوخوا کې سرګردانه ګرځېدو.

²بيا څښتن ماته وفرمايل چې

³تاسو زياته موده په هغو غونډيو کې سرګردانه وګرځېدئ، اوس د شمال خواته لاړ شئ.

⁴په خلکو باندې دغه امر وکړه: پام کوئ، ځکه چې تاسو به ژر د ادوم د غرنۍ سيمې له لارې چې ستاسو د لېرې خپلوانو يعنې د عيسو د اولادې ځمکه ده لاړ شئ. هغوی ستاسو څخه وېريږي،

⁵مګر تاسو به د هغوی سره جنګ نه پيل کوئ، ځکه چې زه به د هغوی د ځمکې څخه تاسو ته يو متر مربع ځمکه هم در نه کړم. ما ادوم د عيسو اولادې ته ورکړی دی.

⁶تاسو کولی شئ چې د هغوی څخه خواړه او اوبه په بيه واخلئ.

⁷ياد ساتئ چې خپل څښتن خدای څنګه تاسو ته په هر کار کې برکت درکړی دی. لکه څنګه به چې تاسو په دې پراخه دښته کې سرګردانه ګرځېدئ، هغه په تاسو باندې پام کاوه. په دغو څلوېښتو کالو کې هغه ستاسو سره ؤ او هرڅه چې ستاسو په کار ؤو، هغه درته رسېدل.

⁸مونږ د هغې سيمې په خوا کې تېر شو چې زمونږ د خپلوانو يعنې د عيسو د اولادې سيمه وه. هغه لاره مو پرېښودله چې د ايلت او عصيون جابر څخه د آرام درياب ته ځي او شمال ختيځ خواته د موآب د دښتې په لور وګرځېدو.

⁹څښتن ماته وفرمايل: د موآب خلکو يعنې د لوط اولادې ته تکليف ونه رسوئ او جنګ ورسره ونه کړئ. ما هغوی ته د عار سيمه ورکړې ده او تاسو ته به د هغوی د ځمکې څخه هيڅ يوه برخه در نه کړم.“

¹⁰(د ډېرو غټو خلکو قوي نسل چې د ايميانو په نوم يادېده په عار کې اوسېده. هغوی د عناقيانو په شان لوړ قدونه درلودل کوم چې د ډېرو لوړ قدو خلکو بل نسل ؤ.

¹¹هغوی هم د عناقيانو په شان د رفائيانو په نوم مشهور ؤو، مګر موآبيانو هغوی د ايميانو په نوم يادول.

¹²حوريان په ادوم کې اوسېدل، مګر د عيسو اولادې هغوی وشړل. د هغوی قوم يې له منځه يووړ او په خپله هلته اوسېدل، لکه څنګه چې وروسته اسرائيليانو خپل دښمنان د هغې ځمکې څخه وشړل چې څښتن هغوی ته ورکړې وه.)

¹³”بيا لکه څنګه چې څښتن مونږ ته وفرمايل، مونږ د زارد د خوړ څخه تېر شو.

¹⁴له هغه وخت څخه چې مونږ د قادش برنيع څخه لاړو اته دېرش کاله تېر شوي ؤو. لکه څنګه چې څښتن فرمايلي ؤو، د هغه نسل ټول جنګي خلک مړه شول.

¹⁵څښتن تر هغه وخته پورې د هغوی مخالفت کاوه ترڅو چې ټول يې له منځه يوړل.

¹⁶کله چې هغوی ټول مړه شول،

¹⁷څښتن مونږ ته وفرمايل:

¹⁸نن به تاسو د موآب د سيمې څخه د عار په لاره باندې تېر شئ.

¹⁹بيا به د عمونيانو ځمکې ته ورنژدې شئ چې د لوط اولاده ده. هغوی ته تکليف مه رسوئ او جنګ ورسره مه کوئ. هغوی ته مې خپله ځمکه ورکړې ده او د هغې څخه به تاسو ته هيڅ در نه کړم.“

²⁰(دا سيمه هم د رفائيانو د خاورې په نوم مشهوره ده، يعنې د هغو خلکو په نوم چې هلته اوسېدلي ؤو. عمونيانو هغوی د زمزميانو په نوم يادول.

²¹هغوی د عناقيانو په شان لوړ قدونه درلودل. هغوی ډېر ؤو او يو قوي نسل ؤ. مګر څښتن هغوی تباه کړل، نو عمونيانو د هغوی خاوره ونيوله او هلته اوسېدل.

²²څښتن د ادوميانو يعنې د عيسو د اولادې دپاره چې د ادوم په غرنۍ سيمه کې اوسيږي همداسې کار کړی ؤ. هغه حوريان له منځه يوړل، نو ادوميانو د هغوی ځمکه ونيوله او هلته اوسېدل او تر اوسه پورې هلته ژوند کوي.

²³په هغه ځمکه کې چې د مديترانې د بحيرې په غاړه پرته وه، هغه خلک ځای په ځای شوي ؤو چې د کريت د جزيرې څخه ؤو. هغوی عويان چې د هغه ځای اصلي اوسېدونکي ؤو له منځه وړي ؤو او د هغوی ټوله ځمکه يې په جنوب کې د غزې تر ښاره پورې نيولې وه.)

²⁴”کله چې مونږ د موآب څخه تېر شو، څښتن مونږ ته وفرمايل: اوس روان شئ او د ارنون د سيند څخه تېر شئ. زه د حشبون پادشاه سيحون د هغه د هېواد سره تاسو ته تسليموم. حمله ورباندې وکړئ او د هغه هېواد ونيسئ.

²⁵له همدې ورځې څخه به ستاسو وېره د ټولو خلکو په زړونو کې چې په هرځای کې اوسيږي واچوم. هرڅوک به ستاسو د نوم په اورېدلو سره له وېرې لړزيږي.

²⁶بيا ما د قديموت د دښتې څخه د حشبون پادشاه سيحون ته د سولې د لانديني وړانديز سره استازي ورولېږل:

²⁷مونږ پرېږدئ چې ستاسو د هېواد څخه تېر شو. مونږ به مستقيم لاړ شو او د لارې څخه به يو خوا بل خوا نه ځو.

²⁸تاسو په مونږ باندې خواړه او اوبه خرڅ کړئ او مونږ به د هغو بيه درکړو. خو يوازې دا اجازه راکړئ چې ستاسو د هېواد په لاره تېر شو،

²⁹ترڅو د اردن د سيند څخه هغې ځمکې ته واوړو چې خپل څښتن خدای يې راکوي. د عيسو اولادې چې په ادوم کې اوسيږي او موآبيانو چې په عار کې اوسيږي، مونږ ته اجازه راکړه چې د هغوی د سيمې څخه تېر شو.

³⁰مګر سيحون پادشاه نه پرېښودلو چې د هغه د هېواد په لاره تېر شو. زمونږ څښتن خدای د هغه زړه سخت کړی ؤ او هغه يې سرزوره کړی ؤ ترڅو مونږ وکولی شو هغه ته ماتې ورکړو او د هغه سيمه ونيسو چې تر اوسه پورې زمونږ سره ده.

³¹بيا څښتن ماته وفرمايل: ګوره، ما سيحون پادشاه او د هغه خلک ستاسو په مقابل کې کمزوري کړي دي، لاړ شئ او د هغه خاوره ونيسئ.

³²سيحون د خپلو ټولو نفرو سره راووت چې د ياهص ښار ته نژدې زمونږ سره وجنګيږي،

³³مګر زمونږ څښتن خدای هغه مونږ ته په لاس راکړ او مونږ هغه، د هغه زامن او د هغه ټول نفر ووژل.

³⁴په عين وخت کې مونږ هر يو ښار ونيوه او هغه مو وران کړ او ټول نارينه، ښځې او ماشومان مو ووژل. هيڅوک مو ژوندی پرېنښود.

³⁵مګر مونږ د هغوی حيوانات يوړل او ښارونه مو ورته لوټ کړل.

³⁶زمونږ څښتن خدای مونږ پرېښودلو چې ټول ښارونه د عروعير څخه نيولې چې د ارنون د درې په غاړه پروت دی او هغه ښار چې د درې په منځ کې دی تر جلعاد پورې ونيسو. د هيڅ يو ښار دېوالونو زمونږ په مقابل کې مقاومت نه درلود.

³⁷مګر مونږ د عمونيانو سيمې يا د يبوق د سيند غاړې ته يا د غرنۍ سيمې ښارونو ته يا داسې بل ځای ته ورنژدې نشو چې زمونږ څښتن خدای هغو ځايونو ته د ورتګ څخه منع کړي ؤو.