Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب تثنيه 3 Bible Online

تثنيه 3 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

تثنيه 3

¹بيا مونږ شمال ته د باشان په لور روان شو او عوج پادشاه د خپل ټول لښکر سره راووت چې د ادرعي ښار ته نژدې زمونږ سره وجنګيږي.

²مګر څښتن ماته وفرمايل: د هغه څخه مه وېرېږه. زه هغه، د هغه نفر او د هغه ټوله سيمه تاته درکوم. د هغه سره هماغه شان چلند وکړه لکه څنګه چې دې د اموريانو د پادشاه سيحون سره چې حشبون يې پايتخت ؤ کړی ؤ.

³نو څښتن عوج پادشاه او د هغه لښکر هم مونږ ته په لاس راکړ او هغوی ټول مو ووژل.

⁴په عين وخت کې مونږ د هغه ټول ښارونه ونيول، يو ښار هم زمونږ څخه پاتې نشو. ټول ښارونه چې مونږ ونيول شمېر يې شپيتو ته رسېده، يعنې د ارجوب ټوله سيمه چې د باشان پادشاه عوج ورباندې حکومت کاوه.

⁵دغو ټولو ښارونو لوړ دېوالونه او داسې دروازې درلودلې چې په سيخونو باندې بندېدلې. همدارنګه ډېر داسې کلي هم ؤو چې دېوالونه يې نه درلودل.

⁶مونږ ټول ښارونه وران کړل او ټول نارينه، ښځې او ماشومان مو ووژل. مونږ د حشبون پادشاه سيحون په ښارونو کې هم همداسې کړي ؤو.

⁷مونږ حيوانات يوړل او ښارونه مو لوټ کړل.

⁸په هغه وخت کې مونږ د اردن د سيند په ختيځ کې د هغو دوو اموريايي پادشاهانو څخه د ارنون د سيند څخه د حرمون تر غره پورې ځمکه ونيوله.“

⁹(صيدونيان د حرمون غر د سريون په نوم يادوي او اموريان يې د سنير په نوم يادوي.)

¹⁰”مونږ د باشان د پادشاه عوج ټوله سيمه ونيوله يعنې هغه ښارونه چې په لوړه جلګه باندې ؤو او د سلخه او ادرعي د ښارونو تر ختيځ پورې د جلعاد او باشان سيمې.“

¹¹(عوج پادشاه په رفائيانو کې آخرنی نفر ؤ. د معياري اندازې په مطابق د هغه تابوت چې له تيږو څخه جوړ شوی ؤ څلور متره اوږد ؤ او نژدې دوه متره پلن ؤ. هغه تر اوسه پورې د عمونيانو د ربت په ښار کې شته.)

¹²”کله چې مونږ هغه ځمکه ونيوله، ما د روبين او جاد قبيلو ته هغه سيمه ورکړه چې د عروعير د ښار په شمال کې وه (د عروعير ښار د ارنون سيند ته نژدې ؤ) او د جلعاد د غرنۍ سيمې يوه برخه مې هم د هغه ځای د ښارونو سره ورکړه.

¹³پاتې جلعاد او ټول باشان چې عوج ورباندې حکومت کړی ؤ يعنې د ټول ارجوب سيمه مې هم د منسي نيمې قبيلې ته ورکړ.“ (باشان د رفائيانو د هېواد په نوم يادېده.

¹⁴يائير چې د منسي د قبيلې څخه ؤ، هغه د ارجوب ټوله سيمه يعنې د باشان سيمه د جشور او معکې تر سرحده پورې ونيوله. د هغې سميې کلي يې په خپل نوم ياد کړل او تر اوسه پورې د يائير د کليو په نوم ياديږي.)

¹⁵”جلعاد مې د ماخير طايفې ته چې د منسي د قبيلې څخه ده ورکړ.

¹⁶د روبين او جاد قبيلو ته مې د جلعاد څخه د ارنون تر سينده پورې سيمه ورکړه. هغه سيند د هغوی جنوبي سرحد ؤ او د يبوق سيند د هغوی شمالي سرحد ؤ. د يبوق د سيند يوه برخه د عمونيانو سرحد ؤ.

¹⁷د لويديځې خوا څخه د هغوی سيمه د اردن تر سيند پورې يعنې د جليل د جهيل څخه د آرام تر درياب او د پيسګاه د غره تر لمنې پورې غزېدلې وه.

¹⁸په عين وخت کې ما هغوی ته دا حکم وکړ: زمونږ څښتن خدای تاسو ته دا ځمکه د اردن په ختيځ کې درکړې ده چې ويې نيسئ. نو اوس خپلو جنګي نفرو ته وسلې ورکړئ او د اسرائيلو د نورو قبيلو څخه يې مخکې د اردن بلې غاړې ته ولېږئ چې د هغوی سره د هغوی د ځمکې په نيولو کې مرسته وکړي.

¹⁹خو ستاسو ښځې، ماشومان او همدارنګه ستاسو حيوانات به چې ډېر زيات دي په هغو ښارونو کې پاتې کيږي چې ما تاسو ته درکړي دي.

²⁰کله چې څښتن ستاسو په شان نورو اسرائيليانو ته آرامي ور په برخه کړي او کله چې هغوی هغه ځمکه ونيسي چې څښتن يې ورته د اردن د سيند په بله غاړه باندې ورکوي نو بيا تاسو کولی شئ بېرته دې ځمکې ته چې تاسو ته مې درکړې ده راستانه شئ.

²¹بيا مې يوشع ته داسې حکم وکړ: تا هغه ټول کارونه په خپلو سترګو ليدلي دي چې زمونږ څښتن خدای په هغو دوو پادشاهانو يعنې سيحون او عوج باندې وکړل. هغه به د هغو نورو ټولو خلکو سره هم همداسې وکړي چې ته يې په وطن باندې حمله کوې.

²²د هغوی څخه مه وېرېږئ ځکه چې زمونږ څښتن خدای به ستاسو دپاره وجنګيږي.

²³په هغه وخت کې ما داسې زارۍ وکړې:

²⁴څښتن تعالیٰ، زه پوهېږم چې تا ماته يوازې د خپلې لويۍ او قدرت څرګندول پيل کړل. په آسمان کې او په ځمکه باندې هيڅ داسې خدای نشته چې داسې لوی لوی کارونه وکولی شي کوم چې تا کړي دي!

²⁵څښتنه، ما پرېږده چې د اردن د سيند څخه تېر شم او هغه حاصلخېزه ځمکه ووينم چې په بله غاړه باندې پرته ده او ښايسته غرنۍ سيمه او د لبنان غرونه ووينم.

²⁶مګر څښتن ستاسو په خاطر په ما باندې په قهر ؤ او ماته يې غوږ نه نيوه. د دې په ځای هغه وفرمايل: بس کړه! بيا د دې خبرې يادونه ونه کړې!

²⁷د پيسګاه د غره څوکې ته وخېژه او د شمال او جنوب، ختيځ او لويديځ خواته وګوره. څه چې درته ښکاري هغه په غور سره وګوره، ځکه چې ته به هيڅکله د اردن د سيند څخه تېر نشې.

²⁸يوشع ته لارښوونې وکړه. د هغه عزم قوي کړه، ځکه چې هغه به خلک بلې غاړې ته پورې باسي چې هغه ځمکه ونيسي چې ته يې وينې.

²⁹نو مونږ په هغې درې کې پاتې شو چې د بيت فغور ښار ته مخامخ وه.“