Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب تثنيه 9 Bible Online

تثنيه 9 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

تثنيه 9

¹ای د اسرائيلو خلکو واورئ! تاسو به ژر د اردن د سيند څخه تېر شئ چې هغې خاورې ته ورننوزئ او هغه قومونه وشړئ چې ستاسو څخه لوی او قوي دي. د هغوی ښارونه لوی لوی دي او داسې دېوالونه لري چې آسمان ته رسيږي.

²د دې قومونو څخه ځينې يې د عناقيانو اولاده ده. تاسو پوهېږئ چې هغوی څومره لوړ قدي او قوي خلک دي او تاسو اورېدلي دي چې هيڅوک هغوی ته په جنګ کې ماتې نشي ورکولی.

³مګر اوس به تاسو په خپله ووينئ چې ستاسو څښتن خدای به د قوي اور په شان ستاسو په مخ کې روان شي. کله چې تاسو په هغوی باندې حمله وکړئ هغه به هغوی ته ماتې ورکړي، نو د څښتن د وعدې سره سم به تاسو هغوی وشړئ او ژر به يې له منځه يوسئ.

⁴۴‏-۶ کله چې ستاسو څښتن خدای د دې قومونو په شړلو کې ستاسو سره مرسته وکړي او د هغوی هغه حاصلخېزه خاوره ونيسئ، نو داسې فکر ونه کړئ چې هغه دا کار په دې خاطر وکړ چې تاسو داسې ښه خلک يئ. تاسو ښه خلک نه يئ، تاسو سرزوري خلک يئ! نه، څښتن په دې خاطر ستاسو سره مرسته کوي چې هغه قومونه چې هلته اوسيږي هغه بدکاره قومونه دي او په دې خاطر چې هغه غواړي خپله هغه وعده پوره کړي چې ستاسو د نيکونو حضرت ابراهيم، حضرت اسحاق او حضرت يعقوب سره يې کړې ده.

⁷دا خبره هيڅکله هېره نه کړئ چې تاسو خپل څښتن خدای په دښته کې څنګه په قهر کړ. د هغې ورځې څخه نيولې چې تاسو د مصر څخه لاړئ تر هغې ورځې پورې چې دلته راورسېدلئ، د هغه په مقابل کې مو سرکشي کړې ده.

⁸تاسو حتیٰ د سينا د غره سره هم څښتن په قهر کړ. هغه مو دومره په قهر کړ چې غوښتل يې تاسو تباه کړي.

⁹زه غره ته وختلم چې د تيږو لوحې راواخلم چې څښتن ورباندې هغه لوظ ليکلی ؤ چې ستاسو سره يې کړی ؤ. هلته څلوېښت شپې او ورځې پاتې شوم او نه مې څه وخوړل او نه مې څه وڅښل.

¹⁰بيا څښتن ماته د تيږو دوه لوحې راکړې چې په خپل لاس يې هغه ټولې خبرې ورباندې ليکلې وې چې ستاسو سره يې د اور له منځ څخه په هغه ورځ کړې وې چې د غره په څنګ کې راغونډ شوي وئ.

¹¹هو، د هغو څلوېښتو شپو او ورځو څخه وروسته څښتن ماته د تيږو دوه لوحې راکړې چې هغه لوظ يې ورباندې ليکلی ؤ.

¹²بيا څښتن ماته وفرمايل: پاڅه، همدا اوس د غره څخه کوز شه ځکه چې ستا قوم چې د مصر څخه دې راوويست فاسد شوی دی او بد کار يې کړی دی. هغوی لا پخوا زما د امرونو څخه سرغړونه کړې ده او د ځانونو دپاره يې يو فلزي بت جوړ کړی دی.

¹³څښتن ماته دا هم وفرمايل: ما دا خلک ليدلي دي چې هغوی څومره سرزوري دي.

¹⁴پرېږده چې هغوی له منځه يوسم ترڅو د هغوی نومونه د ځمکې له مخ څخه ورک شي. بيا به زه تا د يو داسې قوم پلار کړم چې د دوی څخه به لوی او قوي وي.

¹⁵نو زه بېرته د غره څخه راکوز شوم. په داسې حال کې چې د غره څخه د اور لمبې پورته کېدلې، ما د تيږو هغه دوه لوحې په خپلو لاسونو کې نيولې وې چې لوظ ورباندې ليکل شوی ؤ.

¹⁶ما وليدل چې تاسو لا پخوا د خپل څښتن خدای د هغه امر څخه سرغړونه کړې وه چې هغه درکړی ؤ او د ځانونو دپاره مو د خوسي په څېره کې د فلزي بت په جوړولو سره د هغه په مقابل کې ګناه کړې وه.

¹⁷نو هلته مې ستاسو په مخکې د تيږو هغه دوه لوحې وغورزولې او ټوټې ټوټې مې کړې.

¹⁸نو زه يو ځل بيا د څښتن په حضور کې څلوېښت شپې او ورځې پړمخې پرېوتم او خوراک او څښاک مې ونه کړ. ما دا کار د دې دپاره وکړ چې تاسو د څښتن په مقابل کې ګناه کړې وه او هغه مو په قهر کړی ؤ.

¹⁹زه د څښتن د سخت قهر څخه ووېرېدم ځکه چې هغه دومره ډېر په قهر ؤ چې تاسو تباه کړي، مګر يو ځل بيا يې زما دعا قبوله کړه.

²⁰څښتن په حضرت هارون باندې هم دومره په قهر ؤ چې هغه ووژني، نو په هماغه وخت کې مې د حضرت هارون دپاره هم دعا وکړه.

²¹ما هغه خوسی چې تاسو د سرو زرو څخه جوړ کړی ؤ او ستاسو د ګناه نتيجه وه راواخيست او اور ته مې واچاوه. بيا مې هغه ټوټې ټوټې کړ، په ګرد مې بدل کړ او د هغه ګرد مې په هغې ويالې کې وغورزاوه چې د غره څخه رابهېدله.

²²کله چې تاسو په تبعيره، مسا او قبروت هتاوه کې وئ تاسو هلته هم خپل څښتن خدای په قهر کړ.

²³بيا کله چې هغه تاسو د قادش برنيع څخه ولېږلئ او داسې حکم يې وکړ چې لاړ شئ او هغه خاوره ونيسئ چې څښتن تاسو ته درکوله، نو د هغه په مقابل کې مو سرکشي وکړه. تاسو نه په هغه اعتبار وکړ او نه مو د هغه اطاعت وکړ.

²⁴له هغه وخته راهيسې چې څښتن تاسو پېژندلي يئ، تاسو د هغه په مقابل کې سرکشي کوئ.

²⁵نو زه د څښتن په حضور کې هغه څلوېښت شپې او ورځې پړمخې پرېوتم ځکه زه پوهېدم چې هغه ستاسو د تباه کولو اراده لري.

²⁶او ما داسې دعا وکړه: څښتن تعالیٰ، خپل قوم يعنې هغه قوم چې تا په خپل لوی قدرت او قوت سره وژغوره او د مصر څخه دې راوويست، مه تباه کوه.

²⁷خپل خدمتګاران يعنې حضرت ابراهيم، حضرت اسحاق او حضرت يعقوب در په ياد کړه او د دې قوم سرزورۍ، بدکارۍ او ګناه ته مه ګوره.

²⁸که نه، نو مصريان به وايي چې تا نشو کولی خپل قوم هغې ځمکې ته بوزې چې تا ورسره وعده کړې وه. هغوی به وايي چې تا د دې دپاره خپل قوم دښتې ته يووړ چې هغوی ووژنې ځکه چې ته ورڅخه کرکه کوې.

²⁹آخر دا هغه خلک دي چې تا د خپل قوم په توګه انتخاب کړل او کوم چې تا په خپل لوی قدرت او قوت سره د مصر څخه راوويستل.