Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب يوحنا 5 Bible Online

يوحنا 5 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

يوحنا 5

¹پس له هغے عيسىٰ بيتُ المُقدس ته دَ يهوديانو په يو اختر کښے دَ شامليدو دَ پاره لاړو.

²په بيتُ المُقدس کښے دَ ګډو دَ دروازے څخه يو تالاؤ دے چه پينځۀ ستنے په کښے ولاړے دى اَؤ دَ يهوديانو په ژبه کښے ورته بيت صيدا وائى.

³په دے ستنو کښے ګڼ ناروغه ګوډ، شل اَؤ ړاندۀ پراتۀ وُو.

⁴ځکه چه وخت په وخت به يوه فرښته دے تالاؤ ته راکُوزيده اَؤ دا اوبه به ئے خوځولے اَؤ هغه څوک چه به دَ ټولو نه وړُومبے دے اوبو ته ورکُوز شو نو هر څۀ بيمارى چه به ئے وه دَ هغے نه به روغ شو.

⁵په دغه خلقو کښے يو سړے وو چه دَ دوه کم څلويښتو کالو راسے شل وو.

⁶کله چه عيسىٰ هغه هلته پروت وليدو اَؤ دَ دے نه خبر شو چه دے دَ دومره مُودے راسے بيمار دے، نو هغۀ ورته ووئيل، ”آيا تۀ روغيدل غواړے څۀ؟“

⁷هغۀ جواب ورکړو چه ”صاحبه! زما هيڅوک نِشته چه هر کله چه اوبۀ وخوځولے شى چه ما دے تالاؤ ته ورکُوز کړى اَؤ کله چه زَۀ وروخوځم نو بل زما نه مخکښے وردانګلى وى.“

⁸عيسىٰ جواب ورکړو، ”په خپلو پښو ودريږه، خپله بستره واخله اَؤ ځه!“

⁹سړے سمدستى جک جوړ شو، خپله بستره ئے واخسته اَؤ روان شو. دا دَ سبت ورځ وه.

¹⁰نو ديهوديانو هغه روغ کړى شوى سړى ته ووئيل، ”دا دَ سبت ورځ ده. دَ سبت په ورځ تا ته دَ خپلے بسترے دَ وړلو اِجازت نِشته.“

¹¹هغۀ جواب ورکړو چه ”کُوم سړى چه زَۀ روغ کړم هغۀ ما ته حُکم راکړو چه خپله بستره واخله اَؤ ځه.“

¹²هغوئ دَ هغۀ نه تپوس وکړو چه ”هغه سړے څوک دے چه تا ته ئے ووئيل چه خپله بستره واخله اَؤ ځه؟“

¹³خو هغه شل سړى ته څوک چه روغ کړے شوے وو دا نۀ وه معلُومه ځکه چه هلته ډيره ګڼه وه اَؤ عيسىٰ په ګڼه کښے ديخواه اخواه شوے وو.

¹⁴لږ ساعت پس عيسىٰ هغه دَ خُدائے په کور کښے وليدو اَؤ ورته ئے ووئيل، ”اوس چه تۀ بيا ښۀ شوے يئے نو ګُناه کول پريږ ده، ګنى دَ دے نه به هم درته زيات تکليف پيښ شى.“

¹⁵هغه سړے په مخه لاړو اَؤ يهوديانو ته ئے ووئيل چه ”دا زَۀ چه چا روغ کړے وم دا عيسىٰ وو.“

¹⁶دا دَ سبت ورځ دَ دغه قِسم کارُونو کولو سبب وو چه يهوديان ئے راوپارول اَؤ عيسىٰ ئے په عذاب کړو.

¹⁷ولے عيسىٰ جواب ورکړو چه ”زما پلار لا تر اوسه کار کوى اَؤ زَۀ هم کار کوم.“

¹⁸په دے يهوديان نور هم دَ هغۀ په مرګ پسے شول ځکه چه يواځے دا نه چه هغۀ دَ سبت حُکم ماتولو بلکه دا هم چه هغۀ خُدائے ته خپل پلار وئيل اَؤ دَ هغۀ سره ئے دَ برابرئ دعوىٰ کوله.

¹⁹دَ دے اِلزام په جواب کښے عيسىٰ ووئيل چه ”زَۀ تاسو ته رښتيا رښتيا وايم، زوئے په خپله هيڅ نۀ شى کولے بے له هغه کار نه چه وينى چه پلار ئے کوى. څۀ چه پلار کوى هغه زوئے هم کوى.

²⁰ځکه چه پلار دَ زوئے سره مينه کوى اَؤ خپل ټول کارُونه ورته څرګندوى. لا دَ دے نه زيات لوئے کارُونه به ورته داسے څرګند کړى چه تاسو به حيران پاتے شئ.

²¹لکه چه پلار مړى پاڅوى اَؤ هغوئ له ژوند ورکوى دغه شان زوئے هم هر چا له چه غواړى ژوند ورکوى.

²²بيا دا چه پلار دَ يو کس هم عدالت نۀ کوى بلکه دا اِختيار ئے هم زوئے ته سپارلے دے.

²³اَؤ دا دَ هغۀ مرضى ده چه ټول دِ دَ زوئے هم په هغه شان عزت کوى لکه چه دَ پلار ئے کوى. څوک چه دَ زوئے عزت نۀ کوى هغه دَ پلار عزت نۀ کوى چه هغه ئے را استولے دے.

²⁴رښتيا رښتيا تاسو ته وايم، کُوم سړے چه زما خبرو ته غوږ ږدى اَؤ په هغه چا باور لرى چه زَۀ ئے را استولے يم هغه تل عُمرى ژوندوُن لرى اَؤ په هغۀ به دَ سزا حُکم ونۀ شى ځکه چه هغه دَ مخکښے نه دَ مرګ نه ژوندُون ته آؤړيدلے دے.

²⁵رښتيا رښتيا تاسو ته وايم، يو وخت داسے راروان دے اَؤ بے شکه چه هغه بيا راغلے دے چه مړى به دَ خُدائے دَ زوى آواز آؤرى اَؤ چه څوک ئے واؤرى هغه به راژوندى شى.

²⁶ځکه چه څۀ رنګ چه پلار دَ تل ژوندُون لرى دغه شان ئے زوى له هم دَ تل ژوندُون اِختيار ورکړے دے چه دَ تل ژوندُون ولرى.

²⁷دَ اِبن آدم په حيث هغۀ ته دا اِختيار هم ورکړے شوے دے چه هغه عدالت وکړى.

²⁸په دے حيرانيږئ مه ځکه چه يو داسے وخت راتلُونکے دے چه هغه ټول څوک چه په قبرُونو کښے دى به دَ دَۀ آواز آؤرى.

²⁹اَؤ چا چه نيکى کړى وى هغوئ به دَ تل ژوندُون دَ پاره اَؤ چا چه بد کړى وى هغوئ به دَ سزا دَ پاره راپورته کړے شى.

³⁰زَۀ په خپله هيڅ نۀ شم کولے. زَۀ فيصله کوم څنګه چه ما ته وئيلى شوى دى اَؤ زما فيصله هم دَ اِنصاف ده ځکه چه زما مقصد زما دَ مرضئ نۀ دے بلکه دَ هغۀ دَ مرضئ دے چا چه زَۀ راليږلے يم.

³¹که چرے زَۀ دَ خپل ځان ګواهى کوم نو دغه ګواهى رښتُونى نۀ ده.

³²بلکه يو بل هم شته چه هغه زما دَ پاره ګواهى ورکوى اَؤ زما دا يقين دے چه دَ هغۀ ګواهى رښتُونى ده.

³³تاسو يحيىٰ ته هم خپل اَستازى وراستولى وُو اَؤ دَ دے حقيقت ګواهى مو ترے حاصله کړه.

³⁴په دے نه چه ګنى زَۀ دَ انسانى ګواهئ حاجتمند يم خو زَۀ تاسو ته دا خبره دريادوم دَ دے دَ پاره چه تاسو خلاصُون ومُومئ.

³⁵يحيىٰ په مِثال دَ يوے ډيوے وو چه تيزه رڼا ئے وه اَؤ دَ څۀ وخت دَ پاره تاسو دے ته هم تيار وئ چه دَ هغۀ په رڼا کښے خوشحالى وکړئ.

³⁶خو زَۀ دَ يحيىٰ له ګواهئ نه لويه ګواهى لرم ځکه چه هغه کارُونه چه زما پلار ما ته حواله کړى وُو چه زَۀ ئے وکړم اَؤ سر ته ئے ورسوم، دا کارُونه زما ګواهى ورکوى چه پلار زَۀ را استولے يم.

³⁷پلار چه زَۀ ئے را استولے يم زما ګواهى کړے ده چه هيڅ کله تاسو هم دَ هغه آواز نۀ دے آؤريدلے اَؤ نۀ مو هغه ليدلے دے.

³⁸خو دَ هغۀ کلام په تاسو کښے هيڅ ځائے نۀ دے مُوندلے ځکه چه په تاسو کښے يو هم په هغۀ باور نۀ کوى څوک چه هغۀ را استولے دے.

³⁹تاسو صحيفے لولئ اَؤ دا مو فرض کړى دى چه دَ دوئ په ساتلو به تاسو دَ تل ژوندُون ومُومئ خو هغوئ هم زما په حقله ګواهى ورکوى.

⁴⁰بيا هم تاسو زما طرف ته راتلل نۀ خوښوئ چه دَ تل ژوندُون ومُومئ.

⁴¹زَۀ دَ چا نه دَ عزت طمعدار نۀ يم.

⁴²ځکه چه ما ته ښۀ معلومه ده چه ستاسو په زړُونو کښے دَ خُدائے مينه نِشته.

⁴³زَۀ دَ خپل پلار په نامه راغلے يم اَؤ تاسو ما نۀ قبلوئ خو که بل څوک په خپله نامه راشى نو تاسو به ئے قبُول کړئ.

⁴⁴تاسو څۀ رنګ دَ ايمان خاوندان کيدے شئ کله چه تاسو دَ يو بل نه دَ عزت اُميد لرئ اَؤ هغه عزت چه دَ واحد خُدائے له طرفه دے، لټُون نۀ کوئ.

⁴⁵دا خيال مۀ کوئ چه زَۀ ګنى دَ پلار په عدالت کښے تاسو مُجرمان ګرزوم. مُوسىٰ تاسو مُجرمان کړى يئ، هغه مُوسىٰ چه تاسو پرے خپل اُميدُونه تړلى دى.

⁴⁶که چرے تاسو په مُوسىٰ ايمان لرئ نو په ما به ئے هم لرئ ځکه چه هغۀ څۀ ليکلى دى، هغه زما په حقله دى.

⁴⁷خو که تاسو په هغے چه څۀ هغۀ ليکلى دى، ايمان نۀ لرئ نو څۀ چه زَۀ وايم په هغے به څۀ رنګ ايمان ولرئ.“