Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب يوحنا 6 Bible Online

يوحنا 6 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

يوحنا 6

¹څۀ مُوده پس عيسىٰ دَ ګليل دَ درياب بلے غاړے ته لاړو چه تيبرياس هم ورته وائى.

²اَؤ يوه لويه ګڼه ورپسے وه چا چه دَ ناروغو دَ روغولو اَؤ دَ رنځُورانو دَ روغيدو ننداره ليدلے وه.

³بيا عيسىٰ دَ غرۀ لمنے ته لاړو اَؤ هلته دَ مُريدانو سره کښيناستو.

⁴دَ فسح دَ اختر وخت رانزدے وو کُوم چه دَ يهوديانو لوئے اختر وى.

⁵بيا چه عيسىٰ خپلے سترګے اُوچتے کړے نو يوه لويه ګڼه ئے وليده چه دَ هغۀ په طرف راروانه ده. نو عيسىٰ فيليپوس ته ووئيل چه ”مُونږ به دَ دے خلقو دَ پاره ډوډئ دَ کُومه را پيدا کوو؟“

⁶دا ئے صرف دَ هغۀ دَ آزميښت دَ پاره ووئيل، ګنى هسے عيسىٰ ته دا معلُومه وه چه هغه به څۀ کوى.

⁷فيليپوس ورته جواب ورکړو چه ”په دوؤ سوو دينارو به هم دومره ډوډئ ونۀ شى چه دَ دے خلقو لږه لږه ورسى.“

⁸دَ هغۀ په مُريدانو کښے يو مُريد اندرياس چه دَ شمعُون پطروس ورور وو، هغۀ ته ئے ووئيل چه

⁹”دلته يو هلک دے. دَ هغۀ سره دَ اوربشو پينځۀ ډوډئ اَؤ دوه کبان شته، خو هغه به دَ دے دومره خلقو دَ پاره څۀ وى؟“

¹⁰عيسىٰ ووئيل، ”دا خلق کښينوئ.“ هلته ښه ډير واښۀ وُو، نو سړى چه خوا اَؤ شا پينځۀ زره وُو، کښيناستل.

¹¹بيا عيسىٰ ډوډئ واخستے، شکر ئے وکړو اَؤ هغه ئے په هغه ناستو خلقو وويشلے اَؤ هم دغه رنګ عمل ئے دَ کبانو سره وکړو اَؤ هغوئ په مړه ګيډه وخوړل.

¹²کله چه ټولو ښۀ په مړه خيټه خوراک وکړو نو هغۀ خپلو مُريدانو ته ووئيل، ”دا پاتے شوے ټُکړے راټولے کړئ دَ دے دَ پاره چه هيڅ هم درنه ضائع نۀ شى.“

¹³هغوئ داسے وکړل اَؤ دَ هغه پنځو ډوډو دَ خوړلو نه پس دومره ټُکړے پاتے شوے چه دولس ټوکرئ ترے ډکے شوے.

¹⁴کله چه خلقو دَ عيسىٰ دا مُعجزه وليده نو دا خبره خوره شوه چه په رښتيا دا به هم هغه نبى وى دَ کُوم دَ راتلو زيرے چه شوے وو.

¹⁵عيسىٰ چه دَ دے نه خبر شو چه هغوئ دَ هغۀ دَ نيولو اَؤ خپل بادشاه جوړولو په اِراده دَ راتلو نيت لرى نو هغه بيرته غرۀ ته ستُون شو.

¹⁶چه شپه خوره شوه نو دَ عيسىٰ مُريدان دَ درياب غاړے ته لاړل،

¹⁷په خپله کِشتئ کښے کښيناستل اَؤ کفرنحُوم ته دَ پورے وتو په نيت ئے خپله کِشتئ ټيل وهله. تيارۀ بيا خوره شوے وه اَؤ عيسىٰ لا ورسره يو ځائے شوے نۀ وو.

¹⁸په دے دوران کښے تيزه سيلئ چليده اَؤ درياب چپے چپے وو.

¹⁹کله چه هغوئ درے څلور ميله کِشتئ وچلوله نو هغوئ عيسىٰ په اوبو باندے روان وليدو چه دَ کِشتئ په لور را نزدے کيږى. هغوئ ويرے واخستل،

²⁰خو عيسىٰ آواز ورکړو، ”ويريږئ مه، دا زَۀ يم.“

²¹نو بيا هغوئ دے ته تيار شُو چه هغه کِشتئ ته پريږدى اَؤ سمدستى کِشتئ هغه غاړے ته ورسيده چرته چه دَ دوئ دَ تلو نيت وو.

²²بل سحر هغه ګڼه دَ درياب په بله غاړه ولاړه وه اَؤ هغوئ هلته صرف يوه کِشتئ کتلے وه اَؤ دَ دے نه خبر وُو چه عيسىٰ دَ خپلو مُريدانو سره کِشتئ ته نۀ وو ختلے، څوک چه دَ هغۀ نه بغير لرے لاړل.

²³بهر حال دَ تيبرياس نه نورے کِشتئ دے غاړے ته هغه ځائے ته نزدے راغلے چرته چه خلقو هغه ډوډئ خوړلے وه، په کُومه چه مالِک شکر ويستلے وو.

²⁴کله چه خلقو وکتل چه هلته نۀ خو عيسىٰ وو اَؤ نۀ ئے مُريدان وُو نو هغوئ په خپله په کشتو کښے سوارۀ شول اَؤ دَ عيسىٰ په تلاش کښے کفرنحُوم ته روان شول.

²⁵هغوئ په بله غاړه عيسىٰ وليدو اَؤ هغوئ عيسىٰ ته ووئيل، ”مالِکه! تۀ دلته کله راغلے؟“

²⁶عيسىٰ جواب ورکړو، ”رښتيا خو دا دى چه زَۀ په دے خبر يم چه تاسو زما په تلاش کښے ځکه نۀ ئے راغلى چه تاسو نخښے وکتلے بلکه ځکه چه تاسو ډوډئ وخوړه اَؤ لوږه مو ما ته شوه.

²⁷تاسو خوارى وکړئ، نۀ صرف دَ دے فانى ډوډئ دَ پاره بلکه دَ هغے ډوډئ دَ پاره چه دَ تل تر ژوندُون پورے پاتے کيږى. اَؤ اِبن آدم به تاسو ته دا ډوډئ درکړى ځکه چه هم په هغۀ باندے پلار يعنے خُدائے په خپله دَ اِختيارمند کيدو مُهر لګولے دے.“

²⁸بيا هغوئ هغۀ ته ووئيل چه ”مُونږ ته څۀ کول په کار دى چه دَ خُدائے کار وکړو؟“

²⁹عيسىٰ جواب ورکړو چه ”دَ خُدائے کار دا دے چه په هغه چا ايمان راؤړى چه هغه ئے را استولے دے.“

³⁰هغوئ ووئيل، ”تۀ مُونږ ته کُومه مُعجزه ښکاره کولے شے چه مُونږ په تا ايمان راؤړو؟ تۀ به څۀ وکړے؟

³¹لکه چه صحيفے وائى چه زمُونږ پلارُونو نيکُونو په صحرا کښے من خوړلو، هغۀ هغوئ له دَ آسمان نه خوراک ورکوو.“

³²عيسىٰ جواب ورکړو، ”زَۀ تاسو ته دا وايم چه دا رښتيا نۀ دى چه مُوسىٰ تاسو ته دَ آسمان نه رښتينے ډوډئ درکوله بلکه دا رښتيا دى چه زما پلار تاسو ته دَ آسمان نه ډوډئ درکوى.

³³کُومه ډوډئ چه خُدائے درکوى هغه دَ آسمان نه راکُوزيږى اَؤ دُنيا له ژوندُون ورکوى.“

³⁴هغوئ هغۀ ته ووئيل، ”مالِکه! مُونږ ته دغه ډوډئ اوس اَؤ هميشه راکوه.“

³⁵عيسىٰ هغوئ ته ووئيل، ”زَۀ دَ ژوندون ډوډئ يم. څوک چه ما له راځى هغه به هيڅکله نۀ وږے کيږى اَؤ څوک چه په ما ايمان راؤړى هغه به هيڅکله نۀ تږى کيږى.

³⁶خو څنګه چه ما ووئيل چه تاسو زَۀ ليدلے يم خو ايمان راباندے نۀ راؤړئ.

³⁷هر څۀ چه زما پلار ما ته راکوى هغه به ما له راځى اَؤ څوک چه ما له راځى هغه به زَۀ هيڅ کله ونۀ شړم.

³⁸زَۀ دَ آسمان نه دَ خپلے رضا کولو دَ پاره نۀ يم راکُوز شوے بلکه دَ هغۀ دَ رضا دَ پاره چا چه زَۀ را استولے يم.

³⁹دا دَ هغۀ رضا ده چه هغۀ چه ما ته هر څۀ راکړى دى دَ هغے نه يو هم ورک نۀ کړم خو هغه ټول په آخرى ورځ راپورته کړم.

⁴⁰ځکه چه دا زما دَ پلار مرضى ده چه هر هغه څوک چه زوئے ووينى اَؤ په هغۀ ايمان راؤړى، هغه دے دَ تل ژوندُون خاوند شى، اَؤ زَۀ به ئے په آخرى ورځ بيا پاڅوم.“

⁴¹په دے باندے يهوديان وګُوريدل ځکه چه هغۀ ووئيل چه ”زَۀ هغه دَ آسمان نه راکُوزه شوے ډوډئ يم.“

⁴²هغوئ ووئيل، ”په رښتيا چه دَئے خو دَ يُوسف زوئے عيسىٰ دے چه مُونږ دَ دَۀ مور اَؤ پلار پيژنُو، نو بيا څنګه دَئے وئيلے شى چه زَۀ دَ آسمان نه راکُوز شوے يم؟“

⁴³نو بيا عيسىٰ جواب ورکړو چه ”په خپلو کښے مه ګُوريږئ

⁴⁴ځکه چه ما ته يو داسے سړے نۀ شى راتلے کُوم چه پلار چه زَۀ ئے راليږلے يم ما ته رانۀ کاږى، اَؤ زَۀ به هغه په آخرى ورځ راپورته کړم.

⁴⁵اَؤ دا دَ نبيانو په صحيفو کښے ليک دى. ”اَؤ هغوئ به خُدائے پوهه کړى.“ هر هغه څوک چه دَ پلار آؤرى اَؤ زده کړى هغه ما ته راځى.

⁴⁶زما مطلب دا نۀ دے چه ګنى چا پلار ليدلے دے بے له هغۀ نه چه دَ خُدائے نه راغلے دے، هغۀ پلار ليدلے دے.

⁴⁷په رښتيا رښتيا زَۀ تاسو ته دا وايم چه ايمان راړُونکے دَ تل ژوندُون خاوند دے.

⁴⁸زَۀ دَ ژوندُون ډوډئ يم

⁴⁹ستاسو پلارُونو نيکُونو په صحرا کښے من وخوړلو اَؤ هغوئ مړۀ دى.

⁵⁰خو زَۀ دَ هغے ډوډئ خبره کوم کُومه چه دَ آسمان نه راځى، هر څوک چه هغه وخورى نو هغه هيچرے نۀ مرى.

⁵¹زَۀ دَ ژوندُون ډوډئ يم چه دَ آسمان نه راکُوزه شوے ده. اَؤ څوک چه دا ډوډئ وخورى هغه به تل ژوندے وى. کُومه ډوډئ چه زَۀ ورکوم هغه زما جُسه ده اَؤ زَۀ ئے دَ دُنيا دَ ژوندون دَ پاره ورکوم.“

⁵²په دے په يهوديانو کښے يوه زبردسته جګړه راپورته شوه، هغوئ ووئيل چه ”دا سړے خپله جُسه مُونږ ته خوړلو له څنګه را کولے شى؟“

⁵³عيسىٰ جواب ورکړو، ”په رښتيا رښتيا زَۀ تاسو ته وايم چه تر څو چه تاسو دَ اِبن آدم جُسه ونۀ خورئ اَؤ دَ هغۀ وينه ونۀ څښئ تر هغے تاسو په ځان کښے ژوندُون نۀ شئ ليدے.

⁵⁴څوک چه زما جُسه وخورى اَؤ زما وينه وڅښى هغه دَ تل ژوندُون خاوند دے اَؤ هغه به زَۀ په آخرى ورځ پورته کړم.

⁵⁵زما جُسه حقيقى خوراک دے اَؤ زما وينه حقيقى څښاک دے

⁵⁶څوک چه زما جُسه خورى اَؤ زما وينه څښى هغه په ما کښے پاتے کيږى اَؤ زَۀ په هغۀ کښے پاتے کيږم

⁵⁷لکه چه ژوندى پلار زَۀ راواستولم اَؤ زَۀ دَ پلار په وجه ژوندے يم، دغه شان څوک چه ما وخورى هغه به زما په وجه ژوندے وى

⁵⁸هم دا هغه ډوډئ ده چه دَ آسمان نه را کُوزه شوے ده اَؤ دا دَ هغه ډوډئ په شان نۀ ده چه زمُونږ پلارُونو نيکونو وخوړله اَؤ مړۀ شول. څوک چه دا ډوډئ وخورى هغه به تل تر تله ژوندے وى.“

⁵⁹دا خبرے عيسىٰ هغه وخت په عبادت خانے کښے وکړے کله چه هغۀ په کفرنحُوم کښے تعليم ورکولو

⁶⁰دَ هغۀ ډيرو مُريدانو دَ دے په آؤريدو ووئيل چه ”دا زمُونږ دَ زغم نه بهر ده، نو بيا ئے څوک آؤريدلے شى؟“

⁶¹عيسىٰ خبر وو چه دَ هغۀ مُريدان په دے حقله ګُوريږى، نو هغۀ هغوئ ته ووئيل چه ”آيا تاسو په دے خفه کيږئ؟

⁶²دا څۀ خبره ده که تاسو اِبن آدم هغه ځائے ته په ختو ووينئ چرته چه هغه وړُومبے وو؟

⁶³صرف رُوح دَ ژوندُون سبب دے، جُسه دَ هيڅ کار نۀ ده اَؤ کُومے خبرے چه ما تاسو ته کړے دى هغه هم رُوح دے اَؤ هم ژوندُون.

⁶⁴خو بيا هم په تاسو کښے ځنے داسے دى چه ايمان نۀ لرى.“ ځکه چه عيسىٰ ته دَ مخکښے نه دا معلُومه وه چه څوک به ايمان نۀ راؤړى اَؤ څوک به په هغۀ مُخبرى کوى.

⁶⁵ځکه هغۀ ووئيل چه ”دغه وجه ده چه ما تاسو ته ووئيل چه هيڅوک هم ما ته نۀ شى راتلے تر څو چه پلار ورته دا توان ورکړے نۀ وى.“

⁶⁶دَ هغه وخت نه پس دَ عيسىٰ ډير مُريدان دَ هغۀ نه په شا شول اَؤ دَ هغے نه پس دَ هغۀ سره نۀ ګرزيدل.

⁶⁷نو عيسىٰ هغه دولسو مُريدانو ته ووئيل، ”آيا تاسو هم ما پريښودل غواړئ؟“

⁶⁸شمعُون پطروس ورته جوب ورکړو، ”مالِکه چا له به مُونږ لاړ شُو؟ تا سره خو دَ تل ژوندُون خبرے دى.

⁶⁹زمُونږ په تا ايمان دے اَؤ مُونږ په دے پوهه شوى يُو چه تۀ دَ خُدائے قُدوس يئے.“

⁷⁰عيسىٰ جواب ورکړو، ”آيا ما تاسو دولس واړه غوره کړى نۀ يئ څۀ؟ خو په تاسو کښے يو اِبليس هم دے!“

⁷¹دَ هغۀ مطلب دَ شمعُون اسکريوتى دَ زوئے يهوداه نه وو ځکه چه هم دا هغه وو چه په عيسىٰ به مُخبرى کوى اَؤ هغه په دغه دولسو مُريدانو کښے يو وو.