Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب اَعمال دَ رسُولانو 9 Bible Online

اَعمال دَ رسُولانو 9 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

اَعمال دَ رسُولانو 9

¹په دے دوران کښے ساؤل لا اوس هم دَ مالِک عيسىٰ منُونکو ته دَ قتل دړکے کولے. هغه مشر کاهن ته لاړو.

²اَؤ درخواست ئے ورته وکړو اَؤ دَ دمشق دَ عبادت خانو په نُوم ئے دَ دے مضمُون اَؤ اِختيار خطونه وغُوښتل چه که څوک دَ دے دين په لاره ووينم که سړے وى اَؤ که ښځه، ټول به ګرفتار کړم اَؤ بيتُ المُقدس ته به ئے راولم.

³هغه لا په لاره وو اَؤ دمشق ته ورنزدے کيدو چه ناڅاپى له آسمان نه يوه رڼا دَ هغۀ ګير چاپيره وځليدله.

⁴هغه په مزکه راپريوتو اؤ داسے يو آواز ئے واؤريدو چه ”ساؤله! ساؤله! تۀ ما ولے ربړوے؟“

⁵هغۀ تپوس وکړو، ”مالِکه! تۀ څوک يئے؟“ جواب راغے چه ”زَۀ عيسىٰ يم چه تۀ ئے ربړوے.

⁶خو پاڅه اَؤ ښار ته لاړ شه اَؤ تا ته به وښايلے شى چه تا ته څۀ کول په کار دى.“

⁷په دے دوران کښے کُوم سړى چه دَ هغۀ ملګرى وُو، هغوئ غلى ولاړ وُو. هغوئ آواز خو واؤريدو خو هيڅوک ئے ونۀ ليدو.

⁸نو ساؤل له مزکے نه راپورته شو خو څۀ ئے ليدے نۀ شُو، نو هغوئ هغه دَ لاسه ونيولو اَؤ دمشق ښار ته ئے راوستو.

⁹اَؤ هغۀ تر دريو ورځو پورے څۀ نۀ ليدل اَؤ نۀ ئے څۀ خوراک څښاک کولو.

¹⁰په دمشق کښے يو دَ عيسىٰ منُونکے سړے وو چه نُوم ئے حننياه وو. هغۀ رويا وليده اَؤ دَ مالِک دا آواز ئے واؤريدو چه وئيل ئے، ”اَئے حننياه!“ هغۀ جواب ورکړو چه ”مالِکه! زَۀ حاضر يم.“

¹¹مالِک هغۀ ته ووئيل چه ”سمدستى هغه کُوڅے ته لاړ شه چه ورته نيغه وئيلے شى اَؤ دَ يهُوداه کره ورشه اَؤ دَ ترسوس نه يو سړے راغلے چه ساؤل ئے نُوم دے، تپوس ئے وکړه. تۀ به هغه په دُعا ووينے.

¹²هغۀ رويا وليده چه دَ حننياه نُوم سړے دَ ننه راځى اَؤ په هغۀ خپل لاس کيږدى اَؤ نظر ئے وشى.“

¹³خو حننياه جواب ورکړو چه ”مالِکه! ما ډير ځله دَ دے سړى په حقله آؤريدلى دى اَؤ کُومے بدئ چه دَۀ ستا دَ منُونکو سره په بيتُ المُقدس کښے کړى دى، دَ هغے نه هم خبر يم.

¹⁴اَؤ هغه له مشر کاهن نه دَ دے اِختيار سره دلته راغلے دے چه هغه ټول خلق ګرفتار کړى څوک چه ستا نُوم يادوى.“

¹⁵خو مالِک هغۀ ته ووئيل چه ”تۀ ضرور لاړ شه ځکه چه دا سړے مے دَ خپل خدمت دَ پاره غوره کړے دے څوک چه به غيرو قومُونو اَؤ دَ هغو بادشاهانو اَؤ اِسرائيليانو ته زما نُوم څرګندوى.

¹⁶زَۀ به په خپله هغۀ ته هغه څۀ وښايم چه هغۀ ته به زما دَ خاطره څومره زغمل وى.“

¹⁷نو په دے حننياه روان شو اَؤ هغه کور ته ورغلو اَؤ په ساؤل ئے خپل لاسُونه کيښول اَؤ وئے وئيل چه ”زما وروره ساؤله! مالِک عيسىٰ چه په تا په لارے پيښ شوے وو، هغۀ زَۀ تا ته په دے عرض را استولے يم چه ستا نظر بيا وشى اَؤ تۀ په رُوحُ القُدس معمُور شے“

¹⁸اَؤ سمدستى هغۀ ته داسے معلُوميده لکه چه دَ هغۀ دَ سترګو نه پوټکى لرے شول اَؤ هغۀ بيا نظر ومُوندلو. هغه بيا پاڅيدو اَؤ بپتسمه ئے واخسته.

¹⁹اَؤ دَ هغے نه پس هغۀ ډوډئ وخوړه اَؤ په وجُود کښے ئے طاقت پيدا شو.

²⁰ساؤل يو څو ورځے په دمشق کښے دَ عيسىٰ منُونکو سره پاتے شو اَؤ سمدستى ئے په عبادت خانو کښے دَ عيسىٰ په حق کښے وعظ کاوو چه دا دَ خُدائے زوئے دے.

²¹چا چه دا واؤريدل نو حق حيران شول اَؤ وئے وئيل چه ”دا هغه سړے نۀ دے څۀ چا چه په بيتُ المُقدس کښے هغه خلق وژل چه دَ عيسىٰ نُوم به ئے يادولو؟ اَؤ آيا دَئے خاص په دے غرض دلته نۀ وو راغلے چه دغه خلق ګرفتار کړى اَؤ مشر کاهن له ئے بوزى؟“

²²خو دَ ساؤل وعظ ورځ په ورځ نور هم اثرناک کيدو اَؤ دَ دمشق يهُوديان ئے په خپلو مضبوطو دلائيلو خاموش کول چه عيسىٰ هم مسيح دے.

²³کله چه ډيرے ورځے تيرے شوے نو يهُوديان راغونډ شول اَؤ دَ ساؤل دَ مرګ سازش ئے وکړو.

²⁴خو دَ هغوئ سازش هغۀ ته معلُوم شو. هغوئ دَ ورځے اَؤ دَ شپے دَ ښار دَ دروازو څوکئ شروع کړه، دَ دے دَ پاره چه هغه قتل کړى.

²⁵خو دَ هغۀ ملګرو هغه دَ شپے مال دَ ښار په ديوال په يوه ټوکرئ کښے ښکته کُوز کړو.

²⁶کله چه ساؤل بيتُ المُقدس ته ورسيدو نو هغۀ کوشش وکړو چه دَ عيسىٰ منُونکو سره يو ځائے شى اَؤ په ډله کښے ئے شامل شى خو هغوئ ټول دَ هغۀ نه ويريدل ځکه چه دَ هغوئ په دے يقين نۀ راتلو چه ګنى هغۀ ايمان راؤړے دے.

²⁷خو برنبا هغه دَ لاسه ونيولو، رسُولانو له ئے بوتلو اَؤ دَ هغوئ سره ئے پيژندګلى وکړه اَؤ هغوئ ته ئے هغه قِصه تيره کړه چه ساؤل دَ سفر په دوران کښے مالِک څنګه ليدلے اَؤ دَ هغۀ آواز ئے آؤريدلے وو اَؤ دا چه هغۀ په دمشق کښے څرنګ په زړه ورتيا سره دَ عيسىٰ په باب کښے وعظ کاوو.

²⁸بيا ساؤل دَ هغوئ سره پاتے شو اَؤ په بيتُ المُقدس کښے دَ هغوئ سره آزاد ګرزيدو، اَؤ هغۀ ښۀ په زړه ورتيا اَؤ په ډاګه دَ مالِک په باب کښے وعظ کاوو.

²⁹اَؤ دَ يُونانى ژبه ويُونکو يهُوديانو سره ئے خبرے اَؤ مُناظرے کولے، خو هغوئ بيا دَ هغۀ دَ قتل کوشش وکړو.

³⁰اَؤ کله چه دَ عيسىٰ منُونکى دَ دے نه خبر شول نو هغوئ ورسره تر قيصريه پورے جلب وکړو اَؤ ترسوس ته ئے رُخصت کړو.

³¹په دے دوران کښے په يهُوديه، ګليل اَؤ سامريه کښے هر چرته جماعت په قلاره وو اَؤ مضبوطيا ئے ومُونده اَؤ دَ مالِک په ويره کښے اَؤ دَ رُوحُ القُدس په ملګرتيا کښے ئے ترقى مُونده اَؤ شمير ئے زياتيدو.

³²اَؤ پطروس په هر ځائے ګرزيدو. يو ځل هغه لُده نومے ځائے ته دَ عيسىٰ منُونکو ليدو له راغے.

³³هلته هغۀ اينياس نُومے سړے وليدو چه دَ اتو کالو راسے دَ فالج دَ لاسه په کټ کښے پروت وو.

³⁴پطروس هغۀ ته ووئيل چه ”اينياسه! عيسىٰ مسيح دِ جوړوى! پاڅه اَؤ بستره دِ ونغاړه.“ اَؤ هغه سمدستى پاڅيدو.

³⁵څوک چه په لُده اَؤ شارون کښے اوسيدل، هغوئ دَئے وليدو اَؤ مالِک ته ئے رجُوع وکړه.

³⁶په يافا کښے تبيتا نومے يوه عيسىٰ منُونکى وه چه په يُونانى کښے ورته ډورکاس يعنے هوسئ وائى، چه خپلے ورځے ئے په نيکئ اَؤ سخاوت کښے تيرولے.

³⁷په دغه ورځو کښے هغه ناجوړه شوه اَؤ مړه شوه اَؤ هغوئ هغے له غُسل ورکړو اَؤ پاس په بالاخانه کښے ئے کيښودله.

³⁸اَؤ لُده اَؤ يافا دواړه يو بل ته نزدے وُو، نو عيسىٰ منُونکو ته چه دا پته لګيدلے وه چه پطروس هلته نزدے راغلے دے، هغوئ ورپسے دوه سړى واستول اَؤ دا تاکيد ئے ورته وکړو چه ”مهربانى وکړه اَؤ بے ډيله دلته راشه.“

³⁹اَؤ پطروس ورسره سمدستى راروان شو. کله چه هغه راغے نو هغوئ پاس بالاخانے ته بوتلو اَؤ واړه کونډے ښځے ورته راټولے شوے اَؤ په سرو سترګو ئے ورته ژړل اَؤ هغه جامے ئے ورته وښولے کُومے چه تبيتا جوړے کړے وے، کله چه دَ هغوئ سره وه.

⁴⁰خو پطروس هغوئ ټولے بهر کړے اَؤ په زنګنُونو شو اَؤ دُعا ئے وغوښتله، بيا ئے مړى ته مخ راوګرزولو اَؤ وئے وئيل چه ”تبيتا! پورته شه!“ هغے خپلے سترګے وغړولے اَؤ چه پطروس ئے وليدلو نو کښيناستله.

⁴¹پطروس هغے له لاس ورکړو اَؤ هغه ئے په پښو ودروله، بيا هغۀ ټول خُدائے منُونکى اَؤ هغه کونډے ښځے هم راوغوښتلے اَؤ هغوئ ته ئے ژوندئ وښودله.

⁴²دا خبره په ټوله يافا کښے خوره شوه اَؤ ډيرو خلقو په مالِک ايمان راوړو.

⁴³اَؤ پطروس څۀ مُوده په يافا کښے دَ شمعُون نومے څميار سره پاتے شو.