Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب کورنتيانو دويم 7 Bible Online

کورنتيانو دويم 7 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

کورنتيانو دويم 7

¹نو اَئے خوږو دوستانو! چُونکه زمُونږ سره داسے وعدے شوى دى نو راځئ چه مُونږ خپل ځانُونه دَ هر قِسمه جسمانى اَؤ رُوحانى ناپاکو نه پاک کړُو اَؤ دَ خُدائے دَ ويرے نه خپل پاکوالے کمال ته ورسوُو.

²مُونږ ته په خپلو زړُونو کښے ځائے راکړئ. مُونږ دَ هيچا سره بے اِتفاقى نۀ ده کړے، چا ته مو نُقصان نۀ دے رسولے اَؤ دَ چا نه مو خپل مقصد نۀ دے تر سره کړے.

³زَۀ تاسو ملامتول نۀ غواړم ځکه چه ما تاسو ته اول هم وئيلى دى چه تاسو زمُونږ په زړُونو کښے داسے ځائے مُوندلے دے چه که مرګ وى اَؤ که ژوندُون، مُونږ تاسو سره يو ځائے يُو.

⁴زَۀ په تاسو باور کوم اَؤ چه زَۀ په تاسو ډير فخر کوم ما ته پُوره تسلى حاصله ده اَؤ چه په مُونږ چه څومره مُصيبتُونه راځى په هغو ټولو کښے زما زړۀ بيحده خوشحاليږى.

⁵هر کله چه مُونږ مِکدونيه ته راغلُو نو زمُونږ دے خوارو بدنُونو ته دلته هم هيڅ آرام نۀ وو، هر طرف ته تکليفُونه وُو، زمُونږ نه ګير چاپير جګړے وے اَؤ زمُونږ په زړُونو کښے ئے ويره وه.

⁶خو خُدائے چه عاجزانو ته تسلى ورکوى نو دَ تيطوس په راتلو ئے مُونږ ته تسلى راکړله،

⁷نۀ تش دَ هغۀ په راتلو بلکه دَ هغۀ په هغه تسلئ چه هغۀ ته له تاسو نه ورکړے شوے وه، اَؤ چه هغۀ مُونږ خبر کړلُو چه تاسو زما په ليدو پسے څومره ليواله يئ اَؤ چه ډير اَفسوس کوئ اَؤ زما ملګرتيا کوئ نو په هغوئ زَۀ نور زيات خوشحاله شوم.

⁸که چرے تاسو زما په هغه درليږلى خط غمژن وئ نو اوس په هغے پښيمانه نۀ يم. زَۀ به په دے هله خفه شوے وے که چرے ما ليدلے وے چه هغه خط تاسو غمژن کړلئ که هغه هم دَ لږ وخت دَ پاره وے.

⁹خو اوس په دے خوشحاله يم چه ستاسو دَ غم نتيجه توبه ګارى شوه ولے چه ستاسو غم دَ خُدائے دَ مرضئ په مُطابق وو، دَ پاره دَ دے چه تاسو ته زمُونږ دَ طرف نه څۀ نُقصان نۀ وى.

¹⁰ځکه چه دَ خُدائے دَ مرضئ په مُطابق غم داسے توبه راپيدا کوى چه دَ هغے اَنجام خلاصُون دے اَؤ په هغے پښيمانه کيدل نِشته، خو دَ دُنيا غم مرګ پيدا کوى.

¹¹نو ګورئ دغه خبرے چه تاسو دَ خُدائے دَ مرضئ په مُطابق غمژن شوئ په تاسو کښے څومره سرګرمى، عُذر، خفګان، ويره، شوق، جوش اَؤ غيرت پيدا کړو. تاسو په هر جوړ دا ثابت کړل چه تاسو په دے خبره کښے بر يئ.

¹²نو بيا اګر که ما تاسو ته ليکلى وُو خو په هغه وجه مے نۀ وُو ليکلى، چا چه بے اِنصافى وکړه اَؤ نۀ په هغه وجه چه دَ چا سره چه بے اِنصافى وشوه خو په دے وجه چه تاسو دَ خُدائے په حضُور کښے زمُونږ څومره رښتينى تابعداره ظاهر شئ.

¹³ځکه خو زمُونږ دومره تسلى وشوه. اَؤ زمُونږ په دے هم تسلى وشوه کله چه مُونږ وليدل چه تيطوس ډير خوشحاله دے نو مُونږ ته نوره هم زياته خوشحالى حاصله شوه ځکه چه ستاسو ټولو په سبب هغۀ تسلى بيا مُونده.

¹⁴اَؤ که ما دَ هغۀ په وړاندے ستاسو په باب کښے څۀ فخر وکړو نو شرمنده نۀ شوم بلکه څنګه چه مُونږ تاسو ته ټولے خبرے په رښتيا وکړے هم هغه شان چه مُونږ کُوم فخر دَ تيطوس په وړاندے وکړو، هغه هم رښتيا وختلو.

¹⁵اَؤ هر کله چه هغۀ ته ستاسو دَ ټولو فرمانبردارئ راياديږى چه تاسو څنګه په ويره اَؤ رپيدلو هغه قبُول کړو نو تاسو سره دَ هغۀ دَ زړۀ مينه نوره هم زياتيږى.

¹⁶زَۀ خوشحاله يم چه ستاسو له طرفه په هره خبره کښے زما تسلى ده.