Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب عبرانيانو 10 Bible Online

عبرانيانو 10 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

عبرانيانو 10

¹ځکه چه شريعت چه په کښے دَ راتلُونکو ښو څيزُونو عکس دے اَؤ دَ هغه څيزُونو اصلى شکل نۀ دے، دَ هغه يو قِسم قُربانو په وجه کُومے چه کال په کال بے ناغے پيش کولے شى، خُدائے ته نزدے راتلُونکى خلق هيڅ کله هم کامل کولے نۀ شى.

²نو دَ هغوئ پيش کول به ختم شوى نۀ وُو څۀ؟ که عبادت کوُونکى يو وار پاک شوى وے نو بيا به دَ هغوئ زړۀ هغوئ نۀ ګُناه ګار کولے.

³بلکه هغه قُربانئ کال په کال ګُناهُونه رايادوى.

⁴ځکه چه دا مُمکنه نۀ ده چه دَ غوايو اَؤ چيلو وينه ګُناهُونه لرے کړى.

⁵ځکه خو مسيح دُنيا ته دَ راتلو په وخت وائى چه : ”تا قُربانى اَؤ نذر خوښ نۀ کړو بلکه زما دَ پاره دے يو بدن تيار کړو.

⁶په پُوره سوزيدُونکو قُربانو اَؤ دَ ګناه په قُربانو خو خوشحاله نۀ شوے.

⁷هغه وخت ما ووئيل چه ګوره! زَۀ راغلے يم، لکه چه دَ کتاب په پاڼو کښے زما په باب کښے ليکلى دى چه اَئے خدايه! زَۀ راغلے يم چه ستا مرضى پوره کړم.“

⁸اول خو هغه وائى چه : ”نۀ خو تا قُربانى اَؤ نذرُونه اَؤ پُوره سوزيدُونکے قُربانئ اَؤ دَ ګُناه قربانئ خوښے کړے اَؤ نۀ دَ هغے نه خوشحاله شوے“ اګر که هغه قُربانى دَ شريعت په مُطابق پيش کولے شى.

⁹اَؤ بيا دا وائى چه : ”ګوره، زَۀ راغلے يم چه ستا مرضى پُوره کړم.“ غرض دا چه هغه اولنئ قُربانئ ځکه منسُوخ کوى چه دَ مسيح قُربانى هغه ځائے ونيسى.

¹⁰دَ خُدائے دَ مرضئ په سبب مُونږ دَ عيسىٰ مسيح دَ بدن دَ يو ځل قُربانيدو په وجه کُومه چه دَ هميشه دَ پاره وه، پاک کړى شوى يُو.

¹¹اَؤ هر يو کاهن خو هره ورځ په ولاړه عبادت کوى اَؤ بيا بيا يو قِسم قُربانى پيش کوى کُومے چه هيڅ کله ګُناهُونه لرے کولے نۀ شى.

¹²خو مسيح دَ هميشه دَ پاره دَ ګُناهُونو دَ لرے کولو دَ پاره په يوے قُربانئ پيش کولو دَ خُدائے ښى لاس ته کښيناستو.

¹³اَؤ له هغه وخت نه په دے انتظار دے چه دَ هغۀ دُښمنان دَ هغۀ دَ پښو دَ لاندے کړے شى.

¹⁴ځکه چه هغه په يوے قُربانئ پيش کولو هغوئ هميشه دَ پاره کامل کړى دى کُوم چه پاک شوى دى.

¹⁵اَؤ رُوحُ القُدس هم مُونږ ته دغه ګواهى راکوى چه :

¹⁶”مالِک فرمائى چه کُومه وعده چه زَۀ به دَ هغوئ سره دَ هغو ورځو نه پس کوم، هغه دا ده چه زَۀ به خپل حُکمُونه دَ هغوئ زړُونو ته واچوم اَؤ دَ هغوئ په ذهن کښے به ئے وليکم.“ اَؤ بيا هغه دا وائى چه :

¹⁷”دَ هغوئ ګُناهُونه اَؤ نافرمانئ به بيا کله هم يادے نۀ کړم.“

¹⁸اَؤ چه دَ هغوئ معافى شوے ده نو بيا دَ ګُناهُونو قُربانئ پيش کولو حاجت نِشته.

¹⁹نو اوس اَئے ورُوڼو! چه مُونږ دَ عيسىٰ دَ وينے په سبب پاک ترين مقام ته په داخليدو زړۀ ور يُو،

²⁰په هغه نوے اَؤ ژوندئ لار چه هغۀ زمُونږ دَ پاره دَ پړدے له مينځ نه خلاصه کړے ده، يعنے دَ خپل بدن په وسيله،

²¹اَؤ چه زمُونږ دغه شان لوئے کاهن دے چه دَ خُدائے دَ کور مُختيار دے،

²²نو راځئ چه خُدائے ته ورشُو اَؤ په داسے حالت کښے چه زمُونږ زړُونه رښتينى وى، زمُونږ ايمان دِ مظبُوط وى، زمُونږ ضمير دِ دَ ګُناه دَ اِحساس نه پاک وى، اَؤ زمُونږ بدنُونه دِ په صفا اوبو سره ونيځلى وى.

²³په دے حالت کښے چه دَ کُوم اُميد چه مُونږ اِقرار کوُو هغه اُميد به ټينګ ونيسُو ځکه چه خُدائے په خپل لوظ پُوره کولو کښے وفادار دے.

²⁴اَؤ مُونږ دَ يو بل خيال وساتُو اَؤ يو بل ته دَ مينے اَؤ نيکو کارُونو دَ کولو ترغيب ورکوُو.

²⁵اَؤ دَ يو بل سره دَ عبادت دَ پاره جمع کيدو نه منع نه شُو لکه څنګه چه دَ ځنو خلقو دستُور دے، بلکه يو بل ته نصيحت وکړُو، اَؤ هر څومره چه هغه ورځ په رانزدے کيدو وينئ هغه هومره ئے زيات کوئ.

²⁶که مُونږ دَ حق دَ پيژندګلو نه پس له قصده ګُناهُونه کوُو نو دَ ګُناهُونو دَ پاره څۀ بله قُربانى نِشته.

²⁷خو دَ عدالت يو ويروُونکے اِنتظار اَؤ غضبناک اور پاتے دے کُوم به چه دَ خُدائے مُخالفان وسيزى.

²⁸کله چه مُوسىٰ شريعت نۀ منُونکى دَ دوؤ يا دريو سړو په ګواهئ بے له څۀ رحم نه مړۀ کولے شى،

²⁹نو خيال وکړئ چه هغه څوک به دَ څومره زياتے سزا لائق وګرزى چه دَ خُدائے زوے ئے رد کړلو، اَؤ دَ وعدے وينه چه هغه پرے پاک شوے وو هغه ئے ناپاکه وګڼله، اَؤ دَ فضل رُوح ئے بے عزته کړو.

³⁰ځکه چه مُونږ هغه پيژنُو چا چه فرمائيلى دى چه : ”بدل اخستل زما کار دے، بدل به زَۀ آخلم“ اَؤ بيا دا چه ”مالِک به دَ خپل اُمت عدالت کوى.“

³¹دَ ژوندى خُدائے په لاسُونو کښے ورتلل هيبتناکه خبره ده!

³²خو اول هغه اولنئ ورځے رايادے کړئ چه په تاسو دَ خُدائے نُور وځليدو، اَؤ تاسو څومره مُصيبتُونه وزغمل اَؤ مظبُوط پاتے شوئ.

³³کله کله دَ سپکاوؤ اَؤ دَ مُصيبتُونو په وجه تاسو تماشه شوئ، دَ چا سره چه بد سلُوکى کيده، کله کله تاسو دَ هغوئ په بد سلُوکئ کښے ورسره شريک هم شوئ،

³⁴اَؤ چه تاسو دَ قيديانو سره همدردى هم وکړه، اَؤ دَ خپل مال لوټ کيدل مو هم په خوشحالئ سره منظُور کړل، په دے پوهه وئ چه تاسو سره يو غوره اَؤ دَ تل ميراث دے.

³⁵نو بيا خپله زړه ورتيا مه پريږدئ ځکه چه دَ هغے ډير اجر دے.

³⁶ځکه خو تاسو ته صبر کول ضرورى دى چه دَ خُدائے مرضى پُوره کړئ اَؤ لوظ کړى شوى څيزُونه حاصل کړئ.

³⁷اَؤ اوس ډير لږ وخت پاتے دے چه : ”راتلُونکے به راشى اَؤ ايساريږى نه.

³⁸اَؤ زما صادِق به په ايمان پائى، اَؤ که چرے هغه وګرزى نو زما زړۀ به له هغۀ نه خوشحاله نۀ وى.“

³⁹خو مُونږ به راونۀ ګرزُو چه هلاک شُو، بلکه ايمان لرُونکى يُو چه ځانُونه بچ کړُو.