Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب مُکاشفه 1 Bible Online

مُکاشفه 1 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

مُکاشفه 1

¹دا هغه کشف دے چه خُدائے عيسىٰ مسيح له ورکړو چه هغه خپلو غُلامانو ته هغه خبرے وښائى چه کُومے به زر تر زره پيښيږى. هغۀ خپله فرښته خپل غُلام يوحنا ته راواستوله اَؤ دا خبرے ئے ورته وښايلے.

²اَؤ هغۀ دَ خُدائے دَ کلام اَؤ دَ عيسىٰ مسيح ګواهى ورکړه، هر څۀ چه ئے وليدل.

³بختور دے هغه څوک چه دا لولى اَؤ بختور دى هغه خلق چه دَ پيشن ګوئى دا کلام آؤرى اَؤ څۀ چه په کښے ليک دى په هغه عمل کوى، ځکه چه وخت نزدے دے.

⁴دَ يوحنا له طرفه دَ ايشيا صوبے دَ اُوو جماعتُونو په نوم : په تاسو دِ فضل اَؤ سلامتى وى، دَ خُدائے له طرفه چه شته، چه وو اَؤ چه راتلُونکے دے، اَؤ له هغه اُوو رُوحونو له طرفه چه دَ هغۀ دَ تخت دَ وړاندے دى،

⁵اَؤ دَ عيسىٰ مسيح وفادار ګواه چه له مړو نه اول ژوندے پاڅيدو اَؤ دَ زمکے دَ بادشاهانو سردار دے. هغه مُونږ سره مينه کوى اَؤ مُونږ ئے دَ خپلے وينے په قُربانئ له ګُناهُونو نه آزاد کړُو.

⁶اَؤ مُونږ ئے دَ خپل خدائے پلار دَ پاره دَ بادشاهت کاهنان جوړ کړلُو. دَ هغۀ لوئى اَؤ طاقت دِ تل تر تله قائم وى! آمين

⁷ګورئ، هغه په وريځو کښے راځى! هر څوک به ئے په خپلو سترګو ووينى اَؤ هغوئ به ئے هم، چا چه سُورے کړے وو، اَؤ دَ دُنيا ټول خلق به په هغه وير کوى. دغه شان به وى. آمين

⁸قادر مُطلق خُدائے وائى چه ”زَۀ الاول اَؤ الاخر يم، چه شته، چه وو اَؤ چه راتلُونکے دے.“

⁹زَۀ ستاسو ورور يوحنا، په تکليف، په بادشاهئ اَؤ په صبر کښے تاسو سره خپل عيسىٰ کښے شريک يم. زَۀ دَ خُدائے دَ کلام اَؤ دَ عيسىٰ په حقله دَ ګواهئ ورکولو په وجه دَ پتموس نومے په جزيره کښے قيد وم.

¹⁰اَؤ دَ مالِک په ورځ، يعنے دَ اِتوار ورځ وه، چه رُوح په ما غلبه وکړه، نو ما دَ خپل شانه يو اُوچت آواز واؤريدو چه دَ سُرنا په شان وو.

¹¹هغۀ ما ته ووئيل چه ”څۀ چه وينے هغه په يو کتاب کښے وليکه اَؤ اُوو واړو جماعتُونو ته ئے وليږه، يعنے اِفِسوس، سمُرنه، پرګمون، تواتيره، سرديس، فيلدِلفيه، اَؤ لوديکيه ته.“

¹²زَۀ ورپسے راوګرزيدلم چه دا څوک دے چه ما سره خبرے کوى؟ اَؤ کله چه زَۀ راوګرزيدلم نو ما دَ سرو زرو اُووۀ ډيوټُونه وليدل.

¹³اَؤ دَ دے ډيوټُونو په مينځ کښے يو دَ ”اِبنِ آدم په شان“ وو چه تر پښو پورے ئے چُوغه آغوستے وه اَؤ په سينه ئے دَ سرو زرو سينه بند تاؤ کړے وو.

¹⁴دَ سر ويښتۀ ئے لکه دَ واؤرے يا سپينے وړئ په شان سپين وُو اَؤ سترګے ئے دَ اور دَ شُغلو په شان وے.

¹⁵اَؤ پښے ئے دَ زيړو په شان ځليدلے چه په بټئ کښے سرۀ شوے وى اَؤ آواز ئے دَ تيزو اوبو په شان وو.

¹⁶اَؤ هغۀ په ښى لاس کښے اُووۀ ستورى نيولى وُو اَؤ دَ هغۀ دَ خُلے نه يوه تيزه دوه مخے تُوره راووتله اَؤ دَ هغۀ څيره دَ تيز نمر په شان ځليده.

¹⁷کله چه هغه ما وليدو نو زَۀ لکه دَ مړى دَ هغه په پښو کښے پريوتلم، خو هغۀ خپل ښئ لاس په ما کيښودو اَؤ وئے وئيل، ”وريږه مه، زَۀ الاول اَؤ الاخر يم،

¹⁸اَؤ القيوم، زَۀ مړ وم خو اوس تل تر تله ژوندے يم اَؤ دَ مرګ اَؤ دَ عالم ارواح کُنجيانے ما سره دى.

¹⁹دَ دے دَ پاره هغه هر څۀ وليکه څۀ چه تۀ وينے، څۀ چه اوس دى اَؤ څۀ چه راتلُونکى دى.

²⁰تا چه زما په ښى لاس کښے اُووۀ ستورى ليدلى دى اَؤ هغه اُووۀ دَ سرو زرو ډيوټونه، دَ هغے راز دا دے چه اُووۀ ستورى دَ اُوو جماعتُونو فرښتے دى اَؤ دا اُووۀ ډيوټُونه اُووۀ جماعتُونه دى.