Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب مُکاشفه 21 Bible Online

مُکاشفه 21 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

مُکاشفه 21

¹بيا ما يو نوے آسمان اَؤ يوه نوے مزکه وليده ځکه چه وړُومبنے آسمان اَؤ وړُومبنئ مزکه غائب شوى وُو اَؤ سمندر هم نۀ وو.

²اَؤ ما پاک ښار، يعنے نوے بيتُ المُقدس وليدلو چه دَ خُدائے له طرفه له آسمان نه راکُوزيدو، اَؤ دا داسے تيار کړے شوے وو لکه چه ناوے دَ خپل خاوند دَ پاره ښکلے تياره کړے شوے وى.

³ما له تخت نه يو اُوچت آواز واؤريدو چه دا ئے وئيل چه ”ګورئ! اوس خُدائے دَ بنى آدمو په مينځ کښے استوګنه کوى، هغه به دَ هغوئ سره اوسيږى اَؤ هغوئ به دَ هغۀ اُمت وى اَؤ خُدائے به په خپله دَ هغوئ سره وى.

⁴هغه به دَ هغوئ دَ سترګو ټولے اوښکے وچے کړى، هلته به نۀ مرګ، نۀ ويره، نۀ ژړا اَؤ نۀ دړد وى ځکه چه وړُومبى څيزُونه تير شوى دى.“

⁵بيا څوک چه په تخت ناست وو، هغۀ ووئيل چه ”وګورئ! زَۀ ټول څيزُونه نوى کوم!“ اَؤ هغۀ ما ته ووئيل چه ”دا وليکه ځکه چه دا ټولے خبرے دَ اِعتبار لائقے اَؤ رښتيا دى.“

⁶نو ما ته ئے ووئيل چه ”وشو! الفه اَؤ اوميګه زَۀ يم، الاول اَؤ الاخر زَۀ يم. هر څوک چه تږے وى زَۀ به هغۀ ته دَ ژوندُون دَ اوبو له چينو نه دَ څښلو حق ويړيا ورکړم.

⁷هر څوک چه غالب شى هغه به دَ دے وارث شى، زَۀ به دَ هغۀ خُدائے يم اَؤ هغه به زما زوئے وى.

⁸خو دَ ويريدُونکو، بے ايمانو، پليتانو، قاتلانو، حرامکارانو، جادُوګرانو، بُت پرستانو اَؤ هر قسم دروغژنو برخه به په هغه تالاب کښے وى چه په کښے دَ ګُوګړو اور بليږى، اَؤ دا دويم مرګ دے.“

⁹بيا په هغه اُوو فرښتو کښے چه دَ اُوو آخرى آفتُونو ډک جامُونه ورسره وُو، يوه ما له راغله اَؤ وئے وئيل چه ”راځه! اَؤ زَۀ به تا ته ناوے وښايم، يعنے دَ ګډُورى ښځه به درته وښايم.“

¹⁰زَۀ دَ رويا په حالت کښے وم اَؤ فرښتے زَۀ يو لوئے اُوچت غر ته بوتلم اَؤ دَ بيتُ المُقدس پاک ښار ئے راته وښئيلو چه دَ خُدائے له طرفه له آسمان نه راکُوزيدو.

¹¹هغه دَ خُدائے په جلال روښانه وو، دَ هغۀ پړق دَ قيمتى جواهراتو په شان لکه دَ زبرجدو صفا اَؤ دَ بلور په شان وو.

¹²دَ هغۀ يو لوئے اُوچت ديوال وو چه په کښے دولس دروازے وے اَؤ په هغو کښے دولس فرښتے وے، اَؤ په دروازو دَ بنى اِسرائيلو دَ دولسو خيلُونو نُومونه ليکلى شوى وُو.

¹³نمرخاته ته درے دروازے وے، قطب ته درے، سهيل ته درے اَؤ نمر پريواتۀ ته درے دروازے وے.

¹⁴دَ ښار دَ ديوال په بُنياد کښے دولس کاڼى وُو اَؤ په هغوئ دَ ګډُورى دَ دولسو رسُولانو نومُونه وُو.

¹⁵کُومے فرښتے چه ما سره خبرے وکړلے، دَ هغے سره دَ سرو زرو يو ګز وو چه پرے دَ ښار هغه ديوالُونه اَؤ دروازے ناپ کړى.

¹⁶اَؤ ښار په مربع شکل جوړ وو اَؤ څومره چه اُوږد وو هغه هومره پلن وو، اَؤ هغۀ په ګز دَ هغۀ اُوږدوالے، پلنوالے اَؤ اُوچتوالے چه يو برابر وُو، دوه نيم زره کيلوميټره وو، ناپ کړل.

¹⁷دَ هغه ديوال شپيته ميټره اُوچت وو، دا اِنسانى پيمانه وه چه فرښتے استعمالوله.

¹⁸ديوال دَ زبرجدو نه جوړ وو اَؤ ښار په خپله دَ سُوچه سرو زرو نه جوړ شوے وو اَؤ دَ صفا شيشے په شان پړقيدو.

¹⁹دَ ښار دَ ديوال بُنيادُونه په قسما قسم قيمتى کاڼو ډولئ کړى شوى وُو چه اول دَ بُنياد کاڼے دَ زبرجدو وو، دويم دَ نيلم، دريم دَ شب چراغ، څلورم دَ زمرُد،

²⁰پينځم دَ سليمانى، شپږم دَ عقيقو، اُووم دَ سنګ يشب، اَتم دَ فيروزے، نهم دَ طوپاز، لسم دَ يمانى، يوولسم دَ سنګ سُنبلى اَؤ دولسم دَ ياقُوتو وو.

²¹اَؤ هغه دولس دروازے دَ دولسو مرغلرو وے، هره دروازه دَ يوے مرغلرے نه جوړه وه. دَ ښار کُوڅے دَ صفا شيشے په شان دَ سُوچه سرو زرو وے.

²²ما په ښار کښے دَ خُدائے کور ونۀ ليدو ځکه چه مالِک قادر مُطلق خُدائے اَؤ ګډُورے دَ هغه ښار دَ خُدائے کور دے.

²³اَؤ ښار ته دَ نمر يا دَ سپوږمئ دَ ځليدو حاجت نِشته ځکه چه دا دَ خُدائے په نُور روښانه دے اَؤ دَ هغۀ ډيوه ګډورے دے.

²⁴دَ دے په رڼا به قومُونه ګرزى اَؤ دَۀ ته به دَ دُنيا بادشاهان خپلے لوئى راؤړى.

²⁵دَ ښار دروازے به ټوله ورځ پرانستے وى اَؤ هلته به شپه چرے نۀ وى.

²⁶دَ قومُونو دولت اَؤ لوئى به دَۀ ته راؤړے شى.

²⁷خو هيڅ ناپاک څيز به ورننوتے نۀ شى اَؤ نۀ پليت اَؤ نۀ دروغژن، خو صرف هغه دَ چا نُومُونه چه دَ ګډُورى دَ ژوندُون په کتاب کښے ليکلى دى.