Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب مُکاشفه 7 Bible Online

مُکاشفه 7 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

مُکاشفه 7

¹دَ دے نه پس ما څلور فرښتے دَ مزکے په څلورو ګوټُونو ولاړے وليدلے اَؤ څلور واړه بادُونه ئے ځکه راټينګ کړى وُو چه په سمندر، مزکه يا په يوه وُنه هم باد ونۀ لګى.

²بيا ما بله فرښته له نمرخاتۀ نه په راختو وليده چه دَ رب الحئ مُهر ورسره وو اَؤ هغه څلورو فرښتو ته ئے په زوره وئيل، چه چا ته په مزکه اَؤ سمندر دَ نقصان ورکولو اِختيار ورکړے شوے وو،

³”تر هغے سمندر، مزکے اَؤ ونو ته نقصان مه رسوئ تر څو چه مُونږ دَ خُدائے مُهر دَ هغۀ دَ خادمانو په تندو نۀ وى لګولے.“

⁴اَؤ ما چه دَ هغوئ شمار واؤريدو چا ته چه مُهرُونه لګولى شوى وُو اَؤ دَ اِسرائيل دَ ټولو خيلُونو نه په يو لک څلور څلويښت زرو مُهر ولګولے شو.

⁵دولس زره له يهُوداه دَ خيل نه، دولس زره دَ روبين له خيل نه، دولس زره له ګاډ له خيل نه،

⁶دولس زره دَ اشير له خيل نه، دولس زره دَ نفتالى له خيل نه، دولس زره دَ منشه له خيل نه،

⁷دولس زره دَ شمعُون له خيل نه، دولس زره دَ ليوى له خيل نه، دولس زره دَ يساکار له خيل نه،

⁸دولس زره دَ زبُولون له خيل نه، دولس زره دَ يُوسف له خيل نه اَؤ دولس زره دَ بنيامين له خيل نه وُو.

⁹اَؤ له دے نه پس ما دَ خلقو لويه ګڼه وليده چه بيشماره وه، دا دَ ټولو قومُونو، ټولو خيلُونو اَؤ دَ مُختلفو ژبو دَ ويُونکو خلقو جمع دَ تخت اَؤ دَ ګډُورى دَ وړاندے ولاړه وه. اَؤ هغوئ سپينے جامے آغُوستے وے اَؤ دَ کجُورو څانګے ئے په لاسُونو کښے نيولے وے.

¹⁰اَؤ په زوره ئے دا چغے وهلے چه ”خلاصُون زمُونږ دَ خُدائے دے چه په تخت ناست دے، اَؤ دَ ګډُورى.“

¹¹اَؤ دَ تخت نه چاپيره چه څومره فرښتے ولاړے وے اَؤ مشران اَؤ څلور حيوانان اَؤ ټولے فرښتے دَ تخت په وړاندے پړمخے پريوتل اَؤ دَ خُدائے عبادت ئے وکړو

¹²چه چغے ئے وهلے چه ”آمين! برکت، لوئى، حِکمت، شکر ګذارى، عزت، قُدرت اَؤ زور دِ تل تر تله زمُونږ دَ خُدائے وى! آمين.“

¹³بيا په مشرانو کښے يو ما ته مخ راواړولو اَؤ تپوس ئے وکړو چه ”دا خلق چه سپينے جامے ئے آغوستے دى، څوک دى اَؤ دَ کُومے راغلى دى؟“

¹⁴ما جواب ورکړو چه ”زما مالِکه! تۀ خبر ئے، نۀ چه زَۀ.“ بيا هغۀ ما ته ووئيل چه ”دا هغه کسان دى چه دَ لوئے تنګسيا نه راغلى دى، هغوئ خپلے جامے دَ ګډُورى په وينو وينځلے اَؤ سپينے کړے دى.

¹⁵ځکه خو دوئ دَ خُدائے دَ تخت دَ وړاندے ولاړ دى اَؤ دَ خُدائے په کور کښے شپه اَؤ ورځ دَ هغۀ په عبادت کښے لګيا دى، اَؤ هغه چه په تخت ناست دے، به دَ دوئ سره اوسيږى.

¹⁶دوئ به بيا هيڅ کله نۀ وږى کيږى، نۀ تږى کيږى، نمر به دوئ نۀ تنګوى اَؤ نۀ به تيزه ګرمى تکليف وررسوى.

¹⁷ځکه چه کُوم ګډُورے چه دَ تخت په مينځ کښے دے، هغه به دَ دوئ شپُونکے وى اَؤ دوئ به دَ ژوند دَ اوبو چينو ته بيائى، اَؤ خُدائے به دَ دوئ دَ سترګو نه ټولے اوښکے پاکے کړى.“