Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب اول سموئيل 1 Bible Online

اول سموئيل 1 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

اول سموئيل 1

¹یو سړی چې القانه نومېده او د افرایم د قبیلې څخه ؤ، د افرایم د غرنۍ سیمې په رامه کې اوسېده. پلار یې یروحام او نیکه یې الیهو ؤ. الیهو د توحو زوی او د صوف د کورنۍ څخه ؤ.

²القانه دوه ښځې درلودلې، د یوې نوم حنا او د بلې نوم فنینه ؤ. فنینې اولادونه درلودل خو حنا اولاد نه درلود.

³القانه به هر کال د مطلق قادر څښتن د عبادت او د قربانۍ د ادا کولو دپاره د خپل ښار څخه شیلوه ته تله. د عیلي دوه زامن حفني او فینحاس هلته د څښتن کاهنان وو.

⁴په کومه ورځ به چې القانه قرباني کوله، نو هغه به د غوښې یوه برخه خپلې ښځې فنینې ته او یوه یوه برخه به یې د هغې ټولو زامنو او لورګانو ته ورکوله.

⁵څرنګه چې حنا پرې ګرانه وه، که څه هم هغې اولاد نه درلود، خو هغې ته به یې د یوې برخې څخه زیاته غوښه ورکوله.

⁶د هغې بنې فنینې به هغه ځوروله او سپکوله به یې، ځکه چې څښتن هغه شنډه کړې وه.

⁷هر کال به داسې کېدل، چې کله به حنا د څښتن کور ته تلله نو د هغې بنې فنینې به هغه دومره خفه کوله تر دې پورې چې هغې به ژړل او هیڅ شی به یې نه خوړل.

⁸د هغې میړه القانه به له هغې څخه پوښتنه کوله: ”ای حنا، ولې ژاړې؟ ولې څه نه خورې؟ ولې همېشه دومره خفه یې؟ آیا زه د ستا دپاره د لسو زامنو څخه ښه نه یم؟“

⁹یو ځل کله چې هغوی په شیلوه کې د څښتن په کور کې د خوړلو او څښلو څخه وزګار شول، حنا پاڅېده. په دې وخت کې عیلي کاهن د څښتن د کور په دروازه کې په خپلې چوکۍ باندې ناست ؤ.

¹⁰حنا ډېره خفه وه او ډېر سخت یې وژړل او څښتن ته یې دعا وکړه.

¹¹هغې نذر وکړ او ویې ویل: ”ای مطلق قادر څښتنه، که چېرې ته په ما غمزپلې رحم وکړې او زما دعا قبوله کړې او ماته یو زوی راکړې، نو زه وعده کوم ترڅو چې ژوندی وي هغه به تاته نذرانه کړم او د هغه سر به هیڅکله هم ونه خرایل شي.“

¹²حنا د زیات وخت دپاره څښتن ته دعا کوله. عیلي کاهن ورته ځیر شو او ویې لیدل چې د هغې شونډې خوځېدلې.

¹³هغې په خپل زړه کې دعا کوله، یوازې د هغې شونډې خوځېدلې خو اواز یې نه اورېدل کېده. نو عیلي ګمان کاوه چې هغه نېشه ده.

¹⁴او هغې ته یې وویل: ”ترڅو پورې به نېشه یې؟ شراب دې پرېږده.“

¹⁵حنا ځواب ورکړ: ”نه، باداره، زه نېشه نه یم. زه هغه ښځه یم چې ډېر کړاونه مې ګاللي دي، ما شراب نه دي څښلي، زه خپلې سختۍ د څښتن حضور ته وړاندې کوم.

¹⁶دا فکر مه کوه چې زه خرابه ښځه یم، زه د ډېر غم او خفګان څخه دلته داسې دعا کوم.“

¹⁷عیلي ځواب ورکړ: ”په خیر لاړه شه، د اسراییلو خدای دې هغه څه درکړي چې تا ورڅخه غوښتي دي.“

¹⁸هغې وویل: ”په خپلې خدمتګارې باندې مهربانه شې.“ بیا هغه په خپله لاره روانه شوه، یو څه یې وخوړل او نوره خفه نه وه.

¹⁹القانه او د هغه کورنۍ سبا سهار وختي پاڅېدل، د څښتن عبادت یې وکړ او دوی خپل کور ته چې په رامه کې ؤ بېرته ستانه شول. القانه د خپلې ښځې حنا سره څملاست او خدای د هغې دعا قبوله کړه.

²⁰څه موده وروسته حنا امیدواره شوه او زوی یې پیدا شو او په هغه باندې یې سموئیل نوم کېښود. هغې څرګنده کړه: ”ځکه چې هغه مې د خدای څخه غوښتی ؤ.“

²¹هغه وخت بیا راغی چې القانه او د هغه کورنۍ شیلوه ته لاړل چې څښتن ته کلنۍ قرباني او خپل نذر وړاندې کړي.

²²حنا لاړه نشوه. هغې خپل میړه ته وویل: ”کله چې هلک د تي څخه بېل کړای شو زه به هغه د څښتن تعالیٰ کور ته بوزم او هغه به هلته ټول عمر پاتې شي.“

²³القانه هغې ته وویل: ”څه چې ستا په نظر کې ښه ښکاري هغه وکړه. ترڅو چې هلک د تي څخه بېلیږي په کور کې پاتې شه، څښتن دې خپله وعده پوره کړي.“ نو ښځه هلته پاتې شوه او خپل زوی ته یې شیدې ورکولې.

²⁴وروسته له هغې چې هغه د تي څخه بېل کړای شو، هلک لا وړوکی ؤ. هغه یې د ځان سره واخیست او د یو درې کلن غویي، لس کیلوګرامه اوړو او د یو ژي د انګورو د شرابو سره یې د څښتن کور ته چې په شیلوه کې ؤ یووړ.

²⁵کله چې هغوی غویی حلال کړ هلک یې عیلي ته راوست.

²⁶حنا هغه ته وویل: ”ای صاحبه! ستا په نامه باندې قسم خورم چې زه هغه ښځه یم چې دلته ستا په څنګ کې ولاړه وم او څښتن ته مې دعا کوله.

²⁷ما د همدې ماشوم دپاره دعا کړې وه او څه چې مې د څښتن څخه غوښتی ؤ هغه یې راکړ.

²⁸نو اوس هغه څښتن ته وقفوم، ترڅو چې هغه ژوندی وي هغه به د څښتن وي.“ نو هغوی هلته د څښتن عبادت وکړ.