Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 12 Bible Online

پيدايښت 12 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 12

¹په يو وخت کښې مالِک خُدائ ابرام ته ووئيل، ”خپل وطن، د پلار کور اؤ خپلوان پرېږده اؤ هغه وطن ته هِجرت وکړه چې کُوم درته زۀ ښايم.

²زۀ به تا له ډېر اولاد درکړم اؤ هغوئ به يو لوئ قوم شى. زۀ به تا له برکت درکړم اؤ عِزتمند به دې کړم، نو ستا په وجه به نورو ته برکت ملاوېږى.

³زۀ به هغوئ له برکت ورکوم چې څوک ستا د پاره برکت غواړى. خو زۀ به په هغوئ لعنت وايم چې څوک په تا لعنت وائى. اؤ هم ستا په ذريعه به زۀ د دُنيا ټولو قومُونو له برکت ورکړم.“

⁴چې کله ابرام د پينځو اؤياؤ کالو وو، نو هغه د حاران نه روان شو، لکه څنګه چې مالِک خُدائ ورته وئيلى وُو، اؤ لُوط هم ورسره لاړو.

⁵ابرام خپله ښځه سارۍ، خپل ورارۀ لُوط هم د ځان سره روان کړل اؤ په حاران کښې چې څومره مال اؤ نوکران يې جمع کړى وُو هغه ټول يې ځان سره کړل اؤ کنعان ته روان شول. چې کله هغوئ کنعان ته ورسېدل،

⁶ابرام په دې وطن کښې سفر کولو چې شِکم ته نزدې، د موره پاکې ونې زيارت له راغلو. (په هغه وخت کښې کنعانيان لا په دې وطن کښې اوسېدل.)

⁷نو مالِک خُدائ ابرام ته څرګند شو اؤ هغۀ ته يې ووئيل، ”دا هغه وطن دے چې زۀ يې ستا اولاد له ورکوم.“ بيا ابرام هلته مالِک خُدائ ته يوه قُربان‌ګاه جوړه کړه، چرته چې ورته راڅرګند شوے وو.

⁸د دې نه پس، هغۀ د بيت‌اېل ښار نَمرخاتۀ طرف ته د غرُونو وطن ته کَډه يوړه اؤ هغۀ په هغه ځائ کښې چې نمر پرېواتۀ طرف ته بيت‌اېل اؤ نَمرخاتۀ ته عى دے په مېنځ کښې خېمه ولګوله. هلته يې هم يوه قُربان‌ګاه جوړه کړه اؤ د مالِک خُدائ نُوم يې پرې واخستو.

⁹بيا هغه بېلو بېلو ځايُونو ته کوچ کولو چې د کنعان جنُوبى حِصې ته راغلو.

¹⁰اؤ يو ځل په کنعان کښې قحط راغلو اؤ دا د برداشت نه بهر وو نو ابرام مِصر ته کوچ وکړو، چې هلته دېره شى.

¹¹چې کله هغه تقريباً مِصر ته اوړېدو، هغۀ خپلې ښځې سارۍ ته ووئيل، ”دا خبره واوره! ستا کړۀ وړۀ د ښائسته ښځې دى.

¹²کۀ د مِصر والا تا وګورى، نو هغوئ به ګُمان وکړى چې تۀ زما ښځه يې، نو هغوئ به ما مړ کړى اؤ تا به ژوندۍ پرېږدى.

¹³هغوئ ته ووايه چې زۀ يې خور يم، نو داسې به ما ته څۀ نۀ وائى اؤ ستا په وجه به زۀ ژوندے پاتې شم.“

¹⁴چې کله هغوئ مِصر ته واوړېدل، نو مِصريانو هغه وليده چې ډېره ښائسته ښځه وه.

¹⁵نو د فِرعون درباريانو هغه وليده اؤ فِرعون ته يې ووئيل چې هغه څومره ښائسته وه، نو هغه يې محل ته بوتله.

¹⁶د هغې په وجه فِرعون د ابرام ښۀ عِزت وکړو اؤ هغۀ له يې د ګډو اؤ چېلو رَمې ورکړې. څاروى، خرۀ، اُوښان اؤ ښځې اؤ نران خِدمت‌ګاران يې هم ورکړل.

¹⁷خو فِرعون سارۍ بوتلې وه، نو ځکه مالِک خُدائ په فِرعون اؤ د هغۀ په درباريانو يوه لويه وبا راوسته.

¹⁸فِرعون ابرام راوغوښتو اؤ تپوس يې ترې وکړو، ”دا تا زما سره څۀ کړى دى؟ تا ولې ما ته ونۀ وئيل چې هغه ستا ښځه ده؟

¹⁹تا ولې ووئيل چې هغه ستا خور ده اؤ ما درنه بوتله چې ښځه يې کړم؟ خپله ښځه د ځان سره بوځه اؤ په خپله مخه ځه.“

²⁰فِرعون نوکرانو ته حُکم وکړو، نو هغوئ ابرام بوتلو اؤ د خپلې ښځې اؤ ټول مال سره يې د هغه وطن نه بهر کړو.