Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 14 Bible Online

پيدايښت 14 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 14

¹په هغه وخت کښې، څلورو بادشاهانو، د بابل امرافِل، د الاسر ارِيوک، د عيلام کِدرلاعُمر اؤ د جوئيم تِدُعال،

²د پينځو نورو بادشاهانو سره جنګ وکړو چې هغوئ دا دى، د صُدوم بَرع، د عمُوره برشع، د ادمه سِنى‌اب : د حصيصون تامار شِميبر اؤ د بالع (يا ضُعر) بادشاه.

³دې پينځو بادشاهانو د سِديم په مېدان کښې اتفاق وکړو اؤ لښکر يې جوړ کړو، چرته چې د مالګې درياب دے.

⁴دوئ دولس کاله د کِدرلاعُمر د مشرۍ لاندې وُو، خو په ديارلسم کال هغوئ د هغۀ خِلاف بغاوت وکړو.

⁵يو کال وروستو کِدرلاعُمر اؤ د هغۀ ملګرى د خپلو لښکرو سره راغلل اؤ رفائيم ته يې په عستارات قرنيم کښې، زوزيم ته په حام کښې اؤ ايميم ته د سِوى قريتيم په مېدان کښې شکست ورکړو،

⁶اؤ حُوريانو ته يې د ادوم په غرُونو کښې شکست ورکړو اؤ د صحرا په غاړه د اېل‌فاران پورې ورپسې روان وُو.

⁷بيا دوئ ترې راوګرځېدل اؤ قادِس ته واپس راغلل (چې بيا په عين مِصفات مشهُور شو) دوئ د عماليقيانو ټول وطن ونيوو اؤ اموريانو له يې شکست ورکړو چې په حصيصون تامار کښې اوسېدل.

⁸د صُدوم، عمُوره، ادمه، ضِبوئيم اؤ د بالع بادشاهان د قلعو نه راووتل اؤ خپلې لښکرې يې د جنګ د پاره تيارې کړې اؤ د سِديم په مېدان کښې يې جنګ وکړو.

⁹پينځۀ بادشاهان، د څلورو بادشاهانو سره وجنګېدل چې دوئ د عيلام، د جوئيم، د بابل اؤ د الاسر وُو.

¹⁰مېدان ټول د تارکولو د کندو نه ډک وو اؤ چې کله د صُدوم اؤ عمُوره بادشاهان د جنګ نه تښتېدل، نو هغوئ په کندو کښې پرېوتل، خو هغه نور درې بادشاهان غرُونو ته وتښتېدل.

¹¹دې څلورو بادشاهانو چې په صُدوم اؤ عمُوره کښې څومره مال وو هغه يې ټول واخستو، چې په کښې د خوراک سامان هم وو اؤ دوئ لاړل.

¹²د ابرام ورارۀ لُوط، په صُدوم کښې اوسېدو، نو هغه يې هم بوتلو اؤ هر څۀ يې ترې واخستل.

¹³خو يو سړے وتښتېدو اؤ ابرام، عبرانى ته يې دا هر څۀ ووئيل، چې هغه د ممرې، امورى پاکو ونو ته نزدې اوسېدو، ممرې اؤ د هغۀ خپلوانو اسکال اؤ عانير هم د ابرام په جنګ کښې ملګرتيا کوله.

¹⁴چې کله ابرام خبر شو چې د هغۀ ورارۀ نېولے شوے دے، هغۀ خپل ټول درې سوه اتلس فوجيان خپلې خېمې ته راوغوښتل اؤ په هغه څلورو بادشاهانو پسې تر دان پورې روان وُو.

¹⁵هلته هغۀ فوجيان په ډلو کښې تقسيم کړل اؤ د شپې يې په دُښمن حمله وکړه اؤ هغوئ له يې شکست ورکړو، هغه د دمشق شمالى طرف ته تر حوبه پورې په هغوئ پسې وو،

¹⁶اؤ چې کُوم مال يې تښتولے وو هغه يې ترې واپس واخستلو. اؤ خپل ورارۀ لُوط يې سره د ټول مال واپس راوستو اؤ چې کُومې ښځې اؤ کسان نيولے شوى وُو هغه يې هم راوستل.

¹⁷چې کله ابرام په کِدرلاعُمر اؤ په نورو بادشاهانو د فتح مُوندلو نه پس واپس راغلو، نو د صُدوم بادشاه د سِوى مېدان ته ورله ستړى مشى له راغلو (چې بل نُوم يې د بادشاهانو مېدان دے).

¹⁸اؤ مِلک‌صِدق، چې د شاليم بادشاه اؤ د خُدائ تعالٰى يو اِمام وو، ابرام له ډوډۍ اؤ د انګُورو شراب راوړل،

¹⁹هغۀ له يې برکت وغوښتلو اؤ ورته يې ووئيل، ”خُدائ تعالٰى دې ابرام له برکت ورکړى، چا چې آسمان اؤ زمکه پېدا کړى دى.

²⁰ټول ثناء صِفت دې د هغه خُدائ تعالٰى وى چې ستا دُښمنان يې ستا د خپو لاندې کړل.“ نو ابرام مِلک‌صِدق ته د ټول مالِ غنيمت نه لسمه حِصه ورکړه.

²¹د صُدوم بادشاه ابرام ته ووئيل، ”دا ټول مال ستا شو، خو ما له زما ټول خلق واپس راکړه.“

²²ابرام جواب ورکړو، ”زما دې په مالِک خُدائ قسم وى، چې ډېر لوئ خُدائ تعالٰى دے، چې د آسمان اؤ زمکې پېدا کوُونکے دے،

²³چې زۀ به ستاسو هيڅ څيز نۀ اِستعمالوم، يو تار يا د څپلۍ تسمه قدر به هم ستاسو نۀ وړم. چې تاسو دا ونۀ وايئ، چې ابرام زمُونږ په مال مالدار شوے وو.

²⁴زۀ به ستاسو نه د هغه مال نه بغېر يو څيز هم نۀ قبلوم کُوم چې زما کسانو اِستعمال کړے دے. خو زما ملګرى، عانير، اسکال اؤ ممرې دې خپله حِصه ترې نه واخلى.“