Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 21 Bible Online

پيدايښت 21 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 21

¹مالِک خُدائ ساره له برکت ورکړو اؤ خپله وعده يې ورسره پُوره کړه.

²اګرچې اِبراهيم په خپله ډېر بُوډا وو، خو لکه څنګه چې خُدائ پاک ورته وئيلى وُو ساره اُميدواره شوه اؤ هم په هغه صحيح وخت د هغې زوئ وشو.

³اِبراهيم په خپل زوئ اِسحاق نُوم کېښودو،

⁴اؤ چې اِسحاق د اتو ورځو شو، نو اِبراهيم سُنت کړو، هم هغه شان چې څنګه خُدائ پاک حُکم ورکړے وو.

⁵اِبراهيم د سلو کالو وو چې اِسحاق پېدا شو،

⁶نو ساره ووئيل، ”خُدائ پاک زۀ خندولې يم. اوس چې هر څوک د دې نه خبر شى نو زما سره به خاندى.

⁷چا به اِبراهيم ته وئيلى وے چې يوه ورځ به زما نه هم د هغۀ ماشُوم پېدا کېږى؟ خو ګورئ! په زوړ عُمر کښې يې زما نه زوئ پېدا شوے دے.“

⁸چې ماشُوم غټېدو اؤ په خپله د ډوډۍ د خوړلو شو. نو په هغه ورځ اِبراهيم يو لوئ خېرات وکړو.

⁹يوه ورځ، ساره وکتل چې د هاجِرې زوئ اِسمٰعيل لوبې کولې، نو هغې اِبراهيم ته ووئيل، ”دا مِصرۍ وينځه اؤ د هغې زوئ ورک کړه، زۀ دا نۀ غواړم چې هغۀ ته دې په ميراث کښې يو څيز هم مِلاؤ شى. هر څۀ به زما د زوئ وى.“

¹¹دې مسئلې اِبراهيم ډېر پرېشان کړو، ځکه چې اِسمٰعيل خو هم د هغۀ زوئ وو.

¹²خو خُدائ پاک ووئيل، ”اِبراهيمه! د خپلې وينځې اؤ د هلک په باره کښې مۀ خفه کېږه. هم هغه شان وکړه چې څنګه درته ساره وائى ځکه چې د اِسحاق په ذريعه به ستا اولاد ډېر شى.

¹³خو د وينځې زوئ هم ستا زوئ دے اؤ د هغۀ د اولاد نه به يو لوئ قوم جوړ کړم.“

¹⁴بل سحر وختى اِبراهيم پاڅېدو اؤ هاجِرې له يې د اوبو ډک مشک اؤ ډوډۍ ورکړه. او دا يې ورله په ولى کېښودل اؤ د زوئ سره يې رُخصت کړه. اؤ هغه لاړه اؤ بيرسبع ته نزدې په صحرا کښې سرګردانه ګرځېدله،

¹⁵اؤ چې د هغوئ سره اوبۀ ختمې شوې، نو هاجِرې زوئ د يو بُوټى لاندې کښېنولو.

¹⁶اؤ لږه لرې ترې کښېناسته، هغې د ځان سره ووئيل چې زۀ دا نۀ شم زغملے چې د خپل زوئ مرګ ووينم. اؤ هغه هلته ناسته وه سلګۍ يې وهلې اؤ ژړل يې.

¹⁷چې کله خُدائ پاک د هلک ژړا واؤرېده، نو د خُدائ پاک فرِښتې د آسمان نه هاجِرې ته آواز وکړو اؤ ورته يې ووئيل، ”هاجِرې! تۀ ولې پرېشانه يې؟ يرېږه مۀ. خُدائ پاک ستا د زوئ ژړا اؤرېدلې ده.

¹⁸اُوچت يې کړه اؤ په غېږ کښې يې کښېنوه، ځکه چې زۀ به هغه د يو لوئ قوم پلار کړم.“

¹⁹بيا خُدائ پاک هغې ته يو کُوهے وښودلو. نو هغه کُوهى ته لاړه اؤ مشک يې د اوبو نه ډک کړو اؤ هلک له يې اوبۀ ورکړې.

²⁰خُدائ پاک اِسمٰعيل له برکت ورکړو اؤ چې هلک څنګه لوئ شو، نو د هغۀ نه يو تکړه تير انداز جوړ شو.

²¹هغه د فاران په صحرا کښې اوسېدو، مور ورله يوه مِصرۍ جينۍ خوښه کړه اؤ ورته يې وادۀ کړه.

²²تقريباً هم په هغه وخت ابى‌ملِک اؤ د هغۀ د لښکر مشر فيکُل اِبراهيم ته ووئيل ”خُدائ پاک تا له په هر کار کښې برکت درکوى،

²³اوس زۀ غواړم چې تۀ د خُدائ پاک په نُوم دا تړون وکړې چې تۀ به زما سره دهوکه نۀ کوې اؤ همېشه به زما اؤ زما د اولاد وفادار يې، لکه څنګه چې زۀ همېشه تا سره په دې وطن کښې وفادار يم چې تۀ دلته مُسافر وې.“

²⁴نو اِبراهيم ورسره وعده وکړه.

²⁵يوه ورځ، اِبراهيم ابى‌ملِک ته شکايت وکړو چې، ”ستا يو څو نوکرانو زما په يو کُوهى قبضه کړې ده.“

²⁶ابى‌ملِک ورته ووئيل، ”دا خو ما ستا نه په وړومبى ځل واؤرېدل. تا ما ته مخکښې ولى ونۀ وئيل؟ ما ته پته نشته چې دا چا کړى دى.“

²⁷اِبراهيم ابى‌ملِک ته ګډې اؤ څۀ غواګانې ورکړې، نو د دوئ په مېنځ کښې د آمن مُعاهده وشوه.

²⁸اِبراهيم د خپلې رَمې نه اووۀ ګډې جُدا کړې،

²⁹اؤ ابى‌ملِک ترې تپوس وکړو، ”تا دا اووۀ ګډې ولې جُدا کړې؟“

³⁰اِبراهيم جواب ورکړو، ”زۀ غواړم چې دا اووۀ ګډې زما نه قبُولې کړې نو تۀ به ګواه يې چې ما دا کُوهے کنستلے وو.“

³¹نو په هغه ځائ يې بيرسبع نُوم کېښودو، ځکه چې دوئ دواړو دلته مُعاهده کړې وه.

³²چې کله مُعاهده وشوه، نو ابى‌ملِک اؤ د هغۀ د لښکر مشر فيکُل واپس د فلسطين وطن ته لاړل.

³³اِبراهيم په بيرسبع کښې د غز ونه وکَرله اؤ د مالِک خُدائ د ابدى خُدائ عِبادت يې وکړو.

³⁴اؤ اِبراهيم ډېر وخت مُسافر وو اؤ د فلسطين په وطن کښې اوسېدو.