Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 27 Bible Online

پيدايښت 27 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 27

¹چې کله اِسحاق ضعيف شو اؤ نظر يې کار پرېښودو، هغۀ خپل مشر زوئ عيساؤ راوغوښتو اؤ هغۀ ته يې ووئيل، ”اے زما زويه!“ هغۀ جواب ورکړو، ”جې زۀ حاضر يم.“

²اِسحاق ورته ووئيل چې، ”ګوره! زۀ ضعيف يم اؤ کېدے شى چې زر وفات شم.

³خپل غشې اؤ لينده راواخله، بهر پټو ته لاړ شه اؤ زما د پاره ښکار وکړه.

⁴ما له زما د خوښې مزېدار خوراک پوخ کړه اؤ ما له يې راوړه. چې کله هغه زۀ وخورم، نو زۀ به تا له زما د مرګ نه مخکښې خپل آخرى برکت درکړم.“

⁵چې کله اِسحاق عيساؤ ته دا خبرې کولې، نو رِبقه اؤرېدلې. اؤ چې عيساؤ پټو ته ښکار د پاره لاړو،

⁶نو رِبقې يعقُوب ته ووئيل، ”ګوره! ما ستا د پلار نه د عيساؤ سره دا خبرې واؤرېدې چې،

⁷ما له د ښکار غوښه راوړه اؤ ما له يې پخه کړه. چې کله هغه وخورم، نو د مرګ نه مخکښې به د مالِک خُدائ په وړاندې خپل برکت تا له درکړم.“

⁸رِبقې ورته وئيل، ”اوس زما زويه! زما خبره واوره اؤ چې څۀ درته وايم هم هغه شان وکړه.

⁹رَمې ته لاړ شه اؤ دوه څاربۀ د چېلۍ بچى راونيسه، نو زۀ به ترې مزېدار خوراک پوخ کړم کُوم چې ستا د پلار ډېر خوښ دے.

¹⁰هغه تۀ خپل پلار له يوسه چې يې وخورى، نو د مرګ نه مخکښې به هغه تا له خپل برکت درکړى.“

¹¹خو يعقُوب خپلې مور ته ووئيل، ”تا ته پته ده چې د عيساؤ په څرمن ويښتۀ شته خو زما په څرمن وېښتۀ نشته.

¹²کېدے شى چې زما پلار ما له لاس راوړى اؤ هغۀ ته پته ولګې چې زۀ يې دهوکه کوم، نو زۀ به په خپل ځان د برکت په ځائ لعنت راوړم.“

¹³د هغۀ مور ورته ووئيل، ”زما زويه! ستا لعنت دې په ما شى، بس هغه څۀ وکړه چې څنګه زۀ درته وايم، لاړ شه اؤ ما له د چېلۍ بچى راوله.“

¹⁴نو هغه لاړو اؤ هغه يې راونيول اؤ خپلې مور له يې راوستل اؤ د هغۀ مور هغه مزېدار خوراک پوخ کړو کُوم چې د هغۀ د پلار ډېر خوښ وو.

¹⁵بيا هغې عيساؤ له هغه خاص جامې راواخستلې، چې کُومې هغې ورله په کور کښې ساتلې وې اؤ خپل کشر زوئ يعقُوب ته يې ورواغوستلې.

¹⁶هغې د هغه چېلۍ بچو څرمنې د هغۀ لاسُونو اؤ د هغۀ څټ ته هم ورواغوستلې چرته چې وېښتۀ نۀ وُو.

¹⁷رِبقې هغۀ له هغه مزېدار خوراک ورکړو اؤ چې کُومه ډوډۍ يې پخه کړې وه هغه يې هم ورکړه.

¹⁸بيا يعقُوب خپل پلار له ورَغلو اؤ ورته يې ووئيل، ”زما پلاره!“ هغۀ جواب ورکړو، ”ښه، تۀ زما کُوم زوئ يې؟“

¹⁹يعقُوب جواب ورکړو، ”زۀ ستا مشر زوئ عيساؤ يم، ما هم هغه شان کړى دى چې څنګه تا ما ته ووئيل. اوس لږ کښېنه اؤ د ښکار غوښه وخوره چې کُومه ما درله راوړې ده، نو تۀ به ما له خپل برکت راکړې.“

²⁰اِسحاق ورته ووئيل، ”زما زويه! دومره زر تا ښکار څنګه وکړو؟“ يعقُوب جواب ورکړو، ”مالِک خُدائ، ستا خُدائ پاک زۀ کامياب کړم.“

²¹اِسحاق يعقُوب ته ووئيل، ”زما زويه! لږ رانزدې شه چې تا له لاس دروړم. تۀ په رښتيا عيساؤ يې څۀ؟“

²²يعقُوب خپل پلار ته ورنزدې شو، هغۀ له يې لاس وروړو اؤ وې وئيل چې، ”ستا آواز د يعقُوب د آواز په شان دے، خو ستا لاسُونه د عيساؤ د لاسُونو په شان دى.“

²³هغۀ يعقُوب ونۀ پېژندلو، ځکه چې د هغۀ لاسُونه د عيساؤ په شان د ويښتو نه ډک وُو. يعقُوب هغۀ له د برکت په ورکولو وو،

²⁴خو چې بيا يې ترې نه تپوس وکړو، ”تۀ په رښتيا عيساؤ يې؟“ هغۀ جواب ورکړو، ”اؤ زۀ عيساؤ يم کنه.“

²⁵اِسحاق ووئيل، ”ما له د ښکار غوښه لږه رانزدې کړه. چې زۀ هغه وخورم، زۀ به تا له خپل برکت درکړم.“ يعقُوب ورله هغه راوړه اؤ هغۀ ورله څۀ شراب هم څښلو له راوړل.

²⁶بيا د هغۀ پلار هغۀ ته ووئيل، ”زما زويه! رانزدې شه اؤ ښُکل مې کړه.“

²⁷چې هغه ښُکلولو له ورته راغلو په اِسحاق د هغۀ د جامو بُوئ ولګېدو. نو هغۀ خپل برکت ورکړو. هغۀ ووئيل، ”آه! زما د زوئ وږمه د پټو د بُوئ په شان ده کُومې له چې مالِک خُدائ برکت ورکړے دے.

²⁸خُدائ پاک دې تا له د آسمان نه پرخه درکړى اؤ ستا زمکه دې شنه کړى، هغه دې تا له ډېره زياته غله اؤ د انګُورو شراب درکړى،

²⁹قومُونه دې ستا خِدمت‌ګاران شى اؤ خلق دې ستا په مخکښې ټيټ شى. تۀ دې په خپلو خلقو حکومت وکړې اؤ ستا د مور اولاد دې تا ته ټيټ شى. چې په تا څوک لعنت وائى په هغوئ دې لعنت وى اؤ چې څوک تا له برکت غواړى په هغوئ دې برکت وى.“

³⁰چې کله اِسحاق خپل برکت ورکول ختم کړل، نو چې څنګه يعقُوب لاړو، نو د هغۀ ورور عيساؤ د ښکار نه راغلو.

³¹هغۀ هم مزېدار خوراک پوخ کړو اؤ هغه يې خپل پلار له راوړو. هغۀ ووئيل، ”پلاره! لږ راپاڅه اؤ د ښکار غوښه وخوره چې کُومه ما تا له راوړې ده، نو تۀ به ما له خپل برکت راکړې.“

³²اِسحاق تپوس وکړو، ”تۀ څوک يې؟“ هغۀ جواب ورکړو، ”ستا مشر زوئ عيساؤ يم.“

³³اِسحاق ويرېدو اؤ ټول رپېدلو اؤ هغۀ تپوس وکړو، ”نو بيا هغه څوک وو، چې ښکار يې وکړو اؤ هغه غوښه يې ما له راوړه؟ ستا د راتلو نه لږ مخکښې ما هغه وخوړه. ما هغۀ له خپل آخرى برکت ورکړو، نو دا د هغۀ د همېشه د پاره دے.“

³⁴چې کله عيساؤ دا واؤرېدل، هغۀ ډېر په چغو چغو وژړل اؤ وې وئيل، ”اے پلاره، ما له هم خپل برکت راکړه!“

³⁵اِسحاق جواب ورکړو، ”ستا ورور راغلو اؤ دهوکه يې کړم. هغۀ ستا برکت وړے دے.“

³⁶عيساؤ ووئيل، ”په دې کښې هيڅ شک نشته د هغۀ نُوم يعقُوب دے. دا دويم ځل دے چې هغۀ زما ځائ په چل نيولے دے، اول يې زما د مشرۍ حق واخستو اؤ اوس يې زما برکت هم واخستو. تا زما د پاره برکت نۀ دے پرېښے څۀ؟“

³⁷اِسحاق جواب وکړو، ”ما هغه په تا اِختيارمن کړے دے اؤ ما د هغۀ ټول خپلوان د هغۀ نوکران کړى دى. ما هغۀ له غله اؤ د انګُورو شراب ورکړى دى. زما زويه! اوس داسې هيڅ هم نشته چې ستا د پاره يې زۀ وکړم.“

³⁸عيساؤ خپل پلار ته سوال زارى کوله : ”پلاره! تا سره صِرف يو برکت وو څۀ؟ پلاره! ما له هم برکت راکړه.“ هغۀ ډېره زياته ژړا شروع کړه.

³⁹بيا اِسحاق هغۀ ته ووئيل، ”ستا د پاره به د آسمان نه پرخه نۀ وى، ستا د پاره به زمکه شنه نۀ وى.

⁴⁰تۀ به د خپلې تُورې په زور ژوند تېروې، خو د خپل ورور به تۀ غُلام يې. چې کله تۀ باغى شې، نو د هغۀ پړى به وشلوې.“

⁴¹عيساؤ د يعقُوب سره کينه ساتله، ځکه چې د هغۀ پلار، يعقُوب له هغه برکت ورکړے وو. هغۀ د خپل ځان سره ووئيل، ”زما د پلار مرګ نزدې دے چې کله زما پلار وفات شى، نو بيا به زۀ يعقُوب ووژنم.“

⁴²خو رِبقه د خپل مشر زوئ عيساؤ د دې خبرې نه خبر شوه، نو هغې يعقُوب راوغوښتلو اؤ ورته يې ووئيل، ”دا خبره واوره! ستا ورور عيساؤ بدل اخستل غواړى اؤ تا وژل غواړى.

⁴³نو زما زويه! چې څۀ زۀ وايم هم هغه شان وکړه. سمدستى لابن له وتښته چې په حاران کښې دے،

⁴⁴اؤ د هغۀ سره د څۀ وخت د پاره پاتې شه، چې ستا د ورور غُصه سړه شى

⁴⁵اؤ چې د هغۀ هغه څۀ هېر شى چې تا ورسره کړى دى. بيا به زۀ څوک درولېږم چې تا واپس راولى. زۀ دې خپل دواړه زامن په يوه ورځ ولې بايلم؟“

⁴⁶رِبقې اِسحاق ته ووئيل، ”زۀ د عيساؤ د بل وطن د ښځو په وجه په خپل ژوند کښې تنګه يم. کۀ يعقُوب هم د دې وطن د حِتۍ ښځو نه د يوې حِتۍ ښځې سره وادۀ وکړو، نو زما د پاره به مرګ ښۀ وى.“