Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 29 Bible Online

پيدايښت 29 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 29

¹بيا يعقُوب په خپل سفر روان وو اؤ د نَمرخاتۀ په طرف د خلقو وطن ته لاړو.

²چې څنګه هغۀ وکتل نو هغۀ په مېدان کښې يو کُوهے وليدو اؤ وې ليدل چې درې رَمې ورسره پرتې وې. هغه رَمو به د دې کُوهى نه اوبۀ څښلې اؤ د هغه کُوهى په خُله يوه غټه تيږه پرته وه.

³اؤ چې کله به ټولې رَمې هلته راغونډې شوې، نو شپانو به هغه تيږه لرې کوله اؤ اوبۀ به يې ورکولې. بيا به هغوئ هغه تيږه واپس په خپل ځائ د کُوهى په خُله کېښودله.

⁴يعقُوب د شپانو نه تپوس وکړو، ”زما ورُوڼو! تاسو د کُوم ځائ يئ؟“ هغوئ جواب ورکړو، ”مُونږ د حاران يُو.“

⁵هغۀ ترې تپوس وکړو، ”تاسو د ناحور نمسے، لابن پېژنئ؟“ هغوئ ورته ووئيل، ”اؤ مُونږ يې پېژنُو.“

⁶هغۀ ترې تپوس وکړو، ”هغه څنګه دے؟“ هغوئ جواب ورکړو، ”هغه ښۀ دے، ګوره! دلته د هغۀ لُور راحيل د خپلو رَمو سره راروانه ده.“

⁷يعقُوب ووئيل، ”ګوره تر اوسه پورې نمر اُوچت ولاړ دے اؤ د رَمو د راغونډولو وخت لا نۀ دے، تاسو ولې اوبۀ نۀ ورکوئ اؤ واپس يې څرولو له نۀ بوځئ؟“

⁸هغوئ جواب ورکړو، ”مُونږ داسې تر هغې پورې نۀ شُو کولے چې ټولې رَمې راغونډې نۀ وى. اؤ چې کله هغه تيږه لرې کړے شى، نو بيا به مُونږ رَمو له اوبۀ ورکوُو.“

⁹يعقُوب لا د هغوئ سره خبرې کولې چې راحيل د خپل پلار د رَمې سره راورسېدله، ځکه چې هغه شپُونکۍ وه.

¹⁰چې کله يعقُوب خپله د ماما لُور راحيل د هغې د پلار د رَمې سره وليده، نو هغه کُوهى له ورَغلو، د کُوهى د خُلې نه يې تيږه لرې کړه اؤ د لابن رَمو له يې اوبۀ ورکړې.

¹¹بيا يعقُوب، هغه ښُکله کړه اؤ د خوشحالۍ نه په ژړا شو،

¹²هغۀ راحيل ته ووئيل، ”زۀ ستا د پلار رِشته‌دار، د رِبقې زوئ يم.“ هغې منډه کړه چې خپل پلار ته ووائى،

¹³اؤ چې کله لابن د خپل خورئى يعقُوب په حقله واؤرېدل، نو هغۀ مِلاوېدو له ورمنډه کړه، هغۀ ته غاړه وتلو اؤ ښُکل يې کړو اؤ هغه يې کور ته دننه راوستلو. يعقُوب لابن ته هغه هر څۀ ووئيل چې څۀ شوى وُو.

¹⁴لابن ووئيل، ”په رښتيا سره، تۀ زما خپله وينه يې.“ يعقُوب هلته پُوره مياشت ايسار شو.

¹⁵لابن يعقُوب ته ووئيل، ”تا له صِرف زما د خپلوالۍ په وجه زما خِدمت کول نۀ دى په کار. ما ته ووايه، چې تۀ به څومره مزدُورى غواړې؟“

¹⁶نو د لابن دوه لُوڼه وې، د مشرې نُوم لِياه اؤ د کشرې راحيل وو.

¹⁷د لِياه سترګې ښُکلې وې، خو راحيل د بدن نه ښُکلې وه.

¹⁸يعقُوب د راحيل سره مينه کوله، نو ځکه هغۀ ووئيل، ”زۀ به ستا د کشرې لُور راحيل د پاره ستا اووۀ کاله خِدمت کوم.“

¹⁹لابن جواب ورکړو، ”هغه چې بل چا له ورکوم د هغې نه دا ښۀ ده چې تا له يې درکړم، دلته زما سره اوسېږه.“

²⁰نو يعقُوب د راحيل د پاره اووۀ کاله خِدمت وکړو اؤ هغه وخت په هغۀ باندې صِرف د يو څو ورځو په شان تېر شو، ځکه چې هغۀ د راحيل سره مينه کوله.

²¹بيا يعقُوب لابن ته ووئيل، ”هغه وخت پُوره شوے دے، ستا لُور راکړه چې وادۀ يې کړم.“

²²نو لابن د وادۀ ډوډۍ وکړه اؤ ټول خلق يې راوغوښتل.

²³خو په هغه شپه، د راحيل په ځائ هغۀ لِياه يعقُوب له بوتله اؤ يعقُوب د هغې سره څملاستو.

²⁴لابن خپله وينځه زِلفه خپلې لُور لِياه له د خِدمت‌ګارې په توګه ورکړه.

²⁵چې کله سحر شو، يعقُوب ته پته ولګېده چې دا خو لِياه ده. هغه لابن له ورَغلو اؤ ورته يې ووئيل، ”دا تا زما سره څۀ کړى دى؟ ما خو د راحيل د پاره خِدمت کړے دے. تا زۀ ولې دهوکه کړے يم؟“

²⁶لابن جواب ورکړو، ”دلته دا رِواج نۀ دے چې کشره لُور دې د مشرې نه مخکښې وادۀ شى.

²⁷صبر وکړه چې د وادۀ اوومه تېره شى، نو زۀ به راحيل هم تا له درکړم، خو کۀ تۀ زما نور اووۀ کاله خِدمت وکړې.“

²⁸يعقُوب راضى شو اؤ چې کله د وادۀ اووۀ ورځې پوره شوى، لابن هغۀ له خپله لُور راحيل هم ورکړه چې ښځه يې شى.

²⁹لابن خپله وينځه بِلهاه خپلې لُور راحيل له ورکړه چې خِدمت‌ګاره يې شى.

³⁰يعقُوب د راحيل سره هم څملاستو اؤ هغۀ د هغې سره د لِياه نه زياته مينه کوله. بيا هغۀ د لابن نور اووۀ کاله خِدمت وکړو.

³¹چې کله مالِک خُدائ دا وليدل چې د لِياه سره مينه نۀ کېدله، نو مالِک خُدائ هغې له اولاد ورکړو، خو راحيل شنډه پاتې شوه.

³²لِياه اُميدواره شوه اؤ يو زوئ يې پېدا شو. هغې ووئيل، ”مالِک خُدائ زۀ په تکليف کښې ليدلې يم اؤ اوس به زما خاوند زما سره مينه کوى.“ نو د هغۀ نُوم يې روبين کېښودو.

³³هغه بيا اُميدواره شوه اؤ يو بل زوئ يې پېدا شو. نو هغې ووئيل، ”مالِک خُدائ ما له دا زوئ هم راکړے دے، ځکه چې هغۀ ته پته وه چې زما نه کرکه کېږى.“ نو د هغۀ نُوم يې شمعُون کېښودو.

³⁴هغه يو ځل بيا اُميدواره شوه اؤ د هغې يو بل زوئ وشو. هغې ووئيل، ”زما د خاوند زړۀ به اوس په ما پورې نور هم تړلے وى، ځکه چې زما نه د هغۀ درې زامن پېدا شول.“ نو د هغۀ نُوم يې ليوى کېښودو.

³⁵بيا هغه يو ځل بيا اُميدواره شوه اؤ يو بل زوئ يې پېدا شو. هغې ووئيل، ”دا ځل به زۀ د مالِک خُدائ ثناء ووايم.“ نو هغې د هغۀ نُوم يهُوداه کېښودو. بيا د هغې نور بچى پېدا نۀ شول.