Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 30 Bible Online

پيدايښت 30 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 30

¹خو د راحيل نه د يعقُوب هيڅ بچى پېدا شوى نۀ وُو. نو په راحيل خپله خور بده لګېده اؤ يعقُوب ته يې ووئيل، ”زۀ غواړم چې زما نه دې هم بچى وى ګنى زۀ به مړه شم.“

²يعقُوب راحيل ته غُصه شو اؤ وې وئيل، ”زۀ څۀ خُدائ پاک خو نۀ يم چې تا له د بچو نِعمت نۀ درکوى.“

³هغې ووئيل، ”زما وينځه بِلهاه بوځه، د هغې سره څمله، نو د هغې به زما د پاره بچى پېدا شى. اؤ د هغې په وجه به زما کور آباد شى.“

⁴نو هغې بِلهاه خپل خاوند له ورکړه اؤ هغه د هغې سره څملاستو.

⁵بِلهاه اُميدواره شوه اؤ د يعقُوب يو زوئ ترې پېدا شو.

⁶راحيل ووئيل، ”خُدائ پاک زما په حق کښې فېصله کړې ده. هغۀ زما سوال اؤرېدلے دے اؤ ما له يې يو زوئ راکړے دے“، نو د هغۀ نُوم يې دان کېښودو.

⁷بِلهاه يو ځل بيا اُميدواره شوه اؤ د يعقُوب ترې دويم زوئ وشو.

⁸راحيل ووئيل، ”ما د خپلې خور سره لويه مُقابله کړې ده. خو ما ګټلې ده“، نو د هغۀ نُوم يې نفتالى کېښودو.

⁹چې کله لِياه ته دا پته ولګېده چې د هغې به نور بچى نۀ کېږى، نو هغې خپله وينځه زِلفه يعقُوب له ورکړه چې ښځه يې شى.

¹⁰بيا د زِلفه نه د يعقُوب يو زوئ وشو.

¹¹لِياه ووئيل، ”زۀ بختوره يم“، نو د هغۀ نُوم يې جاد کېښودو.

¹²د زِلفه نه د يعقُوب يو بل زوئ وشو،

¹³اؤ لِياه ووئيل، ”زۀ څومره خوشحاله يم! اوس به ښځې ما ته خوشحاله وائى“، نو هغې د هغۀ نُوم اشير کېښودو.

¹⁴د غنمو د لَو په وخت روبين پټو ته لاړو اؤ هلته يې هغه بُوټى ومُوندل د کُومو په ذريعه چې د زنانه حمل لګېدلو اؤ هغه يې خپلې مور لِياه له راوړل. راحيل لِياه ته ووئيل، ”ما له خو ستا د زوئ بُوټى لږ راکړه.“

¹⁵لِياه جواب ورکړو، ”دا څۀ وړه خبره ده چې زما خاوند دې رانه قبضه کړے دے؟ اؤ اوس تۀ وائى چې ما له هغه د حمل بُوټى راکړه کوم چې ستا زوئ راوړى دى.“ راحيل ووئيل، ”کۀ تۀ ما له ستا د زوئ هغه بُوټى راکړې، نو تۀ نن شپه د يعقُوب سره څملاستے شې.“

¹⁶چې کله يعقُوب ماښام د پټو نه راغلو، لِياه بهر مِلاوېدو له هغۀ له ورغله اؤ وې وئيل، ”تۀ به خامخا نن زما سره څملې، ځکه چې ما د خپل زوئ د حمل بُوټى ستا په سر ورکړى دى.“ نو په هغه شپه د هغې سره څملاستو.

¹⁷خُدائ پاک د لِياه سوال واؤرېدو اؤ هغه اُميدواره شوه اؤ د يعقُوب ترې پينځم زوئ وشو.

¹⁸لِياه ووئيل، ”خُدائ پاک ما له خپل اجر راکړے دے، ځکه چې ما خپله وينځه خپل خاوند له ورکړه“، نو هغې په خپل زوئ يساکار نُوم کېښودو.

¹⁹لِياه بيا اُميدواره شوه اؤ د يعقُوب ترې شپږم زوئ وشو.

²⁰هغې ووئيل، ”خُدائ پاک ما له يوه ښُکلې تُحفه راکړې ده. اوس به زما خاوند زما قدر کوى، ځکه چې زما نه د هغۀ شپږ زامن پېدا شوى دى“، نو هغې د هغۀ نُوم زبولون کېښودو.

²¹وروستو د هغې يوه لُور پېدا شوه، چې د هغې نُوم يې دينه کېښودو.

²²بيا خُدائ پاک راحيل راياده کړه، هغۀ د هغې سوال قبُول کړو اؤ هغې له يې هم بچى ورکړل.

²³هغه اُميدواره شوه اؤ يو زوئ يې پېدا شو. هغې ووئيل، ”خُدائ پاک ما له يو زوئ راکړو نو زۀ يې د پېغور نه خلاصه کړم.

²⁴نو هغې د هغۀ نُوم يُوسف کېښودو. مالِک خُدائ دې ما له يو بل زوئ هم راکړى.“

²⁵د يُوسف د پېدا کېدو نه پس، يعقُوب لابن ته ووئيل، ”ما له اِجازت راکړه، چې زۀ خپل کور اؤ خپل وطن ته واپس لاړ شم.

²⁶ما له زما ښځې اؤ زامن راکړه چې ما ستا خِدمت کولو کښې ګټلى دى اؤ زۀ به لاړ شم. ځکه چې تا ته پته ده چې ما ستا څومره ښۀ خِدمت کړے دے.“

²⁷لابن هغۀ ته ووئيل، ”کۀ زۀ ستا په نظر کښې ښۀ يم نو يوه خبره به وکړم : ما ته غېبانه پته لګېدلې ده چې هم ستا په وجه مالِک خُدائ ما له برکت راکړے دے.

²⁸چې تۀ څومره مزدُورى غواړې نو ووايه اؤ زۀ به يې درکړم.“

²⁹يعقُوب جواب ورکړو، ”تا ته په خپله پته ده چې ما ستا څومره خِدمت کړے دے اؤ ستا رَمې زما سره څومره زياتې شوې دى.

³⁰ځکه چې تا زما د راتلو نه مخکښې لږ څۀ لرل اؤ اوس ډېر زيات شول اؤ چې ما چرته هم ستا رَمې بوتلې دى مالِک خُدائ تا له برکت درکړے دے. اوس هغه وخت راغلے دے چې زۀ د خپلې کورنۍ خيال وساتم.“

³¹لابن ترې تپوس وکړو، ”زۀ تا له څۀ درکړم؟“ يعقُوب جواب ورکړو، ”زۀ درنه هيڅ مزدُورى نۀ غواړم. زۀ به بيا ستا رَمې څروم اؤ ساتم کۀ تۀ زما د پاره يو کار وکړې :

³²نن به زۀ ستا په ټولو رَمو کښې وګرځم اؤ هر تور ګډُورے اؤ ټولې ټکى ټکى اؤ برَګې چېلۍ به راوباسم. بس دا ټوله مزدُورى ده چې زۀ يې غواړم.

³³په راتلُونکى وخت کښې به تا ته په آسانۍ سره پته ولګې کۀ زۀ رښتُونے سړے يم. چې کله تۀ بيا د دې کتلو له راشې، کۀ زما سره توره ګډه، ټکى ټکى يا برَګې چېلۍ نۀ وى، نو تۀ به پوهه شې چې پټې کړے شوې دى.“

³⁴لابن جواب ورکړو، ”ټيک ده. مُونږ به هم ستا په خبره کار کوُو.“

³⁵خو په هغه ورځ لابن هغه چېلى چې کرښې پرې وې يا برَګ وُو هغه يې بېل کړل اؤ هغه ټولې چېلۍ چې ټکى ټکى اؤ برَګې وې اؤ تورې ګډې يې هم ترې لرې کړې. اؤ هغۀ دا د خپلو زامنو په حواله کړې،

³⁶اؤ بيا د دې رَمې سره د يعقُوب نه د دريو ورځو د مزل برابر لرې لاړو. يعقُوب د لابن پاتې رَمې ساتلې.

³⁷يعقُوب د سپېدار، بادام اؤ چِنار د ونو شنې څانګې راماتې کړې اؤ پوستکى يې ترې لرې کړل نو په دې څانګو باندې سپينې کرښې راووتلې.

³⁸هغۀ دا څانګې د رَمو په مخکښې د اوبو په ډيګو کښې کېښودې. هغۀ دا هلته پرېښودې، ځکه چې کله به څاروى اوبو څښلو له راتلل نو هلته به مال کېدل.

³⁹نو چې دا د څانګو په مخکښې مال شوې نو هغوئ د کرښو والا، ټکى ټکى اؤ برَګ بچى راوړل.

⁴⁰يعقُوب ګډې د چېلو نه بېلې ساتلې اؤ هغۀ د هغوئ مخُونه د لابن د کرښو والا اؤ تورو څاروو ته کړل. نو هغۀ خپله رَمه جوړه کړه اؤ دا يې د لابن د رَمې نه جُدا کړه.

⁴¹چې کله تکړه څاروى مال کېدل، يعقُوب د هغوئ په مخکښې د اوبو په هغه ډيګو کښې څانګې کېښودې، نو د هغه څانګو په خوا کښې به څاروى مال کېدل.

⁴²خو هغۀ د کمزورو څاروو په مخکښې هغه څانګې کېنۀ ښودلې. نو هغه ټول کمزورى څاروى د لابن شول اؤ تکړه ټول د يعقُوب شول.

⁴³نو يعقُوب ډېر مالدار شولو. د هغۀ ډېرې رَمې نوکران، اُوښان اؤ خرۀ وُو.