Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب بادشاهانو دويم 17 Bible Online

بادشاهانو دويم 17 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

بادشاهانو دويم 17

¹د يهوداه بادشاه احاز د بادشاهۍ په دولسم کال، د ايله زوئ هوسيع د بنى اِسرائيلو بادشاه شو او هغۀ په سامريه کښې نهۀ کاله حکومت وکړو.

²هغۀ د مالِک خُدائ خِلاف ګناه وکړه، خو دا د هغه بادشاهانو هومره نۀ وه چا چې د هغۀ نه مخکښې په بنى اِسرائيلو حکومت کړے وو.

³د اسور بادشاه سلمنسر د هوسيع خِلاف جنګ وکړو، هوسيع د سلمنسر لاندې راغلو او هوسيع به هر کال هغۀ له محصُول ورکولو.

⁴خو يو کال هوسيع د مِصر بادشاه له پېغام وړُونکى ولېږل او د هغۀ نه يې مدد وغوښتو او اسور له د هر کال محصُول ورکول بند کړل. کله چې سلمنسر د دې نه خبر شو، نو هغۀ هوسيع ونيولو او په قېدخانه کښې يې واچولو.

⁵بيا سلمنسر په بنى اِسرائيلو حمله وکړه او سامريه يې محاصره کړو. د محاصرې په دريم کال،

⁶چې دا د هوسيع د بادشاهۍ نهم کال وو، د اسور بادشاه سامريه قبضه کړو، بنى اِسرائيليان يې اسور ته قېديان بوتلل او د هغوئ څۀ کسان په خلح ښار کښې، څۀ د جوزان په ضِلع کښې د خابور سيند سره نزدې او څۀ د مديه په ښارونو کښې اوسېدل.

⁷د سامريه زوال ځکه وشو چې بنى اِسرائيلو د مالِک خُدائ د خپل خُدائ پاک خِلاف ګناه کړې وه، چا چې هغوئ د مِصر بادشاه نه خلاص کړل او د مِصر نه يې راوويستل. خو هغوئ د نورو خُدايانو عِبادت وکړو،

⁸او د هغه خلقو رِواجونه يې خپل کړل چې مالِک خُدائ په هغه وخت شړلى وُو چې بنى اِسرائيليان مخ په وړاندې تلل او چې د بنى اِسرائيلو بادشاهانو کوم رِواجونه شروع کړى وُو نو هغه يې هم خپل کړل.

⁹بنى اِسرائيلو په پټه باندې هغه کارونه وکړل کوم چې مالِک خُدائ د هغوئ خُدائ پاک منع کړى وُو. هغوئ د وړو ښارونو نه واخله تر پَخو ښارونو پورې د ځان دپاره د غېرو قومونو د عِبادت ځايُونه جوړ کړل.

¹⁰هغوئ په ټولو غرونو باندې او د هرې ونې د سورى لاندې د کاڼو ستنې او د اشيرې د بُت نښې کېښودې،

¹¹او د هغوئ د غېرو قومونو په هره قربان‌ګاه باندې خوشبوئى سوزوله او د هغه خلقو په رِواج به يې عمل کولو چې مالِک خُدائ د هغه مُلک نه شړلى وُو. هغوئ د خپلو ټولو بدو عملونو په وجه د مالِک خُدائ قهر راوپارولو

¹²او د مالِک خُدائ د هغه حُکم نافرمانى يې وکړه چې د بُتانو عِبادت مۀ کوئ.

¹³د يهوداه او بنى اِسرائيلو د خبردارى دپاره مالِک خُدائ پېغام وړُونکى او نبيان لېږلى وُو چې هغوئ وئيل، ”خپل بد عملونه پرېږدئ او زما حُکمونه ومنئ، چې په هغې کښې هغه شريعت شامِل دے چې کوم ما ستاسو پلار نيکۀ له ورکړے وو او د خپلو خِدمت کوُونکو پېغمبرانو په ذريعه مې ستاسو په حواله کړے دے.“

¹⁴خو هغوئ به د هغۀ په وېنا باندې عمل نۀ کولو، هغوئ د خپل پلار نيکۀ په شان ضدى وُو، چا چې په مالِک خُدائ خپل خُدائ پاک باندې يقين نۀ کولو.

¹⁵هغوئ هغه اصُول ونۀ منل او هغه تړون يې پوره نۀ کړو کوم يې چې د هغوئ د پلار نيکۀ سره کړے وو او هغوئ د هغۀ خبردارى ته پام ونۀ کړو. هغوئ د غلطو بُتانو عِبادت وکړو او خپل ځانونه يې سپک کړل، هغوئ د ګېرچاپېره قومونو په رِواجونو باندې روان وُو او د مالِک خُدائ د هغه حُکم نافرمانى يې وکړه چې د هغوئ رِواج نقل مۀ کوئ.

¹⁶هغوئ د مالِک خُدائ د خپل خُدائ پاک ټول قانون مات کړو او د ځان دپاره يې د څخو په شکل کښې دوه د سرو زور بُتان جوړ کړل، هغوئ د اشيرې بُت نښه هم جوړه کړه، د ستورو عِبادت يې وکړو او د بعل بُت خِدمت يې وکړو.

¹⁷هغوئ خپل زامن او لوڼه د غېرو قومونو خُدايانو ته د سوزېدونکې نذرانې په توګه قربانى کړل، هغوئ د فالګرو او قسمت ښودونکو سره مشورې وکړې او هغوئ خپل ځانونه هغه څۀ ته حواله کړل چې څۀ د مالِک خُدائ په نظر کښې غلط وُو او د هغۀ قهر يې راوپارولو.

¹⁸مالِک خُدائ بنى اِسرائيلو ته غصه وو او د خپل حضُور نه يې لرې کړل او صِرف د يهوداه بادشاهى يې پرېښودله.

¹⁹خو د يهوداه خلقو هم د مالِک خُدائ د خپل خُدائ پاک قانون ونۀ منلو، هغوئ د هغه رِواجونو نقل شروع کړو چې کوم بنى اِسرائيلو خپل کړى وُو.

²⁰مالِک خُدائ ټول بنى اِسرائيليان رد کړل، هغوئ له يې سزا ورکړه او ظالِمانو دشمنانو ته يې حواله کړل او په آخر کښې يې د خپل حضُور نه وشړل.

²¹کله چې مالِک خُدائ بنى اِسرائيليان د يهوداه نه جدا کړل، نو بنى اِسرائيلو د نباط زوئ يربعام خپل بادشاه جوړ کړو. يربعام په هغوئ باندې مالِک خُدائ پرېښودو او په هغوئ باندې يې کبيره ګناه وکړه.

²²هغوئ په يربعام پسې روان وُو او چې هغۀ کوم ګناهُونه کړى وُو نو هغه ټول يې کول،

²³چې په آخر کښې مالِک خُدائ هغوئ د خپل حضُور نه لرې کړل، لکه څنګه چې هغۀ د خپلو خِدمت کوُونکو پېغمبرانو په ذريعه خبردارے ورکړے وو چې داسې به وکړى. نو بنى اِسرائيليان اسور ته جلاوطن کړے شول، چرته چې تر اوسه پورې اوسېږى.

²⁴د اسور بادشاه د بابل، کُوت، عِواه، حمات او سفروائم ښارونو نه خلق بوتلل او د سامريه په ښارونو کښې يې د بنى اِسرائيلو په ځائ دېره کړل. هغوئ دا ښارونه قبضه کړل او هلته اوسېدل.

²⁵کله چې هغوئ هلته اوسېدل نو په شروع کښې هغوئ د مالِک خُدائ عِبادت نۀ کولو، نو هغۀ ازمرى ورولېږل. او زمريانو د هغوئ نه څۀ کسان ووژل.

²⁶د اسور بادشاه ته وئيلى شوى وُو چې کوم خلق هغۀ د سامريه په ښارونو کښې آباد کړى دى هغوئ د هغه مُلک د معبود په قانون باندې نۀ پوهېږى، نو ځکه هغه معبود ازمرى رالېږلى وُو چې هغوئ يې ووژل.

²⁷نو هغه بادشاه حُکم وکړو چې، ”د هغه اِمامانو نه يو راولېږه چې کوم مونږ قېديان راوستلى دى، هغه دې لاړ شى او هلته دې اوسېږى، چې خلقو ته د هغه مُلک د خُدائ قانون وښائى.“

²⁸نو يو بنى اِسرائيلے اِمام لاړو چې کوم د سامريه نه راويستلے شوے وو او په بيت‌اېل کښې اوسېدو دپاره لاړل، هلته يې خلقو ته دا ښودنه کوله چې د مالِک خُدائ عِبادت به څنګه کوى.

²⁹خو چې کوم خلق په سامريه کښې اوسېدل نو هر يو قوم خپل قومى بُتان جوړ کړل او دا يې په هغه زيارتونو کښې کېښودل چې بنى اِسرائيلو جوړ کړى وُو. او هرې ډلې په خپل خپل ښار کښې بُتان جوړ کړل:

³⁰د بابل خلقو د سکات بنات بُتان جوړ کړل، د کُوت خلقو، د نيرګل بُتان، د حمات خلقو، د اسيما بُتان،

³¹د عِواه خلقو، د نِبحاز او ترتاق بُتان، او د سفروائم خلقو خپل بچى د ادرم مُلک او عنمُلک خُدايانو ته د سوزېدونکې نذرانې په توګه قربانى کول.

³²دې خلقو د مالِک خُدائ عِبادت هم کولو او د هر قِسم خلقو نه يې اِمامان خوښ کړل چې د غېرو قومونو د عِبادت په ځايُونو کښې خِدمت کوى او هلته د هغوئ دپاره نذرانې پېش کوى.

³³نو هغوئ د مالِک خُدائ عِبادت کولو، خو چې هغوئ د کومو مُلکونو نه راغلى وُو د هغې د رِواجونو په مطابق يې د خپلو خُدايانو عِبادت هم کولو.

³⁴هغوئ تر نن ورځې پورې هغه رِواجونه کوى. هغوئ نۀ د مالِک خُدائ عِبادت کوى او نۀ د هغه قانون او حُکمونه منى چې کوم يې د يعقوب اولاد له ورکړى وُو، يعقوب له بنى اِسرائيل نوم ورکړے شوے وو.

³⁵مالِک خُدائ د هغوئ سره يو تړون کړے وو او هغوئ له يې حُکم ورکړ‌ے وو چې، ”د نورو معبودانو عِبادت مۀ کوئ، هغوئ ته سجده مۀ کوئ، د هغوئ خِدمت مۀ کوئ او هغوئ ته قربانى مۀ پېش کوئ.

³⁶تاسو زما يعنې مالِک خُدائ تابعدارى کوئ، چا چې د لوئ طاقت او قُوت سره د مِصر نه راوويستلئ، تاسو به ما ته سجده کوئ او ما ته به قربانى پېش کوئ.

³⁷تاسو به همېشه هغه قانون او حُکمونه منئ چې کوم ما درته ليکلى دى. تاسو له په کار دى چې د نورو خُدايانو عِبادت ونۀ کړئ،

³⁸او تاسو هغه تړون مۀ هېروئ چې کوم ما درسره کړے دے. او چې تاسو د نورو معبودانو عِبادت ونۀ کړئ.

³⁹تاسو زما، يعنې د مالِک خُدائ د خپل خُدائ پاک عِبادت کوئ او زۀ به تاسو د خپلو دشمنانو نه بچ کړم.“

⁴⁰خو هغه خلقو به غوږ نۀ نيولو او په خپلو زړو رِواجونو باندې يې عمل کولو.

⁴¹نو هغه خلقو د مالِک خُدائ عِبادت کولو، د خپلو بُتانو عِبادت يې هم کولو، نو د هغوئ اولاد تر نن ورځې پورې هم دغه کار نۀ پرېږدى.