Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب بادشاهانو دويم 18 Bible Online

بادشاهانو دويم 18 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

بادشاهانو دويم 18

¹نو د بنى اِسرائيلو بادشاه د ايله زوئ هوسيع د بادشاهۍ په دريم کال د احاز زوئ حزقياه د يهوداه بادشاه جوړ شو

²چې عُمر يې پينځۀ‌ويشت کاله وو او په يروشلم باندې يې نهۀ‌ويشت کاله بادشاهى وکړه. د هغۀ مور ابياه د زکرياه لور وه.

³د خپل پلار نيکۀ داؤد په مِثالونو يې عمل وکړو، هغۀ هغه کار کولو چې د مالِک خُدائ په نظر کښې ښۀ وو.

⁴هغۀ د غېرو قومونو د عِبادت ځايُونه تباه کړل، د کاڼى ستنې يې ماتې کړې او د اشيرې بُت نښې يې راوغورزولې. هغۀ د زيړو مار هم ټوټې ټوټې کړو چې موسىٰ جوړ کړے وو، چې نوم يې نحشتان وو. ځکه چې تر اوسه پورې بنى اِسرائيلو دې ته خوشبوئى سوزوله.

⁵حزقياه په مالِک خُدائ د بنى اِسرائيلو په خُدائ پاک باندې ايمان لرلو، په يهوداه کښې د هغۀ په شان بل بادشاه نه مخکښې او نه وروستو تېر شوے دے.

⁶هغه د مالِک خُدائ وفادار وو او هيڅ کله يې د هغۀ نافرمانى نۀ وه کړې او هغه ټول حُکمونه يې پوره منل چې مالِک خُدائ موسىٰ له ورکړى وُو.

⁷نو مالِک خُدائ د هغۀ مل وو او هغه په هر کار کښې کامياب وو. هغۀ د اسور د بادشاه خِلاف بغاوت وکړو او د هغۀ خِدمت يې نۀ کولو.

⁸هغۀ فلستيانو له شکست ورکړو او د واړۀ کلى نه واخله تر لوئ ښار پورې يې قبضه کړل چې په دې غزه کښې او ګېر چاپېره علاقه شامله وه.

⁹د حزقياه د بادشاهۍ په څلورم کال، چې په بنى اِسرائيلو باندې د هوسيع د بادشاهۍ اوؤم کال وو، د اسور بادشاه سلمنسر په بنى اِسرائيل حمله وکړه او سامريه يې محاصره کړو.

¹⁰د محاصرې په دريم کال، د سامريه زوال وشو، دا د حزقياه د بادشاهۍ شپږم کال وو او د هوسيع د بادشاهۍ نهم کال وو.

¹¹د اسور بادشاه بنى اِسرائيليان اسور ته قېديان بوتلل او د هغوئ څۀ کسان په خلع ښار کښې، څۀ د خابور سيند سره نزدې د جوزان په ضِلع کښې او څۀ د مدياه په ښارونو کښې آباد شول.

¹²د سامريه زوال ځکه وشو چې بنى اِسرائيلو د مالِک خُدائ د خپل خُدائ پاک تابعدارى نۀ کوله او د هغۀ تړون يې مات کړو او د هغه ټول قانون نافرمانى يې وکړه چې خپل خِدمت کوُونکى موسىٰ له يې ورکړے وو. هغوئ به نۀ ورته غوږ نيولو او نۀ به يې پرې عمل کولو.

¹³د حزقياه بادشاه د بادشاهۍ په څلورم کال، د اسور بادشاه سينحرب، د يهوداه په پَخو دېوالونو په ښارونو باندې حمله وکړه او فتح يې کړل.

¹⁴حزقياه سينحرب بادشاه له يو پېغام ولېږلو، چې هغه په لکيس کښې وو، ”زما نه غلطى شوے ده، مِهربانى وکړه چې خپله حمله بنده کړه او چې تۀ څومره پېسې غواړې نو زۀ به يې درکړم.“ نو بادشاه ترې نه وغوښتل چې حزقياه هغۀ له لس زره کيلو سپين زر او زر کيلو سرۀ زر ورولېږى.

¹⁵نو حزقياه هغۀ ته د مالِک خُدائ د کور او د محل د خزانې ټول سپين زر ورولېږل،

¹⁶هغۀ د مالِک خُدائ کور د دروازو نه هغه سرۀ زر هم راوشوکول چې هغۀ ورباندې په خپله چوکاټُونه پټ کړى وُو او سينحرب له يې ورولېږل.

¹⁷د اسور بادشاه د لکيس نه يو لوئ لښکر ولېږلو چې په يروشلم کښې په حزقياه باندې حمله وکړى، چې د دې مشرى د هغۀ درې غټو آفسرانو کوله. کله چې هغوئ يروشلم ته ورسېدل، نو هغوئ د ولې سره سړک قبضه کړو چې په دې کښې د بره ډنډ نه اوبۀ راتلې، دا د هغه سړک سره نزدې وو چې کوم د دهوبى پټى ته تلو.

¹⁸کله چې هغوئ حزقياه بادشاه راوغوښتلو، نو د هغۀ درې آفسران د هغوئ سره مِلاوېدو دپاره ورووتل: د خلقياه زوئ اِلياقيم، چې هغه د محل مشر وو، شبناه، د دربار منشى، او د آسف زوئ يوآخ، چې د حِساب کِتاب مشر وو.

¹⁹يو اسورى آفسر هغوئ ته ووئيل چې، ”بادشاه په دے باندې پوهېدل غواړى چې حزقياه په څۀ باندې ايمان لرى چې دومره اعتبارى دے؟“

²⁰هغۀ ورته ووئيل، ”ستا په خيال تشې خبرې د فوجى تکړه توب او طاقت ځائ نيولے شى؟ ستا يقين په چا دې چې زما خِلاف بغاوت کوې؟

²¹تۀ د مِصر نه دا طمعه کوې چې هغه به ستا مدد وکړى، خو دا به د لوښى د پاڼې د امسا په شان وى، چې لاس به دې غوڅ او زخمى کړى. نو د مِصر بادشاه فِرعون باندې چې کله څوک بهروسه وکړى نو هغه داسې وى.“

²²اسورى آفسر وئيل، ”يا به تۀ ما ته دا ووايې چې تۀ په مالِک خُدائ په خپل خُدائ پاک باندې بهروسه لرې. خو دا هغه خُدائ پاک نۀ دے چې حزقياه د هغۀ زيارتُونه او قربان‌ګاه ختمې کړې، او هغۀ د يهوداه او د يروشلم خلقو ته ووئيل چې صِرف په يروشلم کښې د قربان‌ګاه سره عِبادت کوئ.

²³نو خبره واورئ، زما د نېک د اسور بادشاه سره معاهده وکړئ: زۀ به تاسو له دوه زره اسونه درکړم که تاسو دومره سړى پېدا کړل چې په دې باندې سوارۀ شى!

²⁴تۀ د اسور د يو معمولى آفسر برابر هم نۀ يئ او تۀ بيا هم په طمعه يې چې مِصريان به جنګى ګاډۍ او اسونه راولېږى!

²⁵ستا په خيال ما د مالِک خُدائ د مدد نه بغېر ستا په مُلک حمله کړې ده او تباه کړے مې دے؟ ما ته مالِک خُدائ په خپله وئيلى دى چې په دې باندې حمله وکړم او تباه يې کړم.“

²⁶نو اِلياقيم، شبناه او يوآخ هغه آفسر ته ووئيل، ”تۀ د خپلو نوکرانو سره په آرامى ژبه کښې خبرې وکړه مونږ په دې پوهېږُو. زمونږ سره په عبرانۍ کښې خبرې مۀ کوه، ځکه چې په دېوال باندې خلق به يې واورى.“

²⁷هغۀ ورته ووئيل، ”ستا خيال دا دے څۀ چې يواځې تۀ او بادشاه هغه خلق يئ چې زما نېک تاسو له د دې هر څۀ وئيلو دپاره رالېږلے يم؟ نه، زۀ هغه خلقو ته وايم کوم چې په دېوال ناست دى، ستاسو په شان هغوئ به هم خپل غل وخورى او خپلې متيازې به وڅښى.“

²⁸بيا هغه آفسر ودرېدو او په عبرانۍ کښې يې آواز وکړو، ”د لوئ بادشاه، د اسور د بادشاه خبره واورئ!

²⁹بادشاه داسې وائى چې حزقياه مو دوکه نۀ کړى. حزقياه تاسو زما د لاس نه نۀ شى بچ کولے.

³⁰او هغه دې ته مۀ پرېږدئ چې تاسو ته ووائى چې په مالِک خُدائ يقين وکړئ. دا خيال مۀ کوئ چې مالِک خُدائ به تاسو بچ کړى او چې هغه به زمونږ اسورى لښکر ستاسو د ښار قبضه کولو نه ايسار کړى.

³¹حزقياه ته غوږ مۀ نيسئ. د اسور بادشاه تاسو له حُکم درکوى چې د ښار نه راووځئ او زما سره روغه وکړئ. تاسو ته به اِجازت وى چې د خپلو د انګورو باغونو نه انګور خورئ او د اينځر د ونو نه اينځر خورئ او د خپلو کُوهيانو نه اوبۀ څښئ،

³²تر دې پورې چې بادشاه تاسو بيا په يو داسې مُلک کښې آباد کړى لکه چې ستاسو خپل وى، چې هلته د انګورو باغونه وى چې تاسو له شراب درکوى او چې هلته د روټۍ تيارولو دپاره غله وى، هغه د زيتُونو د ونو، د زيتُونو تېلو او د شاتو مُلک دے. که تاسو هغه څۀ کوئ چې څۀ حُکم درکوى، نو تاسو به نۀ مرئ او ژوندى به يئ. حزقياه مو چې دوکه نۀ کړى چې درته ووائى چې مالِک خُدائ به مو بچ کړى.

³³د نورو قومونو خُدايانو خپل خلق د اسور د بادشاه نه کله بچ کړى دى؟

³⁴د حمات او ارفاد خُدايان اوس چرته دى؟ د سفروائم، هينع او عِواه خُدايان چرته دى؟ سامريه بل چا بچ کړے شو څۀ؟

³⁵د دې ټولو مُلکونو خُدايانو کله هم خپل مُلک زمونږ د بادشاه نه بچ کړے دے څۀ؟ نو مالِک خُدائ به يروشلم زما نه څنګه بچ کړى؟“

³⁶خو خلق خاموش وُو او يوه خبره يې هم نۀ کوله ځکه چې حزقياه حُکم ورکړے وو چې، ”هغۀ له جواب مۀ ورکوئ.“

³⁷نو اِلياقيم، شبناه او يوآخ د خفګان نه خپلې جامې وشلولې او هغوئ لاړل او چې د اسور آفسر څۀ وئيلى وُو هغه يې بادشاه ته ووئيل.