Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب تاريخ اول 16 Bible Online

تاريخ اول 16 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

تاريخ اول 16

¹هغوئ د لوظ صندوق هغه خېمې ته يوړو چې داؤد ورله تياره کړې وه او هغه يې په خېمه کښې دننه کېښودو. بيا هغوئ خُدائ پاک ته سوزېدونکې نذرانې او د سلامتۍ نذرانې پېش کړې.

²کله چې داؤد سوزېدونکې نذرانې او د سلامتۍ نذرانې پېش کول بس کړل، نو هغۀ د مالِک خُدائ په نوم باندې خلقو له برکت ورکړو.

³بيا هغۀ په ټول بنى اِسرائيل کښې هر سړى او ښځې له يوه روټۍ، د غوښې يوه برخه او څۀ کشمش ورکړل.

⁴داؤد څۀ ليويان مقرر کړل چې د لوظ صندوق مخامخ د مالِک خُدائ د بنى اِسرائيلو د خُدائ پاک خِدمت وکړى او د هغۀ ثناء صِفت ووائى.

⁵آسف د هغوئ مشر وو او دا سړى د هغۀ مددګار مقرر شو: زکرياه، يعى ايل، سميراموت، يحى ايل، متتياه، اِلياب، بناياه، عوبيد ادوم او يعى ايل. هغوئ به بينجو غږولې. آسف چمټې غږولې.

⁶او دې دوو اِمامانو بناياه او يحزى ايل به د لوظ صندوق په وړاندې هره ورځ بيګلې غږولې.

⁷هم په هغه ورځ داؤد آسف او د هغۀ ليويانو له د مالِک خُدائ د ثناء صِفت وئيلو ذِمه وارى ورکړه.

⁸د مالِک خُدائ شکريه ادا کړئ، د هغۀ د لويۍ اِعلان وکړئ، قومونو ته ووايئ چې هغۀ څۀ کړى دى.

⁹د مالِک خُدائ حمد‌و‌ثناء ووايئ، د هغه عجيبه کارونو په باره کښې ووايئ چې هغۀ کړى دى.

¹⁰په دې باندې خوشحالى وکړئ چې مونږ د هغۀ يُو، چې څوک د هغۀ طلب کوى هغه ټول دې خوشحاله شى!

¹¹د مالِک خُدائ او د هغۀ د طاقت لټُون کوئ او هر وخت د هغۀ په حضُور کښې اوسئ.

¹²۱۲‏-۱۳ د خُدائ پاک د خِدمت کوُونکى يعقوب اولاده! د هغه بنى اِسرائيل اولاده! چې کوُم خُدائ پاک خوښ کړے وو، هغه معجزې يادې ساتئ چې خُدائ پاک کړى دى او هغه عدالت چې کوم هغۀ کړے دے.

¹³

¹⁴هغه مالِک خُدائ زمونږ خُدائ پاک دے، د هغۀ حُکمونه د ټولې دنيا دپاره دى.

¹⁵د خُدائ پاک تړون هيڅ کله مۀ هېروئ، چې کوم د پېړو پېړو پورې نۀ ختمېدونکے تړون دے،

¹⁶کوم تړون چې هغۀ د اِبراهيم سره کړے وو، هغه وعده چې هغۀ د اِسحاق سره کړې وه.

¹⁷مالِک خُدائ د يعقوب سره يو تړون وکړو، هغه تړون چې نۀ ختمېدونکے دے.

¹⁸هغۀ ووئيل، ”زۀ به تاسو له د کنعان مُلک درکړم، دا به ستاسو خپل ميراث شى.“

¹⁹د خُدائ پاک خلق په شمېر کښې کم وُو، چې د کنعان په مُلک کښې مسافر وُو.

²⁰هغوئ د يو مُلک نه بل مُلک ته سرګردانه ګرځېدل، د يوې بادشاهۍ نه بلې بادشاهۍ نه بلې له تلل.

²¹خو خُدائ پاک هيڅ څوک پرې نۀ ښودل چې د هغوئ سره بد سلوک وکړى، د هغوئ د حِفاظت دپاره هغۀ بادشاهانو له خبردارے ورکړو:

²²”زما خوښ کړے شوو خِدمت کوُونکو ته ضرر مۀ رسوئ، زما پېغمبرانو ته تکليف مۀ رسوئ.“

²³اے ټولې دنيا! د مالِک خُدائ صِفت وکړئ، د هغه زېرى اِعلان هره ورځ کوئ چې هغه بچ کول کوى.

²⁴قومونو ته د هغۀ د جلال اِعلان وکړئ، ټولو خلقو ته د هغۀ د عجيبه کارنامو بيان وکړئ.

²⁵مالِک خُدائ لوئ دے او د هغۀ دې لوئى او ثناء صِفت وشى، د نورو ټولو خُدايانو نه دې د هغۀ زيات درناوے وشى.

²⁶د نورو ټولو قومونو خُدايان تش بُتان دى، خو مالِک خُدائ آسمانونه پېدا کړى دى.

²⁷د هغۀ نه ګېرچاپېره جلال او عزت دے، د هغۀ عِبادتخانه د طاقت او د خوشحالۍ نه ډکه ده.

²⁸د زمکې ټولو قومونو! د مالِک خُدائ ثناء صِفت وکړئ، د هغۀ د جلال او د طاقت ثناء صِفت ووايئ.

²⁹د مالِک خُدائ د ستائينې وړ نوم لوئى بيان وکړئ، نذرانه راوړئ او د هغۀ حضُور ته راشئ. کله چې هغه مقدسه هستى څرګندېږى نو د هغۀ په وړاندې سجده وکړئ،

³⁰اے ټولې دنيا! د هغۀ په مخکښې ورېږدېږئ! زمکه پخه لګولې شوې ده او نۀ شى ښوځېدلے.

³¹اے آسمانه او اے زمکې! خوشحالى وکړئ، قومونو ته ووايئ چې مالِک خُدائ بادشاه دے.

³²سمندر او په هغې کښې مخلوق دې وغړمبېږى، پټى او په دې کښې هر څۀ دې خوشحالى وکړى!

³³د ځنګل ونې به د خوشحالۍ نه چغې ووهى. هغه وخت چې مالِک خُدائ په زمکه بادشاهۍ له راځى.

³⁴د مالِک خُدائ شکر ادا کړئ، ځکه چې هغه ښۀ دے، د هغۀ مينه نۀ ختمېدونکې ده.

³⁵هغۀ ته ووايئ، ”اے زمونږ خلاصوُونکيه خُدايه پاکه! مونږ بچ کړه، مونږ په يو ځائ راغونډ کړه، د قومونو نه مو بچ کړه، نو چې داسې مونږ شکر ګزار شو او ستا د پاک نوم ستائنه وکړُو.

³⁶د مالِک خُدائ د بنى اِسرائيلو خُدائ پاک ثناء صِفت وکړئ! د هغۀ ستائنه اوس او د همېشه دپاره کوئ!“ بيا ټولو خلقو ووئيل، ”د مالِک خُدائ ثناء صِفت دې وى، آمين.“

³⁷داؤد بادشاه آسف او د هغۀ ملګرى ليويان د هرې ورځې د خِدمت دپاره مقرر کړل چې په هغه ځائ کښې کېدو چرته چې د لوظ صندوق کېښودلے شو. هغوئ به هلته هره ورځ خپلې ذِمه وارۍ پوره کولې.

³⁸د يدوتون زوئ عوبيد ادوم او د هغۀ د ډلې اتۀ شپېته سړو د هغوئ مدد کولو. حوساه او عوبيد ادوم د دروازو د څوکيدارۍ مشران وُو.

³⁹په دې دوران کښې، داؤد صدوق اِمام او د هغۀ ملګرى اِمامان د جبعون د عِبادت په ځائ کښې د مالِک خُدائ په مقدسه خېمه کښې مقرر کړل.

⁴⁰هر سحر او هر ماښام به هغوئ په قربان‌ګاه باندې سوزېدونکې نذرانې پېش کولې. دا د هغه ليکلى قانون په مطابق وُو کوم چې مالِک خُدائ بنى اِسرائيلو له ورکړے وو.

⁴¹هلته د هغوئ سره هيمان، يدوتون او نور کسان وُو چې کوم خصوصاً د مالِک خُدائ د نۀ ختمېدونکې مينې د ثناء صِفت وئيلو دپاره خوښ کړے شوى وُو.

⁴²هيمان او يدوتون د بيګلو، چمټو او د موسيقۍ د نورو څيزُونو مشرى هم کوله چې په هغه وخت کښې غږولے شول چې کله ثناء صِفت وئيلے شو. د يدوتون زامن د دروازې په څوکيدارۍ مقرر وُو.

⁴³نو بيا ټول خلق خپلو خپلو کورونو ته واپس شول او داؤد هم لاړو چې د خپلې کورنۍ د برکت سبب شى.